Skinfaxi - 01.10.1909, Blaðsíða 5

SKINFAXI
5
skemtanir, skotið saman fé, selt aðgang
að fyrirlestrunum o. s. frv.
Pví meir sem hvert félag leggur fram,
því meiri styrk fær það (meiri girðinga-
styrk, fleiri fyiirlestra o. s. frv.).
Á þennan hátt margfaldast styrk-
urinn og kemur að mikium notum á fleiri
vegu. —
Tillag fjórðunganna (félaganna allra)
verður því eigi fjárhagslegur byrðarauki,
heldur starfsauki, og hefir þá sambands-
stjórn unnið þarft verk með því að hvetja
félógin til dugnaðar og dáða — og veita
þeim fé að auk.
Enda er það hlutverk vort!
Sambandsstjóri.
Frá sambandsstjóra.
—o : o—
Fjórðungssamband Sunnlendingafjórðungs hefir
gefið út handritað blað síðan i vor, og eru nú
komin 5 tbl. af því. Hefir blað þetta verið sent
út um fjórðunginn til alira félaganna. Er fyrir-
tæki þetta gott vork og gagnlegt, þótt slitrótt
hafi gengíð með útgáfu blaðsins.
1 síðustu tbl. hafa staðið all itarlegar og nyt-
samar hugleiðingar um sambandsmál vor —
fjórðungsstjórnir og sambandsstjórn o. fl , fyrir-
spurnir til sambandsstjómar og margt það, er
liún mun vilja leggja orð í belg um. En þar eð
j ú 1 í og september tölublöð Ejórðungs-
b 1 a ð s i n s komu eigi í mínar hendur fyr en í
þessum mánuði, verður því eigi komið við að
svara öllu sem skyldi, og bíður það því næsta
tölublaðs „Skinfaxa11. -- En það hefir hann hugs-
að sér að rtcða mál vor rækilega i vetur, svo
komist verði að fastri og ákveðinni niðustöðu í
starfi voru og stefnu, því mikið virðist skorta
enn á réttan skilning á takmarki og ætlunar-
verki félaga vorra, — og það jafnvei hjá mörg-
um góðum ungmennafélögum. —
í septemberbiaðinu cr grein, sem heitir
Söngbókarnefndin,
og ætla eg að fara um hana nokkurum orðum.
Er síðasta sambandssþing var háð, var eg á
förum til útlanda og dvaldi evlondis alt sumar-
ið. Kom að eins af tilviljun til Akurcyrar og
sat þar á þingi kvöldstund.
Tilkynningu um söngbókarnefnd þessa hefi eg
■aldrei fengið og vissi tæplega af henni, og alis
eigi, hverjir í liana voru kjöruir. Skýrsla kom
engin frá nefndinni, eg hafði eg ekkert af henni
frétt, fyr en lierra Hallgrímur Hallgrirasson frá
Eeistará, formaður hennar, kom til mín síðast í
f. m. og- skýrði mór frá, að í óefni væri komið;
nefndin hefði ekkert starfað, væri tvístruð víða
vegu, og yrði því að fitja upp á ný. Skipaði eg
þá nýja nefnd: Hr. Guöbrand Magnússon form.
U. M. F. R. og hr. Jakob 0. Lárusson ritstjóra
fjórðungsblaðsins auk Hallgi'íms, sem sjálfkjörinn
var bæði sökum mikils áhuga á máli þessu, og
auk þess hafði hann safnað talsverðu af kvæðum
og flokkað þau í þessu skyni.
Yar þetta komið í kring nokkuru áð ur, en
mér barst Fjórðungsblaðið. Ernú söng-
bókarmálið í góðum höndum.
Um vilja sambandsstjórnar í þcssu máli
þarf enginn að efast, og ástæðurnar fyrir fram-
kvæmdarleysi í máli þessu eru eigi sambands-
stjórnar megin hcldur nefndarinnar.
Önnur grein í sama tölublaði hefir til fyrir-
sagnar.
Eyrbekkingar.
Hefði verið gaman að gera fáeinar athuga-
semdir við hana, en eg læt mér nægja að leið-
rétta að eins fremur meinlegan misskilning, sem
virðist hafa ríkt hjá Eyrbekkingunnm tveimur, er
ritstjóri Fjórðungsblaðsins átti tal við. Höfðu
þeir mælt á þessa lcið : „— — — og auk þess
heyrðist okkur á formanni sambandsins, að það
gerði ekkert til, þótt við værum utan þess:“
A fyrirlestrarferð minni um alla Árnessýslu í
vor hélt eg 12 — 14 fyrirlestra í ungmennafélög-
um þar, og lauk eg alt af orðum mínum með
því að hvetja fólögin eindrcgið til að ganga í
sambandið sem fyrst. Lýsti fyrir þeim, hverja
kosti það liefði í för með sér, og hve lítill kostn-
aður hvers fólags (til sambandsins) yrði í sam-
anburði við það. En liitt mun eg hafa sagt
á Eyrarbalcka sem víðar, að eg bæði þekti og
skyldi ástæður ýmsra fólaga fyrir þvi að hafa
eigi gengið í sambandið að svo stöddu, og hélt
því fram, að það mætti þó eigi né þyrfti að vorða
til fyrirstöðu samstarfi þeirra, er stæðu á sama
grundvelli o; hefðu sömu lög og skuldbinding,
enda myndu þau fljótt renna saman í eina heild.
Annars býst eg fastlega við því, að U. M. F,