Helgarpósturinn - 16.07.1987, Blaðsíða 12

FERÐAFELAGISLANDS
Á þessu ári skipuleggur Ferðafé-
lag íslands yfir 200 ferðir, sem skipt-
ast í dagsferðir, helgarferðir og sum-
arleyfisferðir. Fjölbreytnin er mest í
dagsferðunum, enda gefinn kostur
á slíkum ferðum alla sunnudaga árs-
ins og á öðrum frídögum. Á sumrin
er bætt við ferðum á laugardögum
og þá vakin athygli á þeim í auglýs-
ingum.
Helgarferðir eru af og til á vet-
urna, en í maí eru þær orðnar fastur
liður og er þá farið í sæluhús félags-
ins um leið og fjallvegir opnast.
Skipulagðar sumarleyfisferðir eru
25 í ár, þar af eru flestar um ,,Lauga-
veginn”, þ.e. gönguferð frá Land-
mannalaugum til Þórsmerkur, en
vinsældir þeirra ferða fara vaxandi.
Á þessari gönguleið er gist í svoköll-
uðum gönguhúsum félagsins, sem
taka 18 manns í gistingu og tak-
markast þátttaka við þann fjölda í
hverri ferð. Þeim f jölgar sem telja að
slík gönguferð skilji eftir góðar
minningar, varanleg kynni við land-
ið og sé heilsubót öllum Islending-
um, en þessi niðurstaða á að sjálf-
sögðu við margar aðrar ferðir hjá fé-
laginu. Sumarleyfisferðir eru frá 4
dögum allt upp í 10 daga og eru
þetta ýmist öku- og gönguferðir eða
gönguferðir með viðleguútbúnað.
Flestar ferðirnar eru skipulagðar í
óbyggðum en einnig er ferðast um
byggðarlög í öllum landshlutum.
í ár er Ferðafélag Islands 60 ára,
stofnað 27. nóvember árið 1927. í
tilefni þessara tímamóta verður
gengið í áföngum frá Svínaskarði í
Kjós til Reykholts í Borgarfirði. Þess-
ar ferðir eru á áætlun sex sunnu-
daga, sú fyrsta sunnudaginn 14.
júní, og næstu á eftir 28. júní, 12.
júlí, 26. júlí, 9. ágúst og sú síðasta 23.
ágúst. Einn áfangi á þessari löngu
leið er genginn í hvert skipti. Valdar
eru gamlar þjóðleiðir, sem voru fjöl-
farnar þegar íslendingar ferðuðust
á hestum og fótgangandi milli
byggðarlaga. Ástæða er til að vekja
athygli fólks á þessari nýjung og for-
vitnilegt hlýtur að vera fyrir þá, sem
alltaf ferðast eftir þjóðveginum, að
skyggnast um á fornum þjóðleiðum
og læra að þekkja samgönguleiðir
fyrri tíma.
Um verslunarmannahelgina eru
skipulagðar 8 helgarferðir hjá
Ferðafélaginu. Ferð í Arnarfell hið
mikla hefur ekki verið á dagskrá í
nokkur ár, en nú gefst gott tækifæri
til þess að koma á þennan forvitni-
lega stað. Gist verður í tjöldum í
Þúfuveri og farið á gúmmíbát yfir
Þjórsárkvíslar og komið í Þjórsár-
ver, en talið er að þar sé fleira um
heiðagæsir en á nokkrum stað öðr-
um á jörðinni. Arnarfellsbrekka er
furðu mikið gróin og mjög rómuð
fyrir gróðursæld. Neðst í henni er
gul- og loðvíðikjarr en milli runn-
anna stórvaxið blómstóð með
brum, hvönn, blágresi og fleiri
plöntum. í dældum nær gróður
þessi upp í um 800 m hæð en á milli
eru grasbrekkur og bláberjalautir.
Fyrir ofan 800 m hæð hverfur gróð-
ur að mestu annar en mosaþemba.
Núpsstaðaskógur er einnig á dag-
skrá um verslunarmannahelgina.
Þar er gist í tjöldum og gengið um
stórbrotið landslag.
Ferð um Snæfellsnes er einnig um
þessa helgi og þá er líka farið út í
Breiðafjarðareyjar. Ný ferð í ár um
verslunarmannahelgi er til Siglu-
fjarðar. Ekið verður norður Sprengi-
sand, um Bárðardal, Eyjafjörð og til
Siglufjarðar. Heimleiðis verður
haldið um Skagafjörð, Auðkúluheiði
og Kjöl. Ferðir í sæluhús F.I. eins og
Þórsmörk, Skagfjörðsskála/Langa-
dal, Landmannalaugar, Álftavatn
(Fjallabaksleið syðri) eru alltaf á
dagskrá allt sumarið og fram á haust
eftir tíðarfari.
Þegar farið er til Landmanna-
lauga er ekið í Eldgjá, en Ófærufoss
er frægur úr ferðamannabækling-
um og allir sem koma í Landmanna-
laugar virðast vilja leggja leið sína
að honum. Ferðafélagið á sæluhús
við Álftavatn, sem er á Fjallabaks-
leið syðri og þar er ótrúlega fallegt
umhverfi og auðvelt til gönguferða.
Skagfjörðsskáli í Þórsmörk er okkar
stærsta og fullkomnasta sæluhús, en
þangað leggja margir leið sína ann-
að hvort í helgardvöl eða lengri
tíma, en þangað eru ferðir alla mið-
vikudaga og sunnudaga í júlí og
ágúst, auk þess á hverjum föstudegi.
Það er ótrúlegt ferðaval hjá Ferða-
félaginu og ætti fólk að verða sér úti
um áætlun fyrir árið 1987 eða
hringja á skrifstofu félagsins, Öldu-
götu 3.
Langholtsvegi 109
(í Fóstbræðraheimilinu)
Sækjum
og sendum
Greióslukorta
þjónusta
Sími 688177
SKOTVEIÐI
Sennilega er veiðihvötin næst-
elsta ástríða mannsins. Hún hefur
komið til þegar forfeðrum okkar fór
að leiðast eplaátið í Eden, eða jafn-
vel fyrr. Veiðihvötin hefur fylgt
manninum síðan og átt drýgstan
þátt í því að framfleyta mannkyninu
fram til vorra daga, enda hefur hin
frumhvötin stuðlað að því, að sífellt
fleiri munna hefur þurft að seðja.
Saga íslendinga hefur frá upphafi
verið saga lífsbaráttu upp á líf og
dauða til að hafa í sig og á. Veiðar
hafa verið stundaðar eingöngu til að
draga björg í bú. Með aukinni hag-
sæld, tækniframförum og verka-
skiptingu í þjóðfélaginu, sem hófst á
síðari hluta 19. aldar hér á landi og
jókst þegar kom fram á þessa öld og
stórkostlegum þjóðfélagsbreyting-
um, sem fylgdu í kjölfarið, varð
mikil breyting á gildi veiða eins og
svo mörgu öðru. Veiðiskapur til öfl-
unar bjargar í bú varð ekki lengur
nauðsyn og er jafnvel strangt tekið
orðinn óþarfur í dag. Veiðihvöt
mannsins er eldri og sterkari en svo
að veiðiskapur hætti þó að nauðsyn
þess að afla bráðar til matar minnki.
Veiðihvötin hvetur menn áfram til
að njóta veiðigleðinnar, umstangs-
ins og spennunnar samfara veið-
unum, ánægjunnar af því að ná í
eigin bráð og neyta hennar auk þess
sem komið hefur til í seinni tíð hjá
inniverumönnum og þéttbýlisbúum
að njóta útivistar og nærveru við
náttúruna og við veiðar.
Skemmtiveiðar (veiðiíþróttir) eiga
sér víðast hvar í nágrannalöndum
okkar langa sögu. Þjóðfélagsað-
stæður þar hafa veitt hópi manna
tíma og tækifæri til þess að
skemmta sér við veiðar. Þann hóp
hafa einkum fyllt þjóðhöfðingjar,
aðalsmenn, stórir landeigendur og
vaxandi efnuð borgarastétt þéttbýl-
is, sem minna hefur verið bundin
við dagleg störf, en allur aimúgi. I
seinni tíð þegar tækifæri almenn-
ings til veiða hafa aukist í þessum
löndum, byggja veiðarnar á alda-
gömlum hefðum og siðareglum,
sem auðvelda framkvæmd og
skipulagningu þeirra. Veiðimenn
skipa sér í raðir rótgróinna veiðifé-
laga, sem gæta réttar þeirra og fylgj-
ast með því að lögum um veiðar sé
framfylgt og veiðimenn virði siða-
reglur við veiðarnar. Auk þess hafa
veiðifélögin beitt sér fyrir rannsókn-
um á veiðidýrum, vernd_ sjaldgæfra
dýra og náttúruvernd. í Noregi er
áætlað að um hálf milljón manna
stundi skotveiðar í einhverri mynd
og hafa þeir með sér öflugan félags-
skap.
Saga skotveiða sem íþróttar á ís-
landi er stutt samanborið við flest
nágrannalönd okkar, enda hefur
hér aldrei verið yfirstétt, sem þurft
hefur að leita sér afþreyingar í veiði-
skap. Með bættum hag og aukinni
verkaskiptingu hefur sívaxandi
fjöldi manna öðlast tíma og tæki-
færi til að stunda ýmiss konar útilíf
sér til skemmtunar. Margs konar
veiðar, bæði stangaveiði og skot-
veiðar virðast hafa haft mjög sterkt
aðdráttarafl fyrir stóran hluta þessa
hóps.
Á íslandi munu vera skráð um
16000 skotvopn og áætlað hefur
verið að um 10000 íslendingar
stundi nú skotveiðar í einhverri
'mynd. Ohætt mun að fullyrða, að
stór hluti þessara manna stundi
skotveiðar fyrst og fremst sér til
sports. Útilífsiðkun til hollustu og
ánægju er enn ungt fyrirbæri í ís-
lensku þjóðlífi og því er eðlilegt að
staða hennar í heild og einstakra
greina hennar eins og skotveiða
hafi verið nokkuð óviss og nokkurn
tíma og jafnvel átök hafi tekið að
vinna henni viðurkenningu og
heppilegan sess í nútíma íslensku
þjóðlífi.
Vegna þess hve sportveiðar eru
ung grein hér á landi, sem býr ekki
að langri hefð og skipulagi, hefur
Skotvís lagt mjög ríka áherslu á
fræðslumál meðal skotveiðimanna,
einkum er lögð áhersla á að veiði-
menn kynni sér og temji öryggis-
reglur í meðferð skotvopna, að
veiðimenn temji sér og ávinni með-
vitaðar siðareglur veiðimanna og
að veiðimenn fræðist sem best um
veiðidýr og veiðar. Á undanförnum
árum hefur félagið gengist fyrir ráð-
stefnum um landrétt, veiðirétt, skot-
veiðar útlendinga, skotveiðar sem
útilífsíþrótt, rjúpnaveiðar og um
hreindýr, námskeiðahaldi um bún-
að veiðimanna, notkun korta og
áttavita og fleira, fræðslu- og um-
ræðufundum og ýmiss konar kynn-
ingarstarfsemi í skotveiðum. Félag-
ið setur félögum sínum strangar
siðareglur og vonar að þær siðaregl-
ur verði með tímanum siðareglur
allra íslenskra skotveiðimanna.
Staða skotveiða eins og annarra
útilífsíþrótta er enn í þróun og mót-
un og mun Skotvís beita sér fyrir því
að tryggja sanngjarnan rétt skot-
veiðimanna innan ramma núgild-
andi laga og í framtíðinni með setn-
ingu nýrrar veiðilöggjafar og jafn-
framt því mun félagið vinna að sam-
komulagi við landeigendur um
skipulagningu veiða á eignarlönd-
um.
Skotveiðifélag íslands var stofnað
23. sept. árið 1978 af hópi áhuga-
manna um skotveiði. Félagatalan
hefur vaxið jafnt og þétt frá stofnun
þess og er nú orðin um 500 manns.
Meginmarkmið Skotveiðifélags
íslands eru: — Að stuðla að góðum
siðum veiðimanna og auka öryggi í
meðferð skotvopna. — Að vernda
náttúru landsins og stuðla að nýt-
ingu dýrastofna á skynsamlegan
hátt. — Að tryggja rétt skotveiði-
manna til umferðar um landið og
veiða á því.
Skotveiðifélag íslands hefur frá
stofnun barist fyrir réttindum skot-
veiðimanna m.a. með því að festa í
sessi þann rétt sem skotveiðimenn
eiga nú samkvæmt lögum og með
því að berjast fyrir frekari nauðsyn-
legum réttindum þeim til handa
með setningu nýrra samræmdra
dýraverndunar- og veiðilaga.
Markmið félagsins er að vinna
B-12 HELGARPÓSTURINN