Dagur - 07.03.1998, Blaðsíða 15

X^HT
LAUGARDAGUR 7. MARS 1998- 31
Tískustraumar og stefnurláta skíðafatnaðinn ekki vera. Hvortsem litið er
til svigskíða, gönguskíða eða snjóbretta má sjá breytingar áfatnaðifrá ári
til árs. Dagurskoðaði skíðatískunaþennan veturinn.
„Á gönguskíðum skiptir miklu
máli að vera í léttum fatnaði,
helst fatnaði sem andar,“ segir
Tómas Bjarnason hjá Utilífi.
„Fólk er á stöðugri hreyfingu og
þarf því ekki eins hlýjan fatnað
og á svigskfðum. Mikið er um
léttar vattbuxur og jakka eða
úlpu og mér finnst t.d. betra að
vera í tvískiptum fatnaði en heil-
um galla, því það gefur færi á að
fara úr að ofan og vera þá
kannski í flíspeysu innan undir.
í heilum galla er aftur á móti
meiri hætta á að menn svitni og
verði of heitt. I raun og veru er
hægt að nota sama fatnað á
gönguskíðum og fólk notar á
gönguferðum þó
gönguskíða-
og meiri líkur séu til að fólk
svitni.“
Sniðin eru þröng
„Nú eru öll snið í almennum
fatnaði þröng," segir Tómas, en
skíða- og útivistarfatnaður enn
víður. En ég á von á því að hann
þrengist innan tíðar, til að fylgja
tískunni.
Þegar farið er á svigskíði, þá
eru stretsbuxur að verða mjög
vinsælar aftur. Þær voru í tísku
hér fyrir nokkrum árum en
hurfu nánast. Það er talsvert
mikið um að fólk sé í heilum
göllum á svigskíðum, en þó held
ég að tvískiptu gallarnir séu að
ná meiri vinsældum af fyrr
nefndum orsökum," bætir hann
heldur ekki gleyma
hönskum og húfum
rið er í snjó og þegar
sólin skín er gott að nota sól-
gleraugu, eða skíðagleraugu
með lituðu gleri. Sokkar úr hlýj-
um gerviefnum eru góðir, þeir
eru ekki mjög þykkir, en hleypa í
gegnum sig rakanum. Það er að
mörgu Ieyti betra að klæða sig í
mörg lög, fremur en að klæðast i
mjög þykkar flíkur þegar farið er
á skíði.
Húfur, eyrnabönd og vettlinga
er nauðsynlegt að hafa. Vindþétt
flísefni er vinsælt til að nota í
slíkt og hægt er að fá hanska og
lúffur með Goretex vatnsvörn og
góðri einangrun, mismikið eftir
því hver notkunin er.
Vítt og breitt á brettuniun
Það er verslun í Göngugötunni á
Akureyri, Holan, sem sérhæfir
sig í sölu á
brettafatnaði og
öllu því sem
7—

C3
vt«
tengist snjóbrettum og hjóla-
brettum. Þormóður Aðalbjörns-
son, annar eigenda Holunnar,
segir þennan fatnað ótrúlega
vinsælan hjá ungu fólki og alls
ekki notaðan eingöngu í þeim
tilgangi að vera í honum þegar
farið er á bretti.
Tískan í brettunum og Jn'í sem
þeim fylgir breytist töluvert á
milli ára og segir Þormóður þar
um eðlilega þróun að ræða þar
sem fötin verði sífellt betri og
þægilegri. Brettunum fylgi Iíka
ákveðinn lífsstíll, ekki eingöngu
í fatnaði heldur líka í tónlist, en
það sé misskilningur að fötin
sem keypt voru við brettið í fyrra
séu hallærisleg í ár. Eðlilegast sé
að endurnýja fötin reglulega og
blanda saman því sem
maður á og hefur
keypt sér milli ára.
Þeir sem á ann-
að borð eru duglegir að stunda
brettin, eiga brettafatnað, en
það er ekki hann sem gengur
fyrir. Fatnaðurinn er hins vegar
ákaflega þægilegur og sér snið-
inn íyrir þessa hreyfingu sem
fylgir brettunum. Þau eru létt og
þunn en þurfa samt að halda
góðum hita. Það er Iíka nauð-
synlegt að þau séu víð. Kostnað-
urinn við að koma sér upp græj-
um er töluverður en auðvelt er
að kaupa sér t.d. notuð bretti og
ódýrari fatnað.
„En það er ekki nóg að vera
flottur í Fjallinu en geta ekkert á
bretti, þó eflaust séu einhverjir
þannig. Það er bara úreltur
hugsunarháttur," segir Þormóð-
ur að lokum. hb/vs