Alþýðublaðið - 20.02.1955, Blaðsíða 5

Alþýðublaðið - 20.02.1955, Blaðsíða 5
Sunnudaginn 20. febrúar 1955 ALÞÝÐUBLAÐIÐ 5 DAVID LLOYD GEORGE er sérkennilegust persóna í hópi brezkra forsætisráðherra. Hann er til dæmis sá fyrsti þeirra, sem kominn er af al- þýðufólki. Hann var Walesbúi eins og Bevan, og margt er það í framkomu og fari bins síðar- veigri sér við að geta atriða, nefnda, er minnir á þann fyrr ( sem eru honu.m r vafasamur nefnda. Hann gerðist áhrifa- heiður, en samt sem áður læt- ríkur leiðtogi brezku þjóðar-|Ur hann lesandann um of sjáþf innar, þegar hún var í hinum ^ ráðan um að mynda sér skoð- mesta vanda stödd, eða þegar; anir og draga sínar ályktanir líða tók á fyrri heimsstyrjöld- \ af þeim heimilum, sem hann ina, og eftir að hann hafði beð rekur í því sambandi. Hann ið skyndilegan ósigur reyndi birtir tii dæmis víðtækar heim hann árangurslaust um margra nd'r varðandi Marconihneyksl ára skeið að vinna sér aftur jg svonefnda, sem minnstu völd og áhrif. | munaði að yrði Lloyd George Eins .og aðrir áhrifamiklir ag falli, en sjálfur dregur hann brezkir stjórnmálamenn, sem ekki aðrar ályktanir af heim- lengi hafa staðið í baráttunni, ildunum en þær, að forsætis- hefur Lloyd George látið eftir ráðherrann hafi sýot þar óvar sig geysimikið safn bréfa og kárni, en lætur hinu ósvarað, skjala; sumt einkabréf, en hvort ekki kunna að hafa verið mörg þess eðlis, að annars stað um annað og alvarlegra en ó- ar mundi talið sjálfsagt að varkárni af hans hálfu að varðveita siík plögg í skjala- ræða. Þá gefur hann enga nán söfnum hins opinbera. í hinni„ari skýringu varðandi ýmis ýútkomu ævisögu hans getmyönnur atriði, er virðast dálítið höfundurinn, Frank Owen, á vafasöm, eins o? til dæmis það, stundum um ríkisskjöl í safni.hvort þær ásakanir, sem þessu, sem telur yfir þúsund Lloyd Georgt varð fyrir, bréfaböggla. Safmð er nú í (vegna þess að hann hefði selt eign Beaverbrooks lávarðar, er , f tla og nafnbætur til ágóða I veilti Frank Owen frjálsar (fyrir flokkssjóð sinn, er hann I hendur um notkun þess við rit var ráðherra, hafi verið á rök-1 un ævisögunnar, tn hana nefn um reistar. Og Lloyd George * ír höfundurinn „Siglt í stormi“ , átti það til. að umgangast sann og mun það ekki ótáknrænt. ieikann af helzt til mikilh létt heiti, varðandi ævi hins látnaúð. Hann kvaðst til dæmis stjórnmálaskörungs. mundu hafa gert sig ánægðan með minniháttar embætti í rík VÍÐTÆKT HEIMILDASAFN isstjórn'.nni. og eivmig sagðist Áður hafa verið samdar hann hafa beðið Asquith um margar ævisögur L’oyd Gorg-j að vera kyrran í forsætisráð- es, en þessi virðist þe.rra ýtar j herrastólnum. Að sönnu komst 'iegust, meðal annars vegna hann svo að orði f bréfi til As- þess, að í henni eru birt mörg! quith árið 1916, að hann teldi bréf og skjöl, ýmist í úldrætti (mikils um vert, að hann héldi eða heild. Og þó lítur út fyr,rj forsætisráðherraernbættinu að höfundurinn myndi hafa , framvegis, en um leið og hann getað notfært sér rnun betur, fullvissaði Asquith um holl- allar þær víðtæku heimildir, ustu sína, vann hann öllum ár sem gera má ráð fyrir að finn (um að þvf að fá honum stevpt ist í hinum 1025 skjalaböggl-, úr stóli. Það er því heldur ekki ■um. Eflaust er þar til dæmis að^éttmætt að ásaka aðra um of finna fulla skýringu á ýmsum fyrir svik þeirra við Llovd atriðum ævi hans, sem enn eru Qeorge. — hann var sjálfur að miklu leyti á huldu. TJ | ehki öðrum tryggari, ef því var dæmis kemur ekkert nýtt að sk!pta. Hins vegar bar hann fram varðandi þátttöku L^oyd) Georges í samsærinu, er varð til þess að steypa A.squith af stóli. Má vera, að hann hafi ekki notfært sér þetta mikla heimildasafn betur en raun ber vitni vegna þess, að hann hafí fremur kosið að ná sögu- legri stígandi í frásögnina en gera hana að atriðabundinni heimildalýsingu. Inngangur ævisögunnar minnir til dæmis einna he’zt á skáldsögu, og víða reynir höfundurinn að bregða fyrir s'ig beinni frásögn, — „sagði Lloyd George“. Slík ur stffl getur haft hressandi á- hrif, sé honum ekki beilt um of, en við því er hætt, einkum. þegar um jafn stóra bók og þessa er að ræða. Þá hættir höf undi og við. að dveliast helzt til lengi við þau atnði, sem tal izt geta söguleg, enda þóít þau séu ekki til mikils skilnings- auka. hvað persónu o g líf Lloyd Georges snertir. Það, sem höfundurinn nefnir „tíma bil“ hans. verður að vísu ekki tæmt viðfangsefni, en ærið oft virðist það tilviljanakennt, hvað höfundur tekur til með- ferðar hverju sinni. TFKUR LLOYD GEORGE TRÚANLEGAN Þá hæltir og Frank Owen við að taka álit Lloyd Georges og mat hans á mönnum og mál efnum sem helzt til góða og gi1da vöru. Fer því samt fjarri að hann sé blindur fyrir göll- um forsætisráðherrans eða David Lloyd Goorge í ræðustól. ekki neinn kala til þeirra var um stjórnmálalega orku að stjórnmálaandstæðinga, sem ræða. Þegar hann v«r sem rót hann taldi- sér hentugl að hafa tækastur á sínum yngri árum, nokka samvinnu við, e'.ns og gerði hann gys mikið að lávörð Frank Owen bendir réttilega um og aðalsmönnum, en lét sér samt sæma að þiggja aðalstign á efri árum. Frank Owen held- ur því fram, að hið umdeilda fjárlagafrumvarp Lloyd Georg EKKI ALLTAF SJALFUM SÉR SAMKVÆMUR Frank Owen-sér iíka vel and es árið 1909 hafi túlkað um- stæðurnar í fari forsætisráð- hyggju hans fyrir aimenningi, herrans, enda leyndu þær sér — en hugsanlegt er það líka, yfirleitt ekkl. Það var til dæm að þar hafi verið um bragð is ekki fyrir trúarlega afstöðu hans að ræða, þar eð hann hans að hann auð.sýndi hinni vissi, að efri deild þingsins fríkirkjulegu trúarhreyfingu á mundi fella frumvarpið, og fá Bretlandi svo mikla samúð, honum þann'.g árásarvopn í heldur vissi hann og, að þar hendur. Llayd George gat að vísu varið það, að hann vildi hrekja Asquith frá völdum, með því, að hann hafi- treyst sjálfum sér betur til að hafa forustu þjóðarinnar á hendi í umróti styrjaldaráranna, — eins og líka kom á daginn, að hann var öðrum fvemur, — en ekki verður þó fram hjá því gengið, að metnaðargirnd hans hafi ráðið þar rnestu um. Leyndardómurinn varðandi hinn mikla sljórnmálalega Lloyd George var nefni’ega fólginn í hinni miklu metnað- argirnd hans, hann setti snemma markið hátt, og spar- aði enga fyrirhöín til að ná því og lagði því með glöðu geði á sig allt hið géysilega erfiði, sem var samfara íorsætisráð- herraembæltinu á síðari árum fvrri heimsstyrjaldarinnar. Hann var gæddur fátíðum hæf'.leika til að vinna fólk á sitt iband. Og kænsku gat þann líka beilt, enda þurfti hann hennar oft við stjórnmálabar- áttu sinni. sem var rík af or- ustum og átökum. VAKTI EKKI TRAUST Eflir að L'oyd George varð að láta af forsætisráðherraemb ættinu, hagnýtti hann sér lil- listlaust þann mikla flokks- sjóð, sem hann hafði grundvall að á embættisárum sínum, til þess að ná aftur völdum, hvað sem það kostaði. Frank Owen telur, að þessi sjóður haf'i ver- ið sambærilegur við aðra flokkssjóði yfirleitt, og órétí- mætt sé, að tala um nokkurn sljórnmálalegan harm1eik í því sambandi. Sú styrjöld, sem stóð um notkun hins fvrrver- andi forsætisráðherra á þeim sjóði. er heldur ekki full skýr- _ ing á því hvers vegna Lloyd George komst ekki aftur lil vaMa og áhrifa, fremur en sjúkleiki hans var full skýring á þvf, að M.ic Donald leitaði aðstoðar Baldwins. en ekki hans, ár'ð 1931. Á meðan á stjórnarkreppunni stóð árið 1916. lét Asquilh svo um mælt í bréfi til Bonar Law, að sá Framhald á 7. síðu. Czechoslovak Ceramics Ltd. Prag Húspenmi einangrara. Lágspennu einangrara. Einangrara fyrir símalínur. UMB OÐ ■J- ~-.~í =r ■ HARS TRAÐING CQHPANY Klapparstíg 26. — Sími 7373. 7? ? I Czechoslovak Ceramics Ltd., PraglI^Tékkóslóvakíu \ — U—— ll — II — II'

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.