Vísir - 29.01.1931, Blaðsíða 2

VlSIR
Voile ^brtlq^
VaIuc u Wortb
LICORICE
CDNFECTIONEÍÖ
SÍKÍSÍSÍÍSÍStSÖÍÍÍÍtÍtSÍÍÍSÍÍÖtSttötHSOtSÍSí
Borðar — Flauíur
— Pípur óg marg-
ar fleiri tegundir
fyrirliggjandi.
--------- Gæðin alþekt.-------------------
Verðið hvergi lægra.
stststsctstststststststssststststsotstststsíststs
Símskeyti
—o--
London, 28. jan.
United Press. FB,
Frá Bretlandi.
Horfumar um samkomulag
i baðmullariðnaðardeilunni eru
nú öllu vænlegri, því bæði at-
vinnurekendur og verkamenn
hafa fallist á að ræða deilumál-
in við MacDonald forsætisráð-
herra á fösludag.
Forsætisráðherrann og Miss
Bondfield verkaxnálaráðherra
hafa ákveðið að ræða deilumál-
in við háða aðilja, livorn í sínu
lagi.
Sevilla, 28. jan.
Unitcd Press. FB.
(Jppþot á Spáni.
Allmargir menn hlutu meiðsl,
[xegar lögreglan dreifði 200
verkamönnum, senv vinna við
Andalúsíujárnbrautma. Verka-
menn þessir höfðu krafist
launaliækkunar.
Ednnig liafa orðið stúdentaó-
eirðir í Madrid, milli stúdenta,
sem eru við nám og stúdenta,
sem horfið hafa frá námi í
mótmælaskyni. Lögreglan
sendi liðsflolck lil liáskólans til
þess að koma í veg fyrir frekari
óeirðir.
Samkvæmi fregnuxn frá
Madrid, hefir aðaltalsmaður
jafnaðarmanna í bæjarstjörn-
inni jxar látið svo um mæll, að
jafnaðarmenn muiulu elcki taka
þátt i kosningunum, þar eð
ekki væi’i stjórninni að treysta
til þess að láta kosningavnar
fara fram þannig, að réttqr
allra væri'trygður.
Madrid, 28. jamiar.
United Press — FB.
Kosningahorfur á Spáni.
Fimm Iiinna svo kölluðu
„eonstitutional“ leiðtoga, San-
chcz Guerra, fyrrverandi for-
sætisráðherra Burgos og Berga-
min, fyrrv. ihaldsráðherra, Vil-
laneuva fyrrv. frjálslyndur ráð-
herra og Alvarez, fyrrv. forseti
fulltrúadeildar, hafa ákveðið að
taka ekki þátt i kosningumun
fyrirhuguðu. Af ákvörðun þess-
ari leiðir í raun og veru, að
dagar Berenguer-stjórnarinnar
eru taldir, þótt Berenguer segi
ef til vill ekki af sér fyrr cn
þ. 8. febrúar, en þann dag liafði
vcrið ráðgcrt, að Berenguer
formlega færi þcss á leit við
Alfonso konung, að hann boð-
aði nýjar kosningar þ. 1. mars.
Kvengötuskór og
§ kvenimitskör
S faliegí örval nýltomið.
Stefán Gunnarsson
riskóvT Aasturstræti 12.
Utan af landi.
Boröeyri 29, jan. FB.
Bruni.
Miðvikudagsmorgun kom upp
eldur í íbúð Kristmundar Jónsson-
ar verslunarstjóra VerSslunarfé-
lags Hrútfirðinga á Borðeyri, og
varð eldsins vart um kl. 8ýa. Hús-
ið er bygt af steini, en með viðar-
gólfum, á neöri hæð búð og vöru-
geymsía, en uppi íbúö verslunar-
stjóra. Um eldsupptökin er óvíst
anuáð eu það, að drengur hjón-
anná, 8 ára gamall, varö fyrst var
við eldinn, og gerði móður sinni
aðvart. Haíði húii fyrir skömmn
gengið úr svefnlierberginu; svaf
þar 4 ára drengur þeirra hjóna og
logaSi ljós á náttlampa þar á borði,
Vatt hún sér þegar þangað, og var
herbergið ]>á alelda, en drengur-
inn hafði vaknað og hlaupið inn i
aðra stofu og var þar grátandi.
Það, sem brunnrö gat af húsinu
brann alveg, og var nær engu
bjargað af innanstokksmunum.
Tókst með naumindum að verja
næstu hús og vildi svo vel til, að
veður var gotl. logn og þíðviðri.
- Borðeyringar ög menn af Goða-
fossi gengu vasklega íram viö
björgunina. Kl. 5 í morgun kom
ugp eldtir í timburhúsi, sem er rétt
hjá brunarústunum. Hugðu menn,
að tckist hefði að verja það eldin-
’ um, en vafálaust hefir neisti !>or-
ist þangað og orðið hál af, er
menn voru ugglausir orðnir. I
húsinu var viirugeymsla og tókst
að ná vörunum út. Uppi í húsinu
voru að eins rími, sem notuð erti
af mönnum, sem vinna hér um
sláturtímann á haustiti. Húsið var
vátrygt fyrir 40 þús. kr., en inn-
anstokksmunir óvátrygðir.
Kveldið áður en brann var hér
ofsarok af suðri. Var þá hætt við,
að Goðafoss ræki upp, en sem bet-
ur fór tókst skipsmönnutn að af-
stýra því.
Heilsufar i meðallagi. Nokkur
veikindi í Bæjarhreppi.
Engin liráðapest hér um slóðir.
Viðtæki eru komin tipp allvíða,
líklega 9 í I'æjarhrcppi og' 8 í
Staðarhreppi. Fer vafalaúst fjölg-
andi síðar, er ástæður maima
batna.
frá stjórn Eimskipafélags íslands
um tildrögin til verkfalls þess,
i sem gert var við uppskipun úr
e.s. „Gullfoss“ í Reykjavík.
—o—
í
(FB.).
Hinn 23. ]). m. barst Eimskipa-
félagsstjórninni svo hljóðandi bréf
frá Verkamálaráði Alþýðusam-
bands íslands:
„Verkamálaráði Alþýðu«am-
bands íslands hefir verið tilkynt,
að afgreiðslumaður félags ybar i
Vestmannaeyjum hafi skipab upp
vörum úr e.s. „Gullfoss“ þar, með
verkfallsbrjótum, í trássi við
verkamannafélagið. Jafnframt hef-
ir \'erið farið fram á viö Verka-
málaráðið, að það bannaði upp-
slcipún og útskipun úr nefndu skipi
hér í Reykjavík og' á öðrum stöð-
uin, sem félagsskapur vor nær til.
Til þess að komast hjá frekari að-
gcrðum í málinu, viljum við stinga
upp á svo hljóðandi samkomulagi
við yður:
1. Meðan stendur á kaupdeilunui
i Vestmannaeyjum, flytji skip
félags yðar að eins farþega og
póst til Eyja.
2. E.s. „Gullfoss“ veröi af-
greiddur hér i Reykjavík og
á öðntm höfnum er félags-
skapur vor nær til, eins og
ekkert hafi í skorist.“
Virðingarfylst,
fyrir Verkamálaráð Alþýðttsam-
bands íslands
Ólafur Friðriksson,
ritari.
Félagsstjórnin svaraði þessu
bréfi daginn eítir með svo hljóð-
andi bréfi til Verkamálaráðs Al-
jiýðusambands íslands:
„Út af heiðruðu bréfi yðar dags.
í gær, hefir stjórn Eitnskipáfélags
íslands á íundi i dag gert svo-
hljóðandi fundarsamþyk:
„Lagt fram bréf frá Verkatnála-
ráði Alþýðusambands íslands, þar
sem farið er fram á að skip Eim-
skipafélagsins flytji einungis far-
þega og póst til Vestmannaeyja á
meðan kaupdeila stendur þar yfir.
Samþykt í einu hljóði að svara
bréfinu á þá lcið, að stjórn Eim-
skipafélagsins sjái sér ekki fært
aö verða við þessum tilmælum.“
Þetta. leyfum vér oss hér tneð
að tilkynna ybur."
Virðingarfylst,
H.f. Eimskipafélag íslands,
Guðm. Vilhjáltnsson.
SKÝRSLA
Sigurðar Péturssonar, skipstjóra.
Þegar e.s. „Gullfoss“ kom til
Reykjavíkur, bað félágsstjórnin
skipstjóra aö gefa skýrslu um mál-
iö, og er skýrsla hans svohljóð-
andi:
„Stuttu eítir að byrjað var að
losa e.s. „Gullfoss“ í Vestmanna-
eyjttm, þann 24. þ. m., komu
nokkrir nienn á vélbáti úr landi
og stigu um borð. Gcngu sumir
þeirra upp á stjórnpall til mín
undirritaðs, og hafði orð fyrir
þeitn tnaður, setn kvaðst heita Jón
Rafnsson. Sagðist hann ætla að
. tilkynna mér, að verkametm í
landi stæðu í kaupdeilu við af-
greiðslumenn skipsins, Gunnar
Ólafsson & Co:, og ætluðu þeir að
stöðva ttppskipunina, ef eg léti
ekki hætta að láta í bátana. Eg
svaraði, að cf verkamennirnir sem
ttm borð værtt, vildu ekki losa í
bátana, myndi eg reyna að láta í
])á með mínu eigin fólki, — en þeir
sögðust skyidi hindra það. Gekk
eg stðan ásamt þeim, niður að
afturlúkunni, og vur þar nokkur
þyrping af fólki. Við skipshliðina
Sunr ise
Á'vaxtas'ulta.
Fyrirliögj andi.
Sveinsson ði Co.
æ
æ
æ
æ
æ
æ
var þá hálflestaður bátur, en
„lengja“ á lúkunni og vinna stö'ðv-
uð. Eg sagði þá aö hífa skyldi upp
lengjuna og láta í bátirin, en þá
var einhver, sem kallaði, að taka
skyldi manninn, sem var við spil-
ið (vinduna). Barst þá þyrpingin
þangað, urðu þá stimpingar og
mönnum hrint, þar á rneðal var þá
einnig stjakað talsvert við mér.
I.engjau komst þó i bátinn, þó
nærri lægi, að hún færi í sjóinn,
því að einhver hafði losað fanga-
línu bátsins að framan, svo að
hann færöist frá. Ætlaði cg þá að
koma í veg íyrir, að þeir sleptu
lika afturenda hans, og komst eg
þangað, en þá komu menn og
hrintu mér frá fangalímmni, og
annað hvort skártt eða leystu lin-
una, svo að bátinn rak burt frá
skipinu með báðum mönnuntim,
setn í honum voru.
Eg sendi nú 2. stýrimann til
þess að létta öðru akkerinu, og lét
jafnframt Jón Rafnsson vita, að
ef þeir ekki færi frá borði þegar
í stað, myndi eg sigla með þá til
Reykjavikur og afhenda þá lög-
reglutmi ])ar. En þar sem þeir ekki
sýndu neitt fararsnið á sér, tók eg
hníf og gerði ntig líklegan til þess
að skera á festarnar á báti þeirra.
Spurðu ])eir tnig þá, hvort það
væri í raun og veru ætlun mín, að
fara með þá til Reylcjavíkur, og
játti eg því. Fóru þeir þá að tín-
ast ofan í bátinn. í þeim svifum
hcyrði eg einhvern nefna ísleif
Högnason, og spurði eg þá, hvort
hann væri ])arna með, og hvar
hann væri, því að eg þekti hann
ekki. Gaf hann sig þá fram, og sá
eg þá, aö hann var einn af þeim,
sem ásamt Jóni R. höfðu haft í
hótunum við mig, þegar þeir ætl-
uðu að hindra, að „lengjan“ kæm-
ist í bátinn. Síöan hefi eg frétt, að
maðtir sá, sem leysti framband
uppskipunarbátsins, heiti Jóu Iiaf-
liðason, en hitm, sem leysti eða
skar afturbandið, Kristmundur
jónsson, og hafi hann ekki lirint
mér tnjrt, sv'o sem fyr er sagt, mun
hann geta gefið itpplýsingar um,
hverjír það voru, sem ])að gerðu.
Ingibcrgur Hannesson og tveir
synir hans kváðu líka hafa verið
með í þessum aðförttm, eu öðrum
veit eg ekki nöfn á. — Þegar ])eir
voru komnir ofan í bátinn, en
gerðu sig ekki líklega til þess, að
losa hann frá, bar eg hnífinn að
festunum, en þá sleptu þeir og
fóru frá skipshliðinni. Síðan sigldu
þeir einn hring i kringum skipið
og svo til lands.
Þess skal getið, að mér er ekki
kunnugt um, að nein högg né bar-
siníð hafi átt sér stað, heldur að
eins stimpingar.“
Reykjavík, 2Ó. janúar 1931
Sig. Pétursson.
Ofangreinda skýrslu vottum við
undirritaðir rétta að vera:
Bjarni Jónsson.
1. stýrimaður,
Jónas Böðvarssou,
2. stýrimaöur,
Kristján Bjarnason,
3. stýrimaður,
Sigurður Einarsson,
timburmáður,
Markús F. Sigurjónsson,
háseti.
Ákveðið hafði verið, að byrja
uppskipun úr e.s. „GuIlfoss“ mánu-
dagsmorgun, 26. þ. m., en samkv.
tilmælum forsætisráðherra á
sunnudagskveld, frestaði útgerð-
arstjóri afgreiðslu skipsins rnánu-
daginn.
Þegar svo átti aö byrja uppskip-
ttn úr e.s. „Gullfoss" þriðjudags-
morgun, 27. ]>. m., gerðu verka-
menn verkfall, en verkfallinu var
létt af, svo vinna hófst að morgni
næsta dags, 28. þ. m., án þess að
stjórii Eimskipafélagsins hefði
brevtt aðstöðu sinni til málsins.
27. janúar 1931.
Míkisstj ÖFnin
og æðri heimar.
I.
Eg er vanur að kauj>a „Tím-
ann“, hvert sinn er hann kem-
ur út, og þykir mér þó jafnan
þeim peningum illa varið. Eg
ætla ekki að lýsa þessurn „of-
leggjara“ Al|)ýðuhlaðsins fyrir
Reykvíkingum, enda gerist
þess víst ekki þörf. Og blaðið í
gær var ekki hótinu betra eða
verra en venja er til.
E11 það var merkilegt að einu
leyti. Stjórnin lýsir yfir þvi, ó-
beinlínis að vísu, en ])ó öldung-
is ótvírætt, að atliæfi hennar
inuni vera fordæmt af máttar-
völdum æðri heima. Verður
nánara vikið að því i síðari
kafla þessarar greinar.
í aukalilaði því, sem út kom
af „Tímanum“ í gær, birtist af-
arlöng gréin, cr nefnist „Syndir
ilialdsmanna“. „Kunnugur“
skrifar undir ritsiníðiua, en nm
faðeriii hennar mun enginn
„kunnugur“ vera í neinum
vafa. Greinin er að efni til
glórulaus þvættingur og ósann-
indi, en búningur og' orðfæri
með þeim hætti, að vart getur
talist samboðið liinum allra
siðlausustu götuslrákum. Þó að
mér virðist liggja i augum uppi,
hver vera muni höfundur því-
líks samsetnings, ætla eg ekkí
að láta nafns Iians getið að
sinni. En eg ætla að birta nokk-
iu’ sýnishorn of orðprýði liöf.
og vænti eg að þau taki af allan
vafa um menningu hans og inn-
ræti. — Vitanlega get eg þó ekki
lekið nema svo sem eitt illyrði
af hverjum hundrað. Ælti að
tuka þau öll, yrði að prenta upp
grein „Tímans“ í heilu lagi, en
hún er livorki nieira né minna
en 8 dálkar. Á einum stað er
taltið um það, að menn „bölvi
hverjum degi“, „sljóir og úr-
ræðalausir“. Þvi næst rekur
í DENTAI^CREAM^
< y rív.'. A. 'ív’
; BEÍKIB »111 pjfj