Alþýðublaðið - 08.09.1950, Blaðsíða 4

Alþýðublaðið - 08.09.1950, Blaðsíða 4
4 ALÞÝÐUBLAÐSÐ Fösíudagur 8. septembcr 1S50. Útgefandt: Ai{iýðuílokkurinn. Ritstjóri: Steíán Pjetursson. Fréttastjóri: Beneðikt Gröndal. Þingfréttir: Helgi Sæmundsson Ritstjórnarsímar: 4901, 4902. ! Auglýsingar: Emilía Möller. í Auglýsingasími: 4906. Afgreið^Iusimi: 4900. ; Aðsetur: Alþýffuhúsið. í Alþýðuprentsnjiðjan h.f. löi fólksins. MÁLGÖGN SJÁLFSTÆÐIS FLOKKSINS, Vísir og Morgun blaðið, hafa nú loksins gert þá uppgötvun, aþ afleiðingar geng islækkunarinnar séu síður ■ en svo þekkilegar. Vísir birti í fyrradag forustugrein, þar sem þessi atriði eru rædd með til- liti til hins hækkaða verðs á Iandbúnaðarafurðum, og niður- staða hans er sú, að afturbat- inn sé enginn. Morgunblaðið leggur svo orð í sama belg í gær og farast orð mjög á sömu lund og Vísi. Vísir gerir sér meira að segja Ijóst, að vinnufriðurinn í land- inu sé í yfirvofandi hættu, ef óheillaþróun efnahagsmál- anna haldi áfram. Hann er ó- venjulega spakur og slær því föstu, að meðan þjóðin hafi ekki trú á þeim gjaldeyri, sem sé verðmælir á vinnu hennar og framleiðslu, sé ekki að vænta afturbata í þjóðlífinu eða fjárhagsstarfseminni í heild. En þettá hefðu aðstandendur Vís- is átt að sjá fyrr. Þeim voru sagðar afleiðingar .gengislækk- unarinnar fyrir. Samt steig Sjálfstæðisflokkurinn það spor að ráðast í ævintýri gengis- iækkunarinnar. Þar með var lagður á þjóðina þyngsti sk'att- ur, er getur í seinni tíð. Þetta átti að vera bjargræðið mikla og langþráða. En hver er svo árangurinn? Dýrtíðin og verð- bólgan hefur aldrei verið meiri. Atvinnuleysið er yfirvofandi og sums staðar þegar byrjað. Stað reyndirnar eru í hrópandi mót sögn við blekkingar gengis- lækkunarforkólfanna. Og nú er svo langt gengið, að Vísir, má' gagn Björns Ólafssönar, eins atkvæðamesta . baráttumanns gengislækkunarinnar í vetur, kveður upp úr um það, að aft- urbatinn sé enginn. Það er þó stillilega til orða takið. því að sannleikurinn er sá, að afleið- ing gengislækkunarinnar er að verða hrun í stað afturbata. Greinar Vísis í fyrradag og Morgunblaðsins í gær benda til þess, að mennirnir, sem hafa atvinnu af því að skrifa mál- gögn Sjálfstæðisflokksins, kom ist ekki hjá þvi að verða varir við ónægju Reykvíkinga vegna verðhækkananna, og sú óá- nægja er fyrir herfdi um ger- vallt landið. Þeir eru byrjaðir að óttast reiði fólksins, sem stynur undir byrði gengislækk unarinnar. Nú þora þeir ekki lengur að halda því framy að hvítt sé svart og svart hvítt. Þá grípa þeir til þess ráðs að 'segja hálfan sannleikann til að reyna að friða fólkið. Þeir játa, að verðhækkanirnar séu komnar til sögunnar sem afleiðing geng islækkunarinnar. En þeir þegja vandlega um hitt, að forkólf- um gengislækkunarinnar var sagt allt þettá fyrir og réðust þó í ævintýrið. Og það er vægast sagt lítið að marka það, þótt Vísir og Morgunblaðið neyðist til að játa verðhækkanirnar í forustu greinum sínum. Morgunblaðið er ekki heilla í afstöðu sinni en svo, að það skýrir frá því í glaðklakkaralegurn tón, ao nýj ustu verðhækkanirnar séu.alls íekkí‘stórfelídar, því að vísital- ’ an muni ekki hsekka nemá um fjögur stig af völdum þeirra! En almenningi í Reykjavík, sem verður nú að greiða 17.14 % hækkun á mjólk og á jeftir stuttan tíma að greiða 55% hækkun á heita vatninu og 48% hækkun á rafmagni, íinnst áreiðanlega nóg um. Og Sjálfstæðisfiokkurinn hefur líka fullan hug á að bæta við. I kjölfar hækkunarinnar á land búnaðarafurðum leggur nú bæjarstjórnaríhaldið í Reykja- vík skattauka hækkunarinnar á heita vatninu og rafmagninu á herðar alþýðunnar, sem stend ur andspænis atvinnuleysis- hættunni. Og stuðningsflokk- ar ríkisstjórnarinnar eru áreið anlega ekki enn af baki dottn- ir, þrátt fyrir ummæli Vísis og Morgunblaðsins. Orð málgagna Sjálfstæðisflokksins verða held ur ekki alvarlega tekin, þar eð þau hafa ekkert við verðhækk- unaráform bæjarstjórnaríhalds ins að athuga. Vafalaust munu Vísir og Morgunblaðið þvert á móti verja þau, þegar skipun húsbændanna berst. * Tíminn, hálfbróðir Vísis og Morgunblaðsins eftir að núver- andi stjórnarsamvinna kom til sögunnar, minnist einnig á af- ieiðingar gengislækkunarinnar í forustugrein sinni í gær. En hlutskipti hans er lakast þeirra allra. Hann afsakar gengislækk unina frá í vetur eins og hann íramast má, el, telur, að verð- hækkanirnar stafi af því, að gengi krónunnar var á sínum tíma lækkað miðað við gjald- eyri þess ríkis, sem við höfum hvað minnst viðskipíi við. Sennilega ímyndar hann sér, að ráðlegra hefði verið að halda genginú óbreyttu miðað við dollar og hsekka það þar með miðað við sterlingspund. Of afstaða málgagns Fram- sóknarflokksins til hækkunar- innar á heitu vatni og faf- magni'er’sannarlega lík því Ög’ ílokki þess'. Tíminn hefur ekk ert við það að athuga, þó að heita vatnið hækki um 55%; En hann er óánægður yfir því, að rafraíftgnið skuli eiga að hækka um 48%. Kannski stafar þetta eitthvað af því, að verðhækk un heita vatnsins greiða Reyk- víkingar einir, en verðhækkun in á rafriagninu mun auk þess rem hún verður skattauki á Reykvíkinga ná til sveitahérsð anna í nágrenni höfuðstaðarins. Tíminn hefur sem sé ennþá ein hverjar taugar til bændastétt- arinnar. En honum stendur al veg á sama um kjósendur Rarm veigar og Þórðar Björnssonar, enda sennilega fyrirfram sann færður um, að þeir séu Fram- róknarflokknum glataðir um tíma og eilífð. En það ér ekki ósennilegt, áð hækkun heita vatnsins .komi einnig til að snerta bændur, þó að Tíminn haldi annað. Hún er enn ein ráðstöfunin til aukningar dýr- tíðarinnar og verðbóigunnar og enn ein sönnun þessv að stefna núverandi ríkisstjóynar leiðir til hruns og öngþveitis. Og það er athyglisvert, að Tíminn forð ast vandlega það atriði, að bæði verðhækkunin á heita vatninu og rafmagninu er háð sam- þykki tveggja af ráðherrum Framsóknarflokksins. - Hann mun vafalaust reyna að halda Slíeniratileáft ■ bréf um ' fegjirðarsainkeppnina. — ■• ii.n Tig'- p “ . u r t- >nj t | i >‘ 1; Tillaga ui» aðra'- fegurðai"kegpm.:iG:g. .íb-. verðlaun í henni. EVA SKRIFAR: „Það er nu ninnig á ,að svo gæti farið, að meira nöldrið í blessuðum karl- . kona sú sem ynni drottningar- inönnunum okkar í sambandi heitið þyldi það ekki, og niyndi viff fegurffarkeppni Fegrusiarfé- | breytast í pefnpiUlega hofróðu, íagsins. Vídalín rífst. Thorolf bótt hún hafi verið Ijúf sem Smith svarar honum. Mánudags blaffiff hnakkrífst. Og svo eru smáglefsur og glósur til okkar kvenna frá ýmsum „kavaler- um“, sem hirta ritsmíðar sínar í dagblöðunum. — En v'ið kon- urnar höfum ekki svárað þess- um bægslagangi „sterka“skyns- :ns hingaff til. Aðeins brosaff að þeim okkar í milli. Við þekkj- um bæg-slagangi „sterka“ skyns vitum, að inn við beinið eru þeir oft hálfgerff flón — og fram úr hófi vanþakklátir og „ólóg- ískir“. ÞESSI , FEGURÐARSAM- KEPPNI var ,,bissness“. Karl- mennirnir komu henni á laggirn ar. En það var hinum 14 þátt- 'akendum að þakka, að í Tívolí komu 7 þúsund gestir keppnis- kvöldið. Þessir gestir greiddu mikið fé fyrir að fá að horfa á képpnina, svo nú getur Fegrun nrfélagið greitt andvirði Vatns- berans, látið gsra afsteypu af Ótilegumanninum, og gefið bæn ur ýmis önnur sönn listaverk. í rauninni eru það þessar 14 stúlk ur, sem hafa gefið listaverkin. þeirri staðreynd Ieyndri fyrir En þessa hlið á málinu athuga kjósendum Framsóknarflokks- ins. Og sannariega væri ,það honum líkt að reyna eftir á að koma sökinni á einhverja aðra. karlmennirnir ekki, heldur nudda og nöldra í blöðum yfir því, að fegurðardrottningin skuli vera gift. Minnast þeir Hví gera þeir ekkl verkfall sjálfir? KOSNINGAR til Alþýðusam-; bandsþings eru fram undan. j Þær eiga að byrja eftir tíu' daga; og því keppist Þjóð- viljinn nú dag hvern við það að svívirða núverandi Al- þýðusambandsstjórn fyrir það, að hún skuli ekki hafa skipað sambandsfélögunum út í verkföll, þó að ríkisstjórnin rynni í átökunum um júlí- vísitöluna, og yrði bókstaf- lega við öllum kröfum Al- þýðusambandsstjórnar og forustumanna opinberra starfsmanna um endurskoð- un og leiðréttingu vísitöl- unnar. ÞAÐ FURÐAR SIG svo sem enginn á, því, þótt Þjóðvilj- inn reyni að finna sér eitt- hvað til, sem nota mætti sem kommúnistískan róg gegn Alþýðusambandsstjórn . í kosningabaráttunni til sambandsþings. En hitt blöskrar mönnum, að hann skuli láta sér detta það í hug, að gera sigur Alþýðu- sambandsstjórnar í deilunni um júlívísitöluna og þar af leiðandi ákvörðun hennar um að beita sér fyrir fram- lengingu samninga fyrst um sinn, að slíku sakarefni á hana. Því að hvaða Ijósi varpar sú sakargift, á kommúnista sjálfa? MENN SPYRJA: Sé það svo saknæmt, sem Þjóðviljinn segir, að Alþýðusambands- stjórn skyldi beita sér fyrir framlengingu samninga eftir unninn sigur í átökunum um júlívísitöluna, hvers vegna gera kommúnistar sjálfir, þá nákvæmlega það sama í þeim sambandsfélögum, sem þeir fara með stjórn í? Hvers vegna fara þeir ekki með Dagsbrún hér í Reykjavík og Þrótt á Siglufirði út í verk- fall fyrir hækkuðu kaup- gjaldi, þó að ríkisstjórnin hafi látið undan í vísitölu- deilunni? Það væri þá sann- arlega ekki í fyrsta sinn, sem þeir færu sínu fram í þessum félögum. án tillits til Al- þýðusambandsins. Hingað til hafa þeir ekki þótzt þurfa neinnar aðstoðar þess við? EN NÚ VILL SVO TIL, að kommúnistar halda sjálfir al- veg að sér höndum, — hugsa ekki til neinna verkfalla eða neinnar kaupgjaldsbaráttu í þessum sterkustu félögum sínum. Þeir hafa beinlínis S s s s .* látið formenn þessara félaga, þá Sigurð Guðnason og Gunnar Jóhannsson (verk- fallsbrjótinn í togaradeil- unni) lýsa því yfir í Þjóðvilj- anum! Með hvaða rétti eru slíkir menn, því að svívirða Alþýðusambandsstjórn. þó að hún vilji ekki beita sér fyrir verkföilum að svo stöddu, eftir unninn sigur í vísitölu- deilunni ? ÞANNIG . SPYRJA MENN, einnig þeir, sem hingað til hafa fylgt kommúnistum, og það að vonum. Það dyist yfir- leitt engum viti bornum manni, að árásir kommúnista á Alþýðusambandsstjórn í sambandi við þessi mál, eru ekkert annað en pólitísk látalæti, —• liður í kosninga- baráttu þeirra til Alþýðusam bandsþings. Við hagsmuna- baráttu verkalýðsins eiga þau ekkert skylt. GULLFOSS kom frá Leith og Kaupmannahöfn í gær. Var hann með 178 farþega frá Leith, en 222 frá Kaupnjanna- höfn til Leith., lamb-fyrir keppnina. SLÍKAR ERU bollaleggingar „sterka kynsins. Einhver náungi reyndi að vera fyndinn, og líkti þessari sýningu við hrossa- og nautgripasýningu. En „brand- arinn“ missti marks, eins og svo oft vill verða hjá karlmönnun- um, þegar þeir ætla að verða ít-’ndnir á kostnað kvenfólksins. EN NÚ VIL ÉG stinga upp á því, að karlmennirnir hjálpi Fegrunarfélaginu einnig, til þess að eignast listaverk, og gangist inn á það, að halriin verði feg- urðarkeppni karla í Tívolí næsta ár. í dómnefnd yrðu aðeins kon ur og einn karlmaður. Þátttak- endur mættu ékki vera ýngri en 22 ára. í kvennakeppninni rriáttu konur ekki vera yngri en 17 ára. En karlmenn eru seinþrosk- aðri en konur, bæði andlega og líkamlega. Get ég ímyndað mér, að það sé ekki of reiknað með fimm ára mun. SJÁLFSAGT VÆRI að veita Cegurðarkónginum rausnarleg laun, og mætti t. d. fara að dæmi þeirra sem yeittu kvenna- verðlaunin, og fata kónginn yzt sem innst. Kæmi það sér á- reiðanlega vel, því margan mann ínn sér maður nú í hálfgerðum iöírum. Sjálfsagt er að láta hann íá hatt, regnhlíf og peninga- buddu. Gott væri að láta fylgja með rakblöð, sápu og tann- krem, því erfitt er að fá þær hreinlætisvörur. Hálsbindi barf konungurinn ekki að fá, því hann á áreiðanlega mörg ame- rísk Tröllafossbindi með allskon ar litaskrúði, sem hann notar við ýmis tækifæri, svo sem bindi með mynd af spilum, þegar hann fer í spilaklúbbinn. Mynd af ,,cowboy“ þegar hann fer í bíó, og svo við hátíðlegustu tækifær in, eins og bölin, skreytir hann sinn þreklega barm, mynd af strípaðri négrastelpu. Hversdags lega notast hann við Niagara- fossa- og La Platafljóts-bindi. Piltarnir okkar kváðu ekki láta sér lengur nægja eitt hálsbindi — ó, nei ekki aldeilis. Ameríku menn kváðu framleiða þessi bindi aðallega fyrir negra, en íslenzkir karlmenn hafa svo iík an smekk og þeir. ÉG ER VISS UM, að þessi karla-keppni yrði mikið sótt. Þætti mér ekki ótrúlegt að reikna mætti með 5 þúsund manns, svo keppendurnir geta sannarlega lagt sinn skerf til að fegra bæinn, með nýmóðins og ómóðins listaverkum. 'En ég vil að konurnar ráði hvaða lista- verk verða keypt fyrir pening- ana, sem koma inn á þessari keppni. Karlmenn völdu lista- verkin, sem stúlkurnEt' fjórtán greiddu, með peningum þeim, sem þær fengu fyrir að sýna sig. NÆSTA ÁR, á eftir: fegurðar Framhald á 7. siðiL

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.