Morgunblaðið - 14.07.1974, Blaðsíða 15

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 14. JCLl 1974
15
Dee Murrciy
nótum og þar meS rétthafi aS
helmingi allra höfundarlauna
lengst af).
Elton er einn af stórstjömum
poppheimsins ( dag og ætti aS
geta haldiS velli lengi enn, a.m.k.
meS tilliti til hæfileika, enda þótt
um slfkt sé erfitt aS spé I hverf-
ulum poppheimi.
Þvl mé svo bæta viS aS lokum,
aS slSasta hélfa ériS hefur Ray
Cooper veriS fastur liSsmaSur I
hljómsveitinni og leikiS é ýmis
ésléttarhljóSfæri, svipaS og Áskell
Mésson.
Stórar plötur: 1 — Emty sky
(1969), 2 — Elton John (1970), 3
— Tumbleweed Connection
(1970), 4— 17/11/70 (1971), 5
— Friends (1971), 6 — Madman
Across the Water (1971), 7 —
Honkey Chateau (1972), 8 —
Don't Shoot Me, l'm Only the
Piano Player (1973), 9 — Good-
bye Yellow Brick Road (tvær
plötur — 1973), 10 — Caribbou
(1974).
Stórar plötur félaganna: Bemie
Taupin: Taupin (1971), Nigel Ols-
son: Drum Orchestra and Chorus
(1971), Davey Johnstone: Smilin'
Face (1973).
hófu feril sinn I Tónabæ. En um
haustið 1972 hélt Ómar utan til
néms og lognaðist Vikivaki þá ut
af.
En nú var SLAGSÍÐUNNI spurn:
Skyldi vera nokkur von um vi5-
reisn é þessu sviði? Ómar stóð
raunar fyrir þjóðlagakvöldi (Tóna-
bæ fyrir skömmu og komu þangað
um 100 manns. Þa8 telst léleg
aSsókn, en stemningin var þó gó8,
enda var fólkiB komiS til a8
hlusta. Þama komu fram sænsk-
Islenzka trlóiS öbama og
söngflokkamir Mýbit og Þokka-
bót, auk þess sem kynnt var
tónlist Woody Guthries. Raun-
ár hafSi þetta þjóSlaga-
kvöld veriB haldiB til a8 gefa
bandarlska þjóSlagasöngvaranum
James Durst færi é a8 syngja fyrir
Islenzka éheyrendur, sem hann
kann afar vel vi8. en James haf8i
or8i8 a8 fara utan é8ur en þjóS-
lagakvöldiS skall é. Ómar kveSst
reiSubúinn a8 undirbúa þjóSlaga-
hétlS I haust, ef Tónabær vill —
en auSvitaS hafi hvorki hann né
Tónabær einkarétt é slfkri starf-
semi og framlag annarra væri vel
þegiS.
Ómar er einnig a8 vonast til, a8
bandarlska þjóSlagasöngkonan
Odetta — ein sú alfrægasta I
þessari grein — komi hingaS til
lands I haust, en hún hafSi sýnt
mikinn éhuga é þvl, er þau Ómar
hittust I Bandarlkjunum I vor.
Ómar er bjartsýnn é framtlSina:
„RokkiS er or8i8 svo leiBinlegt."
segir hann. „Nú er afslappaSur
andi hjé unga fólkinu og þaB hefur
þörf fyrir þessa tónlist. Þa8 er fullt
af fólki, sem hefur mjög gaman af
a8 hlusta é hana og eftir svona
langt hlé er éhuginn enn meiri en
ella. ÞaB eru einnig margir, sem
geta og hafa éhuga é a8 flytja
þhóSlagatónlist — og ég vil
hvetja menn til a8 þegja ekki yfir
þvl, ef þeir vita um slfka flytjend-
ur, helduraB léta heyra I sér."
A8 lokum bendir Ómar SlagslS-
unni é a8 tala vi8 Árna nokkurn
Johnsen, sem mun vera fré Vest-
mannaeyjum. Hann hafi fré ein-
hverju a8 segja varSandi þjóBlög-
in.
Og SlagslSan snýr sér til Árna
— og er þa8 I fyrsta skipti. sem
SlagslBumaBurinn fær kaup fyrir
a8 tala vi8 samstarfsmann sinn.
Kemur þé I Ijós. a8 I mallok var
Árna bo8i8 til Osló é mót samtak-
anna Visans Venner. Þessi samtök
eru heildarsamtök fjölmargar
Visans Venner-félaga. sem starf-
andi eru I borgum, bæjum og
sveitum é öllum NorSurlöndunum
nema é islandi. Félögin hafa innan
sinna vébanda alla helztu þjóS-
lagaflytjendur é NorSurlöndunum
og er þar flutt bæ8i gömul þjóS-
lagatónlist og ný, sungin og spil-
u8. og einnig fluttar vlsur og
kvæSi. Venjulega er þetta mjög
óformlegt og frjélslegt. Hver ma8-
ur flytur 1 —2 lög og sfBan tekur
sé næsti vi8 og svo koll af kolli og
koma menn fram mörgum slnn-
um, ef svo berundir. Þé eru einnig
fiSlarar og flautuleikarar I félögun-
um og leika þeir undir og einnig
sjélfstætt. Eru þeir margir hverjir
úr sinfónluhljómsveitum og kunna
þvl meB hljóBfærin a8 fara. Tals-
verS samvinna og samstarf er é
milli félaganna, t.d. I sambandi vi8
útgéfu é bókum með vlsum, kvæð
um og gömlum lögum. VerBa Is-
lenzk verk I næstu allsherjarbók,
sem gefinn verBur út. Árni kvaðst
hafa rætt við nokkra Islendinga
um stofnun sllkra félaga hérog er
nú ékveðiB a8 gera eitthvað me8
haustinu. Er miSað viB, a8 I vetur
verði félögin starfandi I Reykjavlk
og úti é landi og gjaman haft I
huga a8 koma é föstum funda-
kvöldum, þar sem fólk geti komiS
saman, spilaB og sungiB.
Árni segir félögin é NorSurlönd-
Skrásetjari þessara lfna
borðaði saltfisk í hádegis-
mat og þvf hefst greinin á
sjávarstemningu:
Enn ein hljómsveitin leysir
landfestar og lætur úr höfn.
Mánaðarlangur æfingatfmi er að
baki og nú er lagt í fyrsta róður-
inn á (vonandi) fengsæl mið hins
íslenzka popp- og dansunnenda-
hafs (!!). Áhöfnin er þrautreynd,
hefur verið á mörgum vertíðum á
ýmsum skútum: TVeir liðsmanna
hennar voru á Steinblóminu, einn
f Roof Tops, einn í Astarkveðju og
einn í Brimkló. Hljómsveitin
unum sum hver orBin áratuga-
gömul. StarfiS sé nú a8 aukast og
jafnframt breytast. T.d. hafi fyrir
nokkrum érum veriS mjög al-
gengt. að menn semdu texta é
ensku, en nú væru þjóBtungumar
númer eitt, tvö og þrjú. „Þetta
fólk hefur haft mjög mikinn éhuga
é a8 koma til fslands og a8 fé
íslendinga til þétttöku I samstarf-
inu," segir Árni, „og é mótinu I
Osló bau8 ég þeim a8 halda næsta
mót é íslandi. Er stefnt a8 þvl. að
þa8 verði I júll 1975. Verður þa8
a8 nokkru frébrugðiS fyrri mótum,
þvl a8 hér er um miklu lengri ferð
a8 ræSa en áður fyrir flesta þétt-
takendur. Þess mé geta, a8
sænska sjónvarpiB hefur I hyggju
a8 senda heilt Ii8 tæknimanna
me8 hópnum til fslands til a8 gera
dagskré um mótiB og um ísland."
A8 lokum segir Arni: „Þa8 þarf
a8 blésa Iffi I þetta hér é landi.
Þa8 eru ekki nema örféir menn,
sem alltaf eru a8 gutla eitthvað
opinberlega, en þyrftu að vera
miklu fleiri og meira lifandi. Þetta
starf fer mikiB eftir þvl, hvort for-
ystumennimir hafi nægan tlma,
þvl að það er afar tlmaf rekt, nema
þa8 komist fljótlega é fastan
grunn, eins og t.d. með föstum
fundum. eins og ég nefndi áðan.
Me8 þvl a8 stofna félagsskap eins
og Vlsnavinina myndi fjölbreytnin
aukast; þa8 er til fullt af fólki sem
passar inn I svoleiðis félag, en
ekki é þjóðlagakvöldin, eins og
þau hafa veriB, enda voru þau é
mun þrengri grunni. Inn I Vlsna-
vinina getur komiB fólk me8
vlsnakveSskap, gömul lög og Ijó8,
rlmur o.s.frv. Þa8 þarf ekki a8
binda sig vi8 þennan þrönga þjóð-
lagastll, sem hér hefur veríð rlkj-
andi, þar sem einna helzt hefur
veriB til þess ætlazt. a8 hvert trló
starfaði ekki I nema eitt ér og
hætti svo til a8 byrja é einhverju
öHru." -sh. f ær8i I letur.
ætlar sér svo sannarlega að fljóta,
en ekki að sökkva og bindur
miklar vonir við veiðarfæri sín,
sem eru að mestu leyti af allt
öðrum uppruna en það, sem aðrar
hljómsveitir nota: 79—80% laga
hljómsveitarinnar eru frumsam-
in, en svo er dálftið af annarri
tónlist með í bland.
Lýkur hér samlíkingunni við
sjávarútveginn — enda ekki hollt
að halda henni til streitu á sama
tíma og ýmsir frammámenn í
sjávarútveginum sjá ekkert
annað framundan en rekstrar-
örðugleika og botnlaust tap.
Hljómsveitina Sunshine skipa
þeir Hannes Jón Hannesson,
gítarleikari úr Brimkló, Thomas
R. Landsdowne, gítarleikari úr
Roof Tops, Herbert Guðmunds-
son, söngvari úr Ástarkveðju og
Súperstaruppfærslu Leikfélags-
ins, og Ágúst Birgisson bassa-
leikari og Ölafur Kolbeins
trommuleikari úr Steinblómi.
Hljómsveitin Steinblóm hefur því
farið sinn feril á enda, a.m.k. í
þeirri mynd, sem hún hafði
undanfarið, og átti m.a. heiðurinn
af nýútkominni tveggja laga
plötu.
Er SLAGSÍÐAN spurði um tón-
listarstfl hljómsveitarinnar Sun-
shine, sögðu liðsmenn hennar, að
óhætt væri að segja, að hljóm-
sveitin væri ólík öllum hljóm-
sveitunum, sem liðsmenn hennar
voru í áður. Að öðru leyti færðust
þeir undan því að skilgreina og
flokka tónlistarstílinn.
SLAGSIÐAN minnti á, að
margar hljómsveitir hefðu lýst
því yfir í upphafi ferils síns, að
þær ætluðu að halda sig mest eða
eingöngu við frumsamið efni —
en þessar hljómsveitir hefðu
flestar lognazt fljótlega út af, m.a.
vegna dræmra undirtekta áheyr-
enda. Um sumar þeirra hefði
raunar verið sagt, að það efni,
sem þær hefðu hamazt við að
flytja, hefði verið þannig, að eng-
inn hefði haft áhuga á að hlusta á
það. Því spurði SLAGSÍÐAN
félagana í Sunshine, hvort þeir
væru ekkert hræddir um, að þessi
frumsömdu lög þeirra fengju
ekki hljómgrunn og hvort þeir
væru ekkert hræddir um að lenda
f þvf að „troða" efninu upp á fólk,
en það hafa einmitt svo margir
fordæmt.
Herbert kvað hljómsveitina
ekki óttast þetta, því að þetta
frumsamda efni væri í sjálfu sér
ekki ólfkt þeirri tónlist, sem nú
nýtur hvað mestra vinsælda, ehda
þótt þetta væru alls ekki neinar
beinar stælingar. „Svo er líka
talsverður munur á því,“ sagði
Hannes Jón, „að troða efni upp á
fólk“ eða að hafa eitthvað fram að
færa. Við erum ekki með þessi
lög, bara af því að þau eru frum-
samin, heldur af því að okkur
finnast þau góð og frambærileg;.
Við flytjum ekki allt, sem við
semjum, heldur vinzum úr því
eftir þörfum."
„Þú mátt svo bæta því við,“
sagði Herbert, „að við vonum að
nafnið á hljómsveitinni verði
táknrænt — að hún megi færa
fólki birtu og yl.“
Þessi mynd var tekin í lúk-
arnum, þegar strákarnir í
Sunshine fengu sér kaffi-
sopa. Frá vinstri: Ágúst,
Thomas, Herbert, Hannes
og Ólafur.
FÁLKINN hefur nýverið gefiB út
tónlistina af stórum plötum Þurlð-
ar og Pélma og Rló-trfósins (og
kvartettsins) é segulbandsspólum,
þ.e. kassettum (evrópsku gerS-
inni) og étta résa „cartridges"
(bandarlsku gerðinni). Er þama
um a8 ræ8a tónlistina af plötunni
„ÞurlSur og Pélmi", sem út kom I
fyrra, og plötum Rló, „Allt I
gamni" og „Bommfadderl". Fálk-
inn hafði áður gefiB út é kassett-
um tónlist Einars og Jónasar og
Rló-trlósins, en nú er I fyrsta skipti
gefin út (slenzk tónlist é „cart-
ridges"-segulbandshylkjum.
f viStali vi8 SLAGSÍÐUNA sagBi
Ólafur Haraldsson hjé Félkanum,
a8 Félkinn hefSi um nokkurra éra
skeið haft til sölu segulbönd með
erlendri tónlist og hefSi salan
stöSugt aukizt. Einkum væri hún
mikil é sumrin, enda væru segul-
böndin mest notuð I bllum og
þættu tilvalin I ferBalögum. Hefði
talsvert veriB spurt um Islenzkar
spólur og þvl hefði veríB faríð út I
þessa útgéfu.
Ólafur kvað lltiB að frétta af
plötuútgéfu Félkans I bili. Me8
haustinu er von é tveggja plötu
útgéfu fré kveðjutónleikum Rló-
trfósins I Austurbæjarfolói I fyrra.
„Þa8 mé reikna með þvl, a8 þetta
sé þa8 slðasta, sem frá Rló-trlóinu
kemur é plötum," sagSi hann. Llk-
legt er, a8 tónlistin verði einnig
gefin út é kassettum og e.t.v. é 8
résa spólum, en segulböndin
kæmu þé væntanlega slBar é
markaS en plötumar.
Um aðra plötuútgéfu sagBi Ólaf-
ur, a8 ekki væri búi8 a8 taka
neinar ékvarSanir. Félkinn hefði
jafnan gefiS út nokkuB af plötum
fyrir jólin, en ekki værí faríS að
undirbúa þé útgéfu fyrir næsta
jólamarkað.
í lokin spurSi SLAGSÍÐAN Ólaf
um gang méla varBandi upptöku-
stúdlóið, sem frétzt hefði, a8 Félk-
inn væri með I blgerS. Hann sagSi,
a8 Félkinn hefði ekki veriB nein
driffjöSur I þeirri réSagerB, heldur
hefðu ékveSnir aSilar ætlaS a8
stofna til þess stúdfós og Félkinn
aBeins ætfa8 að gerast þétttak-
andi, me8 jafnstóran hlut og hinir.
En þessi éform væru nú dottin upp
fyrir, a.m.k. I þvl formi, sem upp-
haflega var rætt um.
Nokkur bréf
hafa borizt til
Slagsíðunnar með
tillögum um plötu
í 100. sætið á list-
anum, sem birtur
var á Slagsíðunni
á dögunum.
Þakkar Slagsíðan
bréfin, en vill
nota tækifærið til
að hvetja menn til
dáða á þessu sviði
og senda inn sínar
tillögur. Loka-
dagur keppninnar
hefur verið
ákveðinn sunnu-
dagurinn 28. júlí,
þ.e. þjóðhátíðar-
dagurinn. Verða
tillögur því að
hafa borizt fyrir
þann dag til að
koma til greina til
verðlauna. Úrslit-
in verða birt
skömmu síðar.
100.-1
platan