Morgunblaðið - 18.05.1938, Blaðsíða 8

MORGUoNBLAÐIÐ
Miðvikudagrur 18. maf I938L
T 8
Morgunblaðið, Reykjavik
(Island), Svalbard“! Með
þessari utanáskrift fekk Morgun-
blaðið brjefspjald í gær frá Sví-
þjóð. Brjefritarinn segist hafa sjeð
það í blöðunum að Svalbarði (Spitz
bergen) sje að gefa út ný frímerki
með rnyndum af „stóra Geysi“ og
er að mælast til að fá send nokkur
í skiftum fyrir sænsk frímerki.
Menn gera sjer oft fáránlegar hug
myndir um það hvar Island sje, en
þetta er í fyrsta skifti sem vjer
frjettum að það sje á Spitzbergen.
★
ráðlega er von á útsvars-
skránni og tekju- og eigna-
skattinum, og má geta sjer td, að
umræðuefnið verður ekki marg-
þætt þann daginn. Allir munu
sjálfsagt sammála um, að alt of
mikið sje lagt á og svona áfram-
hald gangi ekki. Varla kemst
nokkur maður í vandræði út af
því, hvað skatturinn sje lítill, eins
og átti sjer stað í Frakklandi á
dögunnm.
Skattgreiðanda hafði verið gert
að greiða 0,01 franka til hins op-
inbera, eða með öðrum orðum eitt
centime.
Maðurinn komst í stökustu
vandræði. Ekki vegna þess að
hann ætti ekki peningana, heldur
vegna þess, að í Frakklandi er
ekki til í umferð smærri mynt en
1 sou, sem er 5 centime. Ekkert
batnaði málið, er skattheimtumað-
urinn krafðist 20 centime í kostn-
að við innheimtuna, því ekki er
hægt að greiða 21 centime í Frakk
landi. Ef að . skattstofan hefði
krafist 24 centime í kostnað, hefði
alt verið í besta lagi, því þá hefði
verið hægt að greiða reikninginn
með 5 sou. Málinu lauk nú samt
með því, að skattgreiðandinn gaf
1 centime og greiddi reikninginn
með 5 sou.
Margir af mestu andans
mönnum heimsins hafa ver-
ið einkennilega sjervitrir. Sagt er
t. d. um Sehiller, að hann hafi
ekki getað unnið nema að í skrif-
borðsskúffunni hans væru rotin
epli, og Disraeli var vanur að
liafa pennastengur bak við bæði
eyrun — auk þess sem hann hjelt
á pennastöng í hendinni — er
liann sat við skriftir.
★
Gamli prófasturinn var orð-
inn nokkuð gleyminn og
utan við sig og oft talaði hann
upphátt við sjálfan sig, jafnvel
er liann stóð í prjedikunarstóln-
um.
Sunnudag einn undir messu
heyrði söfnuðurinn gamla mann-
inn segja:
— Já, datt mjer ekki í hug,
þannig hlaut það að enda.
— Hvað átti þetta að þýða,
sagði konan hans eftir messu, að
vera að tala upphátt við sjálfan
þig í stólnum?
— Sagði jeg eitthvað upphátt,
sem jeg var að hugsa í stólpum?
— Já, þú sagðir: „Datt mjer
ekki í hug, þannig hlaut það að
enda“. Hvað varstu eiginlega að
hugsa ?
— Jú, sjáðu til, jeg leit út um
kirkjugluggann og sá þá hana
Siggu gömlu vera að taka upp
kartöflur úti í garði. Mjer datt í
hug, að ef gamla skarið hrykti
svona í kartöflugrasið, hlyti hún
að detta aftur fyrir sig — og það
endaði líka með því!
★
— Þjónn, þjer hafið vonandi
ekki gleymt mjer?
— Nei, síður en svo. Þjer eruð
maðurinn með kálhausinn!
★
MÁLSHÁTTUR:
Illa gefst ójöfnuðurinn.
Jámjisfmp&ig
Tvö gólfteppi til sölu, annað
stórt, hitt minna. Tækifæris-
verð. Til sýnis herbergi nr. 303
á Hotel Borg í dag og á morg-
un kl. 6—7.
Hænuungar dags-gamlir (hvít
ir ítalir) til sölu. Upplýsingar
í síma 3934.
Heimabakaðar kökur fást í
Þingholtsstræti 3, áður í Tjarn-
I argötu 3, sími 2477. Klara
Matthíasdóttir.
Vjelareimar fást bestar hjá
-*oulsen, Klapparstíg 29,
Kaupi gamlan kop&r. Vald
’eulsen, Klapparstíg 29.
Legubekkir ódýrastir og
vandaðastir í Körfugerðinni,
Bankastræti 10.
Silkiundirföt, settið frá kr.
8,95. Vesta, Laugaveg 40.
íCjötfars og fiskfars, heima-
íilbúið, fæst daglega á Frí-
kirkjjuvegi 3. Sími 3227. Sent
heinu
Gott fs.*ði. Tjarnargöíu 10B*
Guðrún Karlsdóttir frá Noi'ð-
firði.
Barnavagn til sölu, lítið not-
aður, á Laugaveg 79.
Ungar varphænur (brúnir og
hvítir Italir) og lítil útungun-
arvjel til sölu. Uppl. í síma
2761.
Nýr silungur í dag. Fiskbúðin
Frakkastíg 13. Sími 2651.
Stúlka óskast á fáment heim-
ili, gott sjerherbergi. Upplýs-
ing í síma 9202.
Mótorbátur í góðu standi til
sölu. Gott verð. Góðir skilmál-
ar, ef samið er strax. Uppl. á
Hótel Vík nr. 17 frá kl. 11—12
og 5—6.
Kona óskar að taka að sjer
fastar hreingerningar og þvotta.
Uppl. Bergstaðastræti 17.
£7ffltyn7iin<jue
Friggbónið fína, er bæjarins:
besta bón.
Slysavamafjelagið, skrifstofa
Haínarhúsinu við Geirsgötu.
Seld minningarkort, tekið móti
gjöfum, áheitum, árstillögum
Minningarspjöld Bókasjóðs
blindra fást hjá frú Maren Pjet-
ursdóttur Laugaveg 66. Körfu-
gerðinni, Bankastræti 10,
Blindraskólanum og Þóreyju
Þorleifsdóttur, Bókhlöðustíg 2.
Hreingerning og loftþvottur.
Duglegir, vanir og vandvirkir
, menn. Sími 3154.
I Rjettu mennirnir við utan- og
Íinnanhússhreingerningar eru
Bárður og Ólafur. Sími 3146.
Nýkomið fjölbreytt og fall-
egt úrval af káputölum og
hnöppum. Verðið hvergi lægra.
Vesta, Laugaveg 40.
Kaupum gaml n kopar ávalt
liæsta verði. Versl. Grettisgötu
45 (Grettir).
? 0 Hreingerning í fullum gangi.
Vanir menn að verki. Munið að
hjer er hinn rjetti Guðni G.
Sigurðsson málari, Mánagötu
19. Símar 2729 og 2325.
Til sölu. Notaðar bifreiðar.
Heima kl. 5—7. Sími 3805. —
Zophonías Baldvinsson.
Hreingerningar, loftþvottur.
Sími 2131. Vanir menn.
Landsins mesta úrval af
prjónavörum er í Vestu, Lauga-
veg 40.
Húsmæður. Athugið, Fisk-
búðin, Barónsstíg 59, hefir á-
valt nýjasta og besta fiskinn.
Sími 2307.
Leðurtöskur, veski, buddur,
hanskar, belti o. fl. borgar sig
að skoða í Vestu, Laugaveg 40.
Sokkaviðgerðin, Hafnarstræti
19. gerir við kvensokka, stopp-
ar í dúka, rúmföt o. fl. Fljót ,af-
greiðsla. Sími 2799. Sækjum,
sendum.
Forstofuherbergi til leigu í
Hafnarfirði. Uppl. Austurgötu
23.
Sólarstofa og eldhús til leigu
á Fálkagötu 26.
BifreiflastðD
islands
Sími 1540, þrjár línur.
Best þekta bifreiðastöð
landsins.
Veggfóður
mikið úrval
nýkomið.
GUÐM. ÁSBJÖRNSSON
LauKaveg 1. Sími 4700.
09®
H
r
9®'
KOiULT
FAITH BALDWIN;
EINKARITARINN. 45.
ingum og silkisessum, og á gólfunum voru þykkar og
rykugar austurlenskar ábreiður, og rauðir silkiskerm-
ar á lömpunum. Hjer og þar var dreift löngum og há-
fættum brúðum, með hrokkið hár og málmvindlinga í
rauðmáluðum munnvikunum. I nýtísku vösum voru
skrautleg blóm með deyfandi ilman, en andrúmsloftið
angaði af frönskum ilmvötnum, skosku whisky og tó-
bakslykt.
Dolly var vel greidd, með fallega lagað andlit og
neglur, en sloppurinn, sem hún var í, var óhreinn, og
hendurnar alt annað en hreinar. Meðan þær sátu að
tedrykkju bað Dolly Önnu alt í einu um samvinnu
við sig.
„Segðu systur þinni að halda sjer frá Georgie“,
sagði hvin í skipunarróm.
Anna sperti upp augun og var alvarleg á svip.
„Jeg vissi ekki, að hún þekti hann, það er að
segja-----“
„Það mætti skrifa heilar bækur um það, sem þú
veist ekki“, sagði Dolly. „Þetta er engin uppgerð.
Segðu henni að halda sjer frá honum“.
„Eruð þið trúlofuð?“, spurði Anna svo einfeldnis-
lega, að Dolly virti hana fyrir sjer tortrygnislega.
„Ja —“ sagði hún. „Ekki opinberlega ennþá“.
Anna var ekki feti nær takmarkinu eftir þetta sam-
tal. Hún þekti Kathleen það vel, að hún vissi, að hún
myndi kæra sig kollótta um þannig „trúlofun“, ef hún
á annað borð var hrifin af kærasta Dolly. í þeim fje-
lagsskap, sem Kathleen var komin í, var eignarrjett-
nrinn ekki tekinn hátíðlega. En hún þóttist þekkja
Kathleen nógu vel til þess að vita, að ef hún gæti
sannað henni, hvernig samband Dolly hafði við þenna
mann, myndi hún fá andstygð á honum og fara sína
leið. Til þessa hafði henni ekki tekist að fá þessar
sannanir.
Hún ákvað að missa ekki sjónar af Dolly, og þess
vegna fór hún kvöld eitt með henni og kunningjum
hennar í næturklúbb. Það átti að heita svo, að Dolly
byði, þó að einn maðnrinn borgaði brúsann, þrátt fyrir
mibil mótmæli frá Dolly. „Halló, halló, sláðu hann um
pening!“, var viðkvæðið í hópnum. En Anna skemti
sjer heldur vel. Um þessar mundir tók hún ölln, sem
dreift gat hugsunum hennar frá Fellowes, fegins hendi.
Þau voru tíu í hóp, en Dolly hafði ekki boðið Kat-
hleen. Georgie var ekki heldur og þau þóttust flest.
vita livers vegna. Dolly var því í slæmu skapi og
drakk meira en góðu hófi gegndi. Einu sinni, þegar
Anna var að dansa, fann hún alt í einu, að maður, sem
stóð úti við dyr, horfði án afláts á hana. Hún leit
upp og mætti augnaráði húsbónda síns.
Litlu síðar kom hann að borðinu til hennar og bauð
henni upp í dans.
„Jeg hjelt, að þjer væruð ekki í svona fjelagsskap“,
sagði hann og hjelt henni fast í faðmi sínum, en hún
fylgdi honum ósjálfrátt um danssalinn, sem var yfir-
fullur af fólki.
„Jeg er það heldur ekki —- mjög oft“.
„Jeg er einn“, sagði hann. „Fólkið, sem jeg ætlaði
með hingað, er ekki komið ennþá. Má jeg setjast við
borðið hjá ykkur?“
Það varð úr, að hann gerði það og var kyntur fyrir
Lólu, Dolly og hinu fólkinu. Hann sat hjá þeim um
stund, uns nokkrir kunningjar hans bomu og gerðu
tilkall til hans. L^tlu síðar birtust nokkrar ungar og
laglegar stúlkur og bættust í hópinn.
Anna gaf honum enga útskýringu á veru sinni
þarna. Hvaða ástæðu liafði hún til þess? Það var líka
ósennilegt, að hann myndi trúa því, þó að hún segði
honum það, að hún væri með Dolly og liennar kunn-
irigjum, til þess að hafa auga með Kathleen, sem var
ekki einu sinni með þeim. Auk þess hafði hún skemt
sjer ágætlega, áður en hann kom, hugsaði hún með
,sjer.
Þegar Anna bjóst til þess að fara, afsakaði Fellowes
sig við kunningja sína og ók með hana heim til Kat-
hleen.
„Mjer þykir leikinlegt, að jeg skyldi ekki sjá systur
yðar“, sagði hann. Hann sat í öðru liorni hifreiðarinn-
ar. Hún í hinn.
„Við bjuggumst við því, að liún myndi koma“, sagði
Anna.
Húri óskaði þess af lieilum liug, að liún hefðí ekki-
farið þetta. Og hún óskaði þess, að Fellowes hefði ekkL
einmitt valið þenna næturklúbb. Hún óskaði einnig,.
að hún sæti ekki þarna ein í vagninum hjá honum.
Á heimileiðinni furðaði Fellowes sig á því, livers.
vegna liann hefði ekki tekið hana í faðm sinn og kyst,
hana — aftur.
Þegar á alt var litið, vissi hann lítið um b'aua, utan
skrifstofunnar. Hún virtist umgangast noklcuð mis-
jafnt fólk. Hann þekti Dolly Davis af umtali.
Ilann hafði komist út úr jafnvægi, en það var ekki
eingöngu vegna viðburða kvöldsins. Þegar hann hafði
tekið hana í faðm sinn, hafði honum fundist, sem ætti
hún þar heima. Gat hann lengur lokað augunum fyrir"
því, hve mjög hann var heillaður af lienni.