Vísir - 17.05.1918, Blaðsíða 3

VÍSIR
Til minms.
VfSíR.
Baðhúsið: Mvd. og ld. kl. 8—8.
Bamalesstofan: Md., mvd., föd. kl 4—8.
Borgarstjðraskrifst.: kl. 10—12 og 1—3.
Bæjarfógetaskrifstofan: kl. 10—12 og 1—5
Bæjargjaldkeraskrifat. kl 10—12 og 1—8
Húsaleigunafnd: þriðjud., föstnd. kl 6 sd.
Islandsbanki ki. 10—4.
K. F. U. M. Alm. samk. snnnud. 8 sd.
L. F. K. R. Útl. md„ nivd., fstd. K!. 6—8.
Landakotsitpít. Heimsðknart. kl. 11—1.
Landsbankinn kl. 10—3.
Landsbðkasafn Útl. 1—3.
Lándssjðður, 10—2 og 4—5.
Landssíminn, v. d. 8—9, helgid. 10—8.
Náttúrugripasafn sunnad. I1/,—2Y«.
Pósthúsið 10—6, helgid. 10—11.
Samábyrgðin 1—6.
Stjðrnarráðsskrifstofurnar 10—4.
Vífilsstaðahælið: Heimsðknir 12—1.
Þjöðmenjasafnið, snnnud. 121/,—l‘/t.
Simi 188 Simi 168
Innkaup sín
fyrir hvítasunnuna
ætti hvert heimili að gera i
Afgreiðsla blaisiEg 5 Aðalstfrat
14, opin frá ki. 8—8 á hverjura degi,
Skrifelofa á sama stað.
Simi 400. P. O. Bos 867.
Ritstjðrfns fil við(a-« frá k’. g—P.
Ptettsmiðjan á Iaugavag 4
simi 133.
Attgl/sisguss vaiít mðttaka í Latde
stjöruu *bí aftir ki. 8 £ kvöldiu.
Augi-ís'ugaverð: 50 aur. hv6i cia
dálk* t jteevri augi, 5 aura orðk í
sraiátmgí/sirígum nscí ðbreytiu Iet.ii.
Prjónatuskur
og Yaðmálstuskur
(hver tegund verður að vera sér)
keyptar hæsta verðl.
Hvað er að?
Það er, á þessari stundu, rétt-
ur sólarhringur síðan eg kom
hingað til borgarinnar. Eg var
þreyttur eftir ferðina og svaf
í 8 stundir. Þær stundir sem eg
hefi vakað hér hafa, auk annara,
6 af borgurum bæjarins, allir af
betri endanum, tekið mig tali.
„Sæll og blessaður. Hvernig
líður þéi ? (varla beðið eftir svari)
Nú er hér ljóta ástandið!11
Nákvæmlega með þessum sömu
orðum . hafa þeir allir byrjað.
„Ná, hvað er að“, hef eg spurt.
„Alt að,“ segja þeir; „alt vit-
laust, alt ómögulegt; verslunin
er ómöguleg, stjórnin er ómögu-
leg, og það sem sárgrætilegast
er, þingið er ómögulegt". Og
svo reka dæmin hvert annað;
ekki þau sömu, það er auðheyrt
að nóg er til; einn tínir þetta
til, annar hitt, okurdæmin úr
versluninni, ráðleysis- og að-
gerðaleysisdæmin úr landsstjórn-
inni, fjárbruðlunar og úrræða-
leysisdæmin úr þinginu.
En hvi látið þið ekki til ykk-
ar heyra?“ ,.Ekki til neins“,
segja þeir, „enginn hlustar á
það“. „En hví skrifið þið ekki
um þetta í blöðin?11 „Blöðin?
Til hvers væri það; þau taka
ekki við slíku; og þótt þau sum
tækiu slíkt, þá kæmi ekkert út
af þvi“. —
„Eg fór hingað erinda minna,
verð að standa stutt við, og má
ekki vera að hlusta á meira;
Ijótt er ef satt er, segi eg og
kveð. — Sumt af samtalinu fer
inn um annað eyrað og út um
hitt; en ekki alt. Eg þekki þá
sem tala; það eru alt mætir
menn, sem ekki fara með „slúð-
ur“. Hér er eitthvað meira en
minna bogið. Og nú langar mig
til að biðja blaðamenn borgar-
innar að segja mér og öðrum
hvað hæft er í þessu; hvort til-
efni er til slíkra ummæla og að-
dróttana. Eg sé ekki betur en
að það sé heilög skylda blaða-
manna, er takast á hendur að
vera fræðarar og leiðsögumenn
versl. Breiðablik.
Vðrnr sendar fljótt heim.
Simi 168 Simi 168
G. Kr. Guðmundsson & Co.
sKipam iðlar
Hafnarstræti 17. Simi 744.
Skipakaup — Skipaleiga — Vátryggingar.
Vðruhúsið.
Símanúmer
íshússins „Herðubreiö“
við Frikirkjuveg er
nr. 678.
Eg undirritaður ræS
20 stúlknr og 5 karlmenn
til heyvinnu norður í Skagafjörð
nú i sumar. - Göð kjör í boði.
Hiltist í Bárunni frá kl. o—4J/4 em.
Ólafnr Jóhannsson.
4-6 stúlkur
geta fengið vimm hjá
Fiskiveiðaféi. Haukur.
Finnið
Jón Magnússon
Holtsgötn 16.
Oþarfa umg*ang:ixr
um Stóraselstún er
þjóðarinnar — heilög skylda
þeirra gagnvart þjóðinni, að láta
hana þess eigi dulda, ef menn
þeir, er skipa helstu trúnaðar-
stöður hjá henni, hvort sem þeir
eru við landsstjórnina riðnir eða
sitja á þingi, vanrækja skyldur
sinar, reynast dáð- og duglausir,
fara illa með fé hennar, eða bregð-
ast skyldu sinni og trausti þjóð-
arinnar á annan hátt. — Eg held
að við, sem kaupum blöðin, oig-
um heimtingu á að þau fræði
okkur um þetta, og það því frem-
ur sem'flestir blaðamenu lofa öllu
fögru í þessa átt, er þeir leggja
á stað.
Komi ekki svör, verður brýnt
aftur bráðlega. Blaðamenn, sem
eru heyrnartól þjóðarinnar, geta
ekki afsakað sig með því að þeir
heyri ekki; og þeir, sem hafa
blöð, hafa munn.
Ferðamaður úr sveit.
stranglega nannaður.