Vísir - 21.12.1960, Blaðsíða 6
V í S IR
Miðvikudaginn 21. desember 196jO
wÉmim
D A G B L A Ð
(Jtgefandi: BLAÐ/ TTTGÁFAN VÍSIR H.F.
Tí*lr kemur út 300 daga a a'i <’ >úst 8 eða 12 blaðsíSui
Rítstjóri og ábyrgðarmaður: Hersteinn Pálsson.
Ritstjórnarskrifstofur eru að Laugavegi 27, en aðrar
' skrifstofur að Ingólfsstræti 3.
Hltatjórnarskrifstofurnar eru opnar frá kl. 8,30—18,00.
Aðrar skrifstofur frá kl. 9,00—18,00.
Afgreiðsla: Ingólfsstræti 3, opin frá kl. 9,00—19,00
Sími: 11660 (fimm línur).
Vísir kostar kr. 30,00 í áskrift á mánuði.
Félagsprentsmiðjan h.f.
Auk!6 spsrifé landsmanna.
Enn hefir bað verið til umræðu á Alþingi, hvort
sparifé landsmanna hal’i farið í vöxt á þessu ári eða,
öllu heldur, hvort aukningin hafi orðið hlutfallslega
me'ri að undanförnu en til dæmis á síðastu tveim
árum.
Það var Skúli Guðmundsson, seni oft tekur til máls
um fjármál, ]>ótt jafnvel framsóknarmenn telji hann engan
veginn eins slyngan fjánnálavitring og Eystcin Jónsson,
sem upptökin átti að umræðum um þetta. Hann tók að sér
að upplýsa þingheim um það um miðja síðustu viku, að
svo væri stjórnarstefnunni fyrir að þakka, að aukning
spariljár væri mun minni en lnin hefði oft verið áður og
gerði þó fvrst og fremst samanhurð við tvö síðustu árin.
Nel'ndi hann tölur til að færa sönnur á mál sitt og þóttist
hafa komið hættulega lagi á stjórnina.
En skamma stund verður hönd höggi fegin, stend-
ur þar, og hað kom nú í ljós sem oft áður. Fjármála-
ráðherra upplýsti nefnilega strax næsta dag, hvað
hæft væri í fullyrðingum Skúla og benti á, hvernig
hann hefði hagað blekkinguni sínum.
Skúli hafði nefnilega ekki aðeins talað um sparifé i
venjulegum skilningi, hcl<lur liafði hann slengt saman við
]>að fé í hlaupareikningi. Þá hafði hann ekki treyst sér tii
að efna sparifjáraukninguna cins og hún hefir orðið frá
gengishreytingunni einungis, heldur tók einnig með þróun-
ina i þessum efnum nokkra mánuði á undan. Þarf ekki
nema sérþekkingu á þessum málum til að sjá, að Skiili
hefir gert sig sekan um óskammfeilnar hlckkingar, og má
vera að' þaö komi mönnum ekki á óvart. Svo ol't hefir það
sannazt, að franisóknarmenn, umgangast sannleikann mjög
gálauslega.
Raunveruleikinn er nefnilega sá, að sparifjáraukn-
ingin hefir verið um það bil hálfu meiri á þessu ári
en hún var áður, þegar miðað er við tímabilið frá því
að gengisbreytingin var framkvæmd og' síðan sama
tímabil á tveim fyrri árum.
Fjármálaráðherra gai ]>ær upplýsingar, að á tímahilinu
frá 1. marz lil októherloka á þessu ári hefði sparifjáraukn-
ingin numið rösklega 225 milljónum króna, og hefði það
samsvarað um 11,5%. A sama tímahili á síðasta ári heiði
spai’ifjáraukningin nuitiið 183,7 milljónir króna eða 10,5%
og loks hefði aukningin verið 110,6 millj. la\ eða 7,7 al'
hundraði árið 1058. Er hér um harla óhagstæðan samau-
luirð að ræða l'yrir vinstri stjórnina, þar sem spar'fjár-
imkningin i ár er næstum tvöfalt meiri í krónum en á síð-
ara ári hennar, og um 50 af hundraði meiri í hlutfallstölum.
Þeír hafa ailtaf tapað.
Sparifjáreigendur hafa alltaf verið að tapa á und-
anförnum árum og áratugum, þegar dýrtíðin hefir
magnazt jafnt og bétt. Þótt krónum beirra kunni að
haí'a fjölgað eitthvað í bankanum, hefir verðgildi
þeirra farið örar minnkandi, svo að krónutalan hefir
ekkert sagt um haginn.
Þetta hefir lengi verið viðurkennl - alli) flokkar hafa
gert það cn enginn flokkur og engin stjórn hefir gert
tilraun til að rétta hlut sparifjáreigenda fyrri en stjórn
Ölafs Thors gerir það með öðru lil að hjarga við efnahag
okkar. Þelta hel'ir stjórnin gert með því að Iiækka vcxtina
til niuna. Slíkt mega andstöðuflokkar ríkisstjórnarinnar
ekki heyra á minnzt. Það ér hið versta gerræði í þeirraj
augum. Þeir liafa þó ekki skýrt, hvcrnig hæta eigi hlut
sþarifjáreigenda með öðrum hætti.
Vaxtahækkun sú, sem rennur til sparifjáreigenda,1
er arður af fyrirtækjum sem beir fá greiddan fyrir að
lána heim fé sitt. Eru kommúnistar og vinir þeirra
andvígir bví, að almenningur fái eitthvað í sinn hlut
■* af hagnaði fyrirtækja með þessu móti?
Bók, sern
eftir hjá
Suður-Afríkumaðurinn Alan
Paton er þekktur höfundur hér
á landi eins og í flestum löndum,
þar sem menn hafa í senn á-
huga fyrir góðum bókmenntum
og fréttum af helztu þjóðfélags-
hræringum úti um heim. Alan
Paton er nefnilega fremstur í
hópi þeix-ra höfunda í Suðui’-
Afríku, sem telja að stjórnai'-
völd Búa hafi gert sig sek um
stórglæp með framferði sínu
gagnvai’t svertingjum og öðr-
um þeldökkum íbúum landsins.
Þekktur varð Paton fyi’ir bók
sína „Grát, ástkæra fóstur-
mold“, sem hér kom út fyrir
nokkrum árum. Sú bók hlaut
, hvarvetna mikið lof og vakti
j meiri athygli á vandamálum
S.-Afríku en flest annað prent-
að mál, sem þaðan barst. Síðan
I hefir Paton vei'ið talinn einn
helzti talsmaður umbui’ðarlynd-
is og skynsemi í kynþáttamál-
um í Afríku allri. Hefir hann
með því bakað sér mikla óvild
yfirvalda þar, og er hann kom
fyrir nokkru heim úr för til
j Bandaríkjanna, þar sem hann
þá „frelsisverðlaunin“ (Free-
dom Award) fyrir baráttu sína,
lét stjórn Verwoerds taka svo
á móti honum, að hann vai'
sviftur vegabréfi sínu, svo að
j hann er nú raunverulega fangi
hennar, þótt hann sé frjáls fei’ða
sinna innan endimarka S,-
Afríku.
Það má deila um það, hvort
'sú saga, sem ísafoldarprent-
smiðja hefir gefið út eftir Paton
nú í haust „Of seint óðinshani"
(á frummálinu „Too Late the
Phalarope“) er betri en hin
fyrri, sem getið er hér að ofan.
Astæðulaust er að vera með
miklar vangaveltur eða bolla-
leggingar um það, því að þó hin
síðari sé e. t. v. ekki frémri er
hún naumast síðri.
Paton segir í stuttu máli frá
ungum lögregluforingja, sem
hefir verið afbragð annarra
manna í bæ sínum, en hrasar
svo, gerist bi’otlegur við lögin
hörðu, sem fjalla um aðskilnað
eitthvað
öllum.
kynþáttanna og leggja þungar
refsingar við mökum hvítra
manna og svai’tra. Höfundur
lýsir sálarstríði söguhetjunnar
og hann gerir það á svo næman
hátt, að lesandinn hefir stein-j
hjarta, ef hann hrífs ekki með
og fyllist samúð. Kvalir hans
eru svo átakanlegar, að þær
skilja áreiðanlega eitthvað eftir
í huga hvers manns.
Andrés Björnsson, skrifstofu-
stjóri útvarpsráðs, hefir þýtt
bókina af sinni alkunnu smekk-
vísi.
J.
Kvcöja
Albert
Að einum vini er ég fátæk-
ari. Albert Klahn er dáinn. Eld-
legur áhugi, dugnaður og sam-
vizkusemþ sem einkenndi þenn-
an vin minn, gleymist ekki og
sjálfur vei’ður hann mér minn-
isstæður um allan aldur.
Músikkin var hans líf. Upp í
henni gekk hann svo unun var
að. Gegnum músikkina urðu
okkar kynni, Þegar við stofn-
uðum lúðrasveitina hér í Stykk
ishólmi 1944 varð hann strax
okkar aðalhjálpai’hella. Hann
taldi ekki eftir sér þjónustuna
og um vinnulaunin spui’ði hann
ekki. Að geta þokað sínum
hugðarefnum áfram; geta ferð-
ast og bætt umhvefið var hans
aðalll. Hvar sem hann fór var
gleði í för með honum. Er því
von að maður sakni hans. En
samfylgdinni gleymi ég ekki og'
hana þakka ég.
Blessuð sé minning hans,
hins góða di’engs.
Arní Helgason.
Nýtt EífsvíBhsrí nsu&syn í AEsír.
Lítiö intt í ræftu De <>aulle.
Lítið nýtt þykir hafa komið
fram í ræðu þeirri, sem De
Gaulle flutti í gærkvöldi um
Alsír, en hún var hin fyrsta af
þremur, sem hann flytur fyrir
hinaníandsfSyg —
Framh. af 1. siðu.
Reykjavíkurvelli.
Millilandavélin Sólfaxi fór í
gær til Kulusuk á Grænlandi
og venjan er að hún haldi það-
an svo áfram til Syðri Straum-
fjarðar. En í Kulusuk voru sv'O
margir farþegar sem komast
þurfa til Danmerkur fyrir jól,
að Sólfaxi sneri þar við og kom
með farþegana hingað í gær-
kvöldi til að þeir gætu náð í
Hrímfaxa, sem flaug í morgun
síðustu fei’ð fyi’ir jól til Khafn-
ar og Glosgow. Sólfaxi flaug
svo aftur til Gi’ænlands í nótt
og þá beint til Syði’.i Straum-
fjai’ðar.
Fullt hiís gesta í Hvera-
döluon um fólin.
Boðið upp á margskonar þægindi og
skemmtanir með kvöldvökusniði.
þjóðaratkvæðið í næsta mán-
uði.
Hann kvað enga heilbrigða
skynsemi í öðru en að Alsír
yi’ði áfram í tengslum við
Frakkland og hvatti til stuðn-
ings við áætlun sína. Hann
kvaðst jafnan reiðubúinn að
í’æða um frið við alla, einnig'
,.þá, sem við berjumst við.
Hann kvað nýtt fvrirkomulag
í Alsír verða að koma í stað
þess gamla sem úrelt, nýtt lifs-
viðhorf i tengslum við Frakk-
land Þrennt kæmi að vísu til
gi'eina, Alsír sem hluti fi’anska
ríkisins, algerlega óháð. Alsír
og Alsír í tengslum við Fi’akk-
land — og að hans áliti kæmi
ekki annað til greina.
Skíðaskálinn i Hveradölum
hefur svipaðan hátt á nú um
jólin og í fyrra, býður gestum
upp á vikudvöld með fullkomn
um veitingupi og skemmtiat-
riði, með kvöldvökusniði, sem
mælist svo vel fyrir, að margir
þeirra, sem dvöldust þar um
síðustu jól, hafa sóít um að
dveljast þar einnig komandi
jólaviku, cg eru rúm fle.it upp
pöntuð.
Að því er gestgjafinn í Sldða
skálanum sagði Vísi í morgun,
skiptist í tvö horn með þæg-
indi og kostnað bar efra. Þeir
geta tekið á móti 25 gestum í
herbergi með rúmum e.ins og á
hverju öðru ágætu gistihúsi,
en hinsvegar er hægt að taka
á móti 70 gestum í aukaskála,
þar sem hægt er að liggja við
í svefnpokum.
j Dvölin í Skíðaskálanum í 8
daga kostar frá 900 og upp í
1200 krónur, eftir því hvort
gist er í svefnpokaskálanum
eða hinum nýtízkulegu hei’-
bei’gjum með rúmi og öðru til-
heyrandi. Skíðaráð Reykjavík-
ur annast skí'ðakennslu í Hvei’a
dölum yf’.r jólin, og verður Stef
án Kristjánsson skíðakappi
kennari og leiðbeinandi bæði
fyrir byrjendur og lengra
komna. Skíðaskálinn leggur til
næturvöi’ð eða umsjónarmann
við skíðabrekkux-nar gestum til
þæginda og aðstoðar. Verða
skíðabrekkumar upplýstar og
skíðalyftan í gangi.
Bréf og
bögglar.
Bréfapóstur.
í dag er síðasti skiladagur á
bréfapósti, sem boi’inn verður
út fyrir jól í Reykjavík og ná-
grenni og í Hafnai’fjörð.
Afgreiðslan vei’ður opin til kl.
12 á miðnætti. og verður allur
bréfapóstur sem þangað bei’st
og í póstkassa bæjarins, fyrir
bann tíma, tekinn í útburð.
Innlendur og erlendur
böggiapóstur.
Til þess að auðvelda af-
greiðslu á jólabögglum utan af
'andi frá útlöndum vei’ður
Bögglapóststofan í Hafnar-
hvoli og Tollpóststofan í Hafn-
arhúsinu opnar sem hér segir:
Miðvikud. 21. des. frá kl. 9—19
Fimmtud. 22. des. frá kl. 9—19
Þorláksmessu 23. des. frá kl.
9—20.
Sir Winston Churchill hef-
ir verið gerður heiðursfélagi
í sambandi sjálfboðaslökkvi-
liðsmanna { Virginíufylki.
Sambandið var stofnað árið
1774.