Morgunblaðið - 05.01.1974, Blaðsíða 24

24
MORGUNBLAÐIÐ, LAUG ARDAGUR 5. JANÚAR 1974
Minning: — Róbert
Arnar Kristjónsson
Fæddur 20. október 1933.
Dáinn 22. desember 1973.
Hvers vegna er hlynurinn
höggvinn frá rótum, þá hæst hann
ber móti sól?
Sársauki og biturð yfir órétt-
læti lífsins eru mér ofarlega í
huga á þessari kveðjustund.
Hvers vegna er ungur og ötull
maður, með ótal verkefni fram-
undan, kallaður burtu, þegar svo
margir aldnir og sjúkir fá ekki
hvíldína, hversu mjög sem þeir
óska þess.
Hvers vegna er elskaður eigin-
maður og faðir i blóma lífsins
hrifinn frá ástvinum sínum, þeg-
ar einstæðingur, sem á alla sína
hinum megin fær ekki að fara til
þeirra. Hver er tilgangurinn?
Hver stjórnar þessu öllu?
Ég fæ víst aldrei svör við slík-
um spurningum, að minnsta kosti
ekki hérna megin grafar.
En Róbert mágur minn var trú-
maður og það er eftirlifandi kona
hans og börn einnig. Megi trú
þeirra allra milda sorgina á
kveðjustundinni og gera þeím
biðina eftir endurfundum létt-
bærari.
Róbert A. Kristjónsson var
fæddur og uppalinn í Reykjavik,
sonur hjónanna Sólveigar Larsen
frá Stavanger og Kristjóns Krist-
jánssonar húsgagnasmiðs.
Hann kvæntist 19. febrúar 1956
Ástu Heiði Tómasdóttur frá
Blönduósi og eignuðust þau tvö
börn, Lindu Guðnýju, sem nú er
17 ára, og Tómas Kristjón, sem er
12 ára gamall.
Ég kynntist Róbert ekki fyrr en
við tengdumst fjölskylduböndum
og hann kom í heimsókn hingað
norður með systur minni. For-
eldrum mínum og okkur hjón-
unum leizt strax vel á þennan
glæsilega og prúða pilt og við nán-
ari kynni fór okkur öllum að
þykja mjög vænt um hann. Það
eru ótaldar ánægju- og gleði-
stundir, sem við í þessari fjöl-
skyldu höfum notið í návist
Róberts, bæði hér fyrir norðan og
á heimili þeirra hjóna fyrir
sunnan. Hann setti sinn svip á
fjölskyldufundi okkar, hvort sem
tilefnið var afmæli, ferming,
brúðkaup, eða venjuleg vináttu-
heimsókn. Hann var bæði
skemmtilegur gestur og góður
gestgjafi, og þau hjónin voru
indæl heim að sækja, hvort sem
við áttum þar eina kvöldstund eða
dvöldum nokkra daga, sem oft
kom fyrír.
Róbert var frábær heimilisfaðir
og þau hjónin afar samhent um að
ala börn sín vel upp með trúna á
guð að leiðarljósi. Einnig hefur
þeim ætíð verið mjög umhugað
um menntun barna sinna og er
sárt, að Róbert skyldi ekki auðn-
ast að fylgjast lengur með þroska
þeirra, þvf að hann var góður fé-
lagi barnanna, auk þess að vera
einhver sá bezti faðir, sem ég hefi
kynnzt.
Róbert var framreiðslumaður
að atvinnu, lauk prófi árið 1958 og
starfaði á ýmsum veitingastöðum
í Reykjavík, nú síðast í Glæsibæ.
Hann var skynsamur maður og
atorkusamur og finnst mér eftir-
farandi Ijóðlínur lýsa honum vel.
Með viljanum sterka og
vakandi hug.
Þú verkefnin allsstaðar sást.
Og umvafðir heimilið ástúð
og friði
sem aldrei í lífinu brást.
Þú markaðir hvarvetna
manndáðarsporin.
Þitt merki var trúmennska
og ást.
Það er fleira en sameiginlegar
gleðistundir, sem mig langar til
að þakka Róbert mági mínum. Ég
vil þakka honum þá sonarlegu
ástúð og blíðu, er hann ávallt
sýndi móður minni, og hjálpina,
sem hann veitti henni, þegar hún
þurfti að vera undir læknishendi
í Reykjavík. Þær ferðir voru orðn-
ar margar og alltaf var viðkvæðið
hjá mömmu, þegar hún kom
heim: „Ekki veit ég, hvernig ég
hefði farið að án hans Róberts.“
Og svipuð voru ummæli föður
mins og okkar systkinanna eftir
lát móður minnar. Síðustu dagar
hennar voru erfiðir og þá veitti
Róbert okkur öllum slíkan stuðn-
íng, að engin orð megna að þakka
það. En slíkt gleymist heldur
ekki.
Þegar erfiðleikar steðja að,
finnur maður bezt, hversu margt
gott fölk er allt í kringum mann.
Það hafa Asta og Róbert fengið að
sanna undanfarna mánuði, svo
ótrúlega margt fólk hefur lagt
þeim lið, bæði i sambandi við
ófullgert hús þeirra og sjúkleika
Róberts.
Ég get ekki stillt mig um að láta
í ljós aðdáun á því, hve vel öll
f jölskyldan hefur staðið sig þessa
erfiðu mánuði. Róbert bar þján-
ingar sínar af slíkri karlmennsku,
að allt fram í andlátið heyrðist
hvorki æðruorð né stuna af hans
vörum. Börnin voru einnig ákaf-
lega dugleg og hvernig sem þeim
leið, létu þau pabba sinn aldrei
sjá annað en glaðleg andlit, þegar
þau komu inn til hans. En
þyngstu byrðina held ég, aðeigin-
kona Róberts hafi borið. Hún varð
strax í byrjun veikinda hans
hrædd um, að þau væru alvarlegs
eðlis og dreif í því með röggsemi
og festu að útvega honum læknis-
hjálp og ítarlega rannsókn.
Síðan í júní, er henni var tjáð,
að manni hennar yrði ekki bjarg-
að, hefur öll hennar hugsun
snúizt um að hlífa honum við
áhyggjum, hlynna að honum á
alla lund og hjúkra honum eftir
beztu getu. Það er þung raun að
horfa á ástvin sinn kveljast og
tærast upp af banvænum sjúk-
dómi, en þrátt fyrir eigin van-
heilsu stóð Ásta dyggilega vörð
um líðan manns síns allt til loka
og hélt I hönd hans, er hann sofn-
aði hinzta svefni, að morgni hins
22. desember.
Tveimur ungum æfiförunautum
ástin reynist sterkur
tengiliður
bygginganna bezti efniviður
brotnar ei, í mótgangi
og þrautum.
Ég kveð Róbert mág minn með
beztu þökk fyrir samfylgdina og
bíð þess, að honum megi Ifða vel í
nýjum heimkynnum.
Sólveigu móður hans, Ástu
systur minni og börnum hennar
votta ég mína dýpstu samúð.
Nanna Tómasdóttir,
Blönduósi.
Þeir, sem guðirnir elska, deyja
ungir.
Getur nokkur tjáð hugsanir
sínar í meitlaðri orðum en þeim,
er hér standa efst á blaði og eru
löngu fræg orðin. Mér finnst, að
allt, sem ég kann að segja, verði
fátæklegt samanborið við þessi
orð.
En ég verð að senda Róbert
kveðju. Ekki til að lýsa ætt hans
og uppruna heldur til að minnast
mannsins sjálfs, þess, sem hann
var og verður í miriningu þeirra,
sem kynntust honum. Það fyrsta,
sem vakti athygli mína í fari hans,
Var hlýja og innileiki; þegar hann
tók á móti gestum á heimili sínu
hafði hver og einn á tilfinning-
unni, að hann væri þar heiðurs-
gestur og trúnaðarvinur. Hann
átti alltaf til bjart bros og glaðleg
og hlý orð handa hverjum og
einum.
Öllum vildi hann hjálpa, sem
erfitt áttu, og tók hiklaust svari
þess, sem að var ráðizt, ef svo bar
undir. Hann var unnandi feg-
urðar á öllum sviðum og heimili
Róberts og konu hans, Ástu
Heiðar, bar ljósan vott um þekk-
ingu á listum og smekkvísi í hús-
búnaði. Söngelskur var hann,
enda kominn af söngfólki og tón-
listarunnendum í báðar ættir, og
má geta þess, að hann lærði að
leika á fiðlu á unglingsárum.
Róbert var framreiðslumaður
að atvinnu, og vita allir, sem til
hans þekktu, hve trúr hann var í
starfi og eftirsóttur vegna lip-
urðar og samvizkusemi. Ég get
ekki stillt mig um að minnast eins
atburðar, sem ég gleymi aldrei.
Einu sinni fyrir jól var þröngt í
búi hjá okkur hjónunum, seinni
hluta dags var dyrabjöllunni hjá
okkur hringt. Var þar komin stór
sending úr búð með ýmiss konar
varningi, sem gleður fjölskyldur á
slíkri hátið. Sendingin var nafn-
laus, en okkur grunaði fljótt, hver
væri hinn góði gefandi.
Við hringdum í Róbert til að
þakka honum fyrir og vildi hann
fyrst ekki kannast við að hafa
sent þetta, en viðurk ,...di það að
lokum og bað okkur að afsaka,
hvað það væri lítið.
Svona var Róbert. Þetta lýsir
hans hugarfari vel. Honum var
ekki um það gefið að láta blása
í básúnur fyrir sig, þegar hann
gladdi vini sína. Þegar hann átti í
erfiðleikum hafði hann alltaf
óbilandi trú á sigur. Mistækist
honum einhver fyrirætlun byrj-
aði harni upp á nýtt og réðst gegn
erfiðleikunum, bjartsýnn og
óþreytandi. Oft hefur vinnu-
dagurinn sjálfsagt verið langur og
nægir að minnast á, að hann hafði
nýlega komið sér upp glæsilegu
Cervi látinn
Grosseto, italíu, 3. jan., AP.
GINO CERVI, einn vinsælasti
leikari ítala í áratugi, lézt í dag,
73 ára að aldri.
Cervi var frá Bologna. Hann var
kunnastur fyrir leik sinn i hlut-
verki borgarstjórans í kvikmynd-
um um prestinn Don Camillo, sem
franski gamanleikarinn'Fernand-
el lék.
Aðalfundur Bandalags kvenna í
Reykjavík, haldinn dagana 8. og
9. nóvember 1973, ályktar eftir-
farandi um heilbrigðismál:
1. „Aðaifundurinn þakkar þann
skilning, sem heilbrigðismála-
ráðuneytið hefur sýnt á málefn-
um vangefinna með því að láta
fara fram könnun á heildarfjölda
þeirra í landinu. Jafnframt beinir
fundurinn þeim tilmælum til heil-
brigðis- og menntamálaráðuneyt-
is, að þau vinní að því að auka
kennslu og þjálfun andlega og
líkamlega fatlaðs fólks t.d. með
því að hraða lagasetningu og
framkvæmdum við sérkennslu-
miðstöð ríkisins, sem álitsgerð
liggur fyrir um.“
2. „Aðalfundurinn skorar á rlk-
isstjórnina að láta hraða undir-
búningi og framkvæmdum við
stofnun skóla fyrir fjölfötluð
börn. Einnig heitir aðalfundurinn
á heilbrigðisráðuneytið, mennta-
málaráðuneytið og borgarstjórn
Reykjavíkur, að styrkja þann vísi
að skóla fyrir fjölfötluð börn, sem
nú er að rísa við Bústaðaveg í
Reykjavík."
Greinargerð með 1. og 2. álykt-
un: Athygli skal vakin á því, að
þjálfun fatlaðra er afgerandi
fyrir lífshamingju þeirra, þegar
þeir eldast. Það er nauðsynlegt að
byrja þjálfun sem allra fyrst, því
að á vissum aldursstigum eru
börnin sérstaklega næm fyrir
þjálfun og uppeldislegri meðferð.
einbýlishúsi og innréttað það
sjálfur að miklu leyti.
Eftir að hann var orðinn rúm-
fastur vegna þess sjúkdóms, sem
dró hann að lokum til dauða,
hafði hann brennandi áhuga á að
ljúka því, sem eftir var af húsinu,
enda sagði hann alltaf, að hver
maður þyrfti að eiga sér markmið
til að keppa að.
Það er sorglegt, þegar slíkir
menn eru kallaðir burt í blóma
lífsins. Við finnum enga skýringu
á því aðra en þá, að þeim séu
ætluð einhver sérstök störf á
hærra stigi en því, sem fyrirfinnst
á okkar litlu jörð:
Það efast enginn um, að hvað,
sem það starf kann að verða, mun
Róbert sækja Það af alúð og
áhuga unz takmarki er náð. Við,
sem þekktum hann, sendum að-
standendum hans samúðar-
kveðjur og minnumst hans með
virðingu og þakklæti.
H.J.
Risaþotum lagt
New York, 3. janúar, NTB.
TVÖ bandarísk flugfélög hafa
ákveðið að hætta að nota 12 risa
þotur af gerðinni Boeing-747 uit
óákveðinn tíma vegna eldsneytis-
skorts.
American Airlines hættir að
nota tíu af sextán júmbóþotum
sínum frá 8. janúar. Transworld
Airlines hættir að nota tvær af 19
júmbóþotum sínum.
Vegurinn
til Þingvalla
SAMTÖKIN Valfrelsi gengust
fyrir almennum borgarafundi 4.
nóv. s.l. um vegagerð og emb-
ættismannavaldið. I fundarlok
var eftirfarandi ályktun sam-
þykkt samhljóða:
„Almennur borgarafundur
haldinn að Hótel Borg þann 4.
nóv. 1973 samþykkir að beina því
til íslenzkra stjórnvalda, að stefnt
verði að því, að varanlegt slitlag
verði sett á veginn til Þingvalla
fyrir 1. júní 1974 og hann lagfærð-
ur svo að hraði ökutækja verði
öruggur miðað við íslenzkar hrað-
brautir, sbr. veginn til Selfoss frá
Reykjavík."
3. „Aðalfundurinn fagnar stofn-
un námsbrautar í hjúkrunarfræð-
um við Háskóla íslands og hvetur
eindregið til þess, að hraðað verði
stofnun fleiri námsbrauta í heil-
brigðisfræðum við háskólann, svo
sem sjúkraþjálfun og iðjuþjálf-
un.“
Gunnhildur
Lilja
Egilsdóttir
Fædd 31. júlí 1970.
Dáin 29. desember 1973.
SKJÓTT hefur sól brugðið sumri.
Enn einu sinni hefur maðurinn
meðljáinn verið á ferðinni.
Þegar mér barst fregnin um lát
Gunnhildar, fannst mér sem jólin
hefðu horfið. Eg slökkti á trénu
og allt varð svo dimmt. Hún kom
eins og lítið ljós inn I fjöldskyld-
una, fjörmikil, falleg og svo
óvenju skýr, aðeins þriggja ára.
Ekki datt mér í hug, þegar ég
talaði við hana í sumar að svona
færi. Hún sagði mér f símann um
daginn, að hún ætlaði að koma
eftir jólin.
Ég finn nálægð hennar og styrk
frá henni. Ég orna mér við minn-
ingarnar frá I sumar, en þær voru
svo fáar, alltof fáar.
Ég kveð C.unnhildi hinztu
kveðju, og þakka henni samveru-
stundirnar. Hún er nú farin til
starfa hjá guði. Ég bið guð að
styrkja foreldra hennar og
bróðurinn unga óg alla hennar
ástvini. Guð blessi hana og leiði
að eilífu.
Far þú í friði,
friður guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt
og allt.
Gekkst þú meðguði,
guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss
þú hljóta skalt.
4. „Aðalfundurinn skorar á
menntamálaráðuneytið að útvega
heilbrigðisstéttum hentugt skóla-
húsnæði við Landspítalann og
Borgarspítalann. Framundan eru
aukin verkefni heilbrigðisþjón-
ustunnar og verða þar af leiðandi
gerðar meiri kröfur til þessara
stétta, en þær búa nú við óviðun-
andi menntunaraðstæður.
5. „Aðalfundurinn skorar á
dómsmálaráðuneytið að búa kven-
föngum hlýlegri vistarverur held-
ur en nú er að Síðumúla 28, og
sjái t.d. til þess, að konurnar fái
aðstöðu til að hlusta á útvarp."
Verzlunarmannafélag
Reyklavlkur
FramDoÖsfresfur
Ákveðið hefur verið að viðhafa allsherjar atkvæðagreiðslu
um kjör stjórnar trúnaðarmannaráðs og endurskoðenda í
Verzlunarmannafélagi Reykjavíkur.
Listum eða tillögum skal skila í skrifstofu V.R., Hagamel
4, eigi síðar en kl. 12 á hádegi mánudaginn 7. janúar
n.k.
Kjörstjórnin.
(MJ)
Amma á Löngumýri.
Kennsla f atlaðra
verði aukin