Íslendingaþættir Tímans - 07.03.1973, Blaðsíða 1
ÍSLENDINGAÞÆTTIR
Miðvikudagur 7. marz 14. tölublað 6. árg. Nr. 99
TIMANS
Jón Pálmason
á Akri - fyrrverandi alþingismaður
Mér er i minni, þegar ég sá Jón
Pálmason i fyrsta sinn. Ég var þá 6
ára að aldri.Þeir komu heim að Sauða-
nesi, Jón, þá nýkominn aö Akri og
Ólafur Bjarnason i Steinnesi, siðar
bóndi að Brautarholti á Kjalarnesi.
Báðir báru þeir af öðrum ungum
mönnum sökum glæsileiks i vexti og
fasi.
Næst minnist ég Jóns 10 árum siðar,
við jarðarför föður mins. Að lokinni
kirkjulegri athöfn og er komið var upp
I kirkjugarðinn á Blönduósi i hriðar-
veðri um haust, er skiljanlegt, að
mörgum hafi þótt dapurlegt að sjá
þarna við gröfina ekkjuna með 12
barna hóp, hið yngsta kornabarn og
hið elzta 17 ára. Þá spratt fram Jón á
Akri og flutti ræðu, áður en rekum var
kastað. Það var engin grátræða. Hann
minntist látins vinar sins með hlýjum
orðum, en siðan ræddi hann um hlut-
verk bóndans og starf, i tengslum við
æskuna og framtiðina. Það var eins og
birti yfir öllu, þrátt fyrir veöuriagið og
skammdegið. Þannig var og varð Jón
Pálmason, bóndi á Akri, siöar höfðingi
héraðsins og hjálparhella, alþingis-
maöur og alþingisforseti, ráðherra,
endurskoðandi rikisreikninga og
bankaformaður með meiru, sannur
Húnvetningur og Islendingur, kvæntur
ágætri konu, Jóninu ólafsdóttur, er
hann átti með efnileg börn og reyndist
ávallt ástrikur heimilisfaðir.
Heiörikur svipur og afburða mælsku-
þróttur öfluðu Jóni fylgis og vinsælda,
en hér við bættist persónulegur hlý-
leiki og bjartsýni, sem tendraði ljós i
hugum manna og varpaði birtu á
framtiðarvonirnar.
1 fermingarboðum á heimili minu, 8
að tölu I gegnum áranna raðir, ávarp-
aði Jón Pálmason fermingarbarnið i
ræðu, minnti það á skyldur þess við
land og þjóð og eggjaði til dáða og
drengskapar. Hann var sjálfur
höfðingi i lund og gestrisinn. Vinfastur
var hann svo að af bar og fundum við
spilafélagar hans hin siðari árin, hve
hann mat slikar samverustundir.
Okkur félögum Lionsklúbbs Reykja-
vlkur þótti Jón Pálmason sýna okkur
mikinn heiöur, er hann, roskinn aö
árum, gerðist þar starfandi félags-
maður sem ungur væri.
Þá má ekki gleyma þeirri íþrótt er
Jóni Pálmasyni lék betur aö iðka en
flestum öðrum, en það var mótun
ferskeytlunnar, þvi að hagmælskan
var honum i blóö borin. Hann gat kast-
að fram stöku við öll tækifæri og átti
ógrynni i fórum sinum af rituðum
kveðskap, auk þess er birzt hefur I
kvæðabók hans. Minnugri mann á
visur, sinar og annarra, hefi ég aldrei
hitt, og ósennilegt að slikt eigi eftir að
henda, vegna hrörnandi áhuga al-
mennings, einkanlega ungs fólks, á
þessari göfugu Iþrótt islenzkrar orð-
listar.
Ég kveð vin minn Jón Pálmason á
Akri með kærri þökk fyrir allar þær
ánægjustundir, er ég átti i návist hans,
um leiö og ég votta fjölskyldu hans
samúö mina vegna fráfalls hins aldur-
hnigna ættarhöfðingja.
Páll S. Pálsson