Vísir - 03.09.1971, Blaðsíða 6

Óskar Gíslason, Ijósmyndari, lék Ijósmyndara í Postulíni af stakri prýði. Hér eru þær Lilja
Þórisdóttir og Þóra Friðriksdóttir að sitja fyrir í myndatökunni í leikritinu.
Postulín sýnt á öllum
Norðurlöndum
Það kemur víst fæstum á óvart
að sjónvarpinu okkar skyldi tak
ast að selja sjónvarpsleikritiö
PostuWn til sjónvarpsstöðva
Norðurlandanna. Leikurinn, sem
er eftir Odd Bjömsson, vakti fá-
dæma eftirtekt og er ekki ör-
grannt um að margir óski eftir
að fá að skoða leikrit þetta aft-
ur. Isienzka sjónvarpiö er nú
aðilj að reglubundnum leikrita-
skiptum milli Norðurlandanna
og í næsta mánuði fánm Vfð að'
sjá Samfunnets stötter eftir
Ibsen frá norska sjónvarpinu og
Söndagspromenaden eftir Lars
Forsell frá sænska sjónvarpinu.
Eru konur minna virði
en karlar?
Líftrygging handa konum er
snöggtum ódýrari en lfftrygging
fyrir karjmenn. 1 pésa frá Sam-
vinnutryggingum segir svo: „Öll
um ber saman um nauðsyn þess,
að heimilisfeður séu vel líf-
tryggðir, en aðstæður eru þann-
ig, að konur þurfa engu síður
aö vera vel líftryggðar. Reynsl
an sýnir, að konur eru langlíf-
ari en karlmenn og því betri á-
hætta og iögjald Því lægra“. —
Sem sagt, þaö er langlífi kvenna
aö þakka að iðgjöldin eru hag-
stæðari, — en ekki því aö trygg
ingafélögin meti ís-lenzku kon-
una sem minna virði en karl-
inni.'tm V lUOltli i
Vildu ekki íslenzka
brennivínið!
Innbrotsþjófar nokkrir komu ný
lega við I skrifstofu SÍS í Lon-
don. Fátt fundu þeir áhugavert
á skrifstofunum, enda ekki venja
þar að láta mikil verðmæti
liggja á glámbekk. Tvær flöskur
af Vslenzkum svartadauða skildu
þjófarnir m.a. eftir, — en það
sem þeir hirtu af „minjagrip-
um“ voru sýnishorn af ýmsum
skinnavöirum.
Landhelgis.málanefndin
komin samaa
Landhelgismálanefnd sú, sem
stofnuð var í samræmi viö álykt
un hins síöasta Alþingis og fal-
ið það aðalverkefni að undirbúa
löggjöf um ýmis ákvæði varð-
andi landhelgi íslands, hélt sinn
fyrsta fund 1. sept. 1 nefnd
þessari eiga sæti Benedikt Grön
dal, Hannibal Valdimarsson, Jó-
hann Hafstein, Lúðvik Jóseps-
sort og Þórarinn Þórarinsson og
var Lúðvík Jósepsson sjávarút
vegsráðherra kosinn formaður
nefndarinnar.
600 manns í Öskju
í einu
Frá því segir í Degi á Akur-
eyri aö um 600 manns hafi ver
ið samankomnir I Öskju á ein-
um og sama deginum fyrir
skömmu. Eins og áður hefur ver
ið skýrt frá, hefur það aukizt
mjög að fölk sæki inn á hálend-
ið og styður þessi tala ’þaö svo
sannarlega. Vegir hafa í sumar
verið með eindæmum góðir og
inni á hálendinu hafa menn
jafnve] fundið fyrir mun hent-
„Á alþjóðlegu vörusýning-
út við strendur landsins.
Frá vöggu til grafar
Fallegar skreytingar
Blómavendir í miklu
úrvali
Daglega ný blóm
Sendum um allan bæ
Silla & Valdahúsinu
Alfheimum — Slmi 23-5-23.
Nútíma .
skrautmumr,
menoghálsfestar.
SKÓLAVÖRÐUSTÍG13.

%

Ý
»
©

VISIR.
Grúskar 'i
öskutunnu
um hvert
miðnætti
K. H. skrifan
„Ég var aö vakna rétt áðan,
— klukkan mfn er kortér geng-
in V eitt að nóttu. Og þetta gerist
alltaf öðru hverju. Ég hrekk upp
rétt um það leyti, sem nýr
sólarihringur er að hefjast. Þá
gerist það á baklóðinni héma
fyrir neðan mig, að bóndinn
þar (sérlega reglusamur maður)
heldur út að öskutunnu, hrifsar
lokið upp á gátt og rjátlar svo
við tunnuna næstu mínútur (a.
m.k. þangað til flestir nágrann-
arnir era vaknaðir). Stundvísi
mannsins er viðbrugöið, og reglu
semin slik að maður undrast. —
Ég hef oft velt því fyrir mér
hvað hann sé að gera þama. —
Líkiega er hann bara að kasta
því, sem safnazt hefur saman
yfir daginn á heimill hans? Og
kannski geymir hann smá fleyg
með góðu konjakki við tunnuna?
Við nágrannamir höfum gert
góðlátlegt grín að öllu saman og
sjálfur hamraði/' ég saman þetta
skrif svona f gamni mínu með
an ég var aö snerpa undir kafif-
inu, svona rétt til að segja ykk-
ur litla sögu af bæjarbragnum.
Ég er sko ekkert að kvarta, —
ég mundi bara sakna þess ef
ég hætti að heyra ískrlð f tunnu
sinfóníunni hans nábúa míns“.
Já, þetta var skenuntileg saga
og vel þegin. Það er mesti mis-
skilningur að menn þurfi endi-
lega að vera að kvarta, ef þeir
ætla að fá aðgang að þessum
þætti. Bréf eins og þetta era
mjög kærkomin tilbreyting og
leyfum við okkur að skora á
fólk að senda okkur smásögur
sem þessa, smeilnar og meinlaus
ar sögur um daglegt líf.
Aftur um
símalokun
Símnotandi síman
„Ég sá í Vísi á fimmtudaginn
að skrifstofustjóri bæjarsíma
Reykjavíkur svarar umkvörtun
minni. Hann hefur rétt fyrir sér
í því að símanum var ekki lokað
á laugardegi. — Það getur hafa
gerzt hvenær sem var vikunn-
ar, því enginn var heima. Um
þetta leyti árs era hundruð
manna að koma úr sumarleyf-
um sínum, og áreiðanlega gerist
það með marga að þeir koma t.d.
á föstudagskvöldi eða á laugar-
degi. Sé síminn lokaður, — þá
er ekkert að gera annaö en bíða
mánudagsins, — símalaus. Sím
inn, sem mér skilst að sé rokfyr
irtæki sem margir fjársterkir
einstaklingar mundu gjarnan
vilja reka með betri þjónustu,
lokar hins vegar á viðskiptavini
Föstudagur 3. sepiemoer isr/i.
sína, jafnvel vegna ómerkileg-
ustu upphæða. Að ekki skuli
vera hægt að borga á laugardög
um. og virka daga á þeim tím-
um, sem sauðsvartur almúginn
er ekkj við vinnu, — er hreint
hneyksli. Ég sný ekkert til haka
með það. Hins vegar veit ég að
margir góðir og gegnír menn
starfa hjá símanum og áreiðan
lega er skrifstofustiórinn engin
undantekning. Þeirra verkefni
er því skiljanlega að gera þetta
þjónustufyrirtæki það mikið
þjónustufyrirtæki að það fari að
taka viö peningum án þess að
það þurfj að kosta fólk miklar
eftirtölur.
Koma í
strætó
skítugir upp
fyrir haus
Ó. skrifar:
„Strætisvagnabílstjórar ættu
að varast að láta níðast á góð
semi sinni. Ég kalla það áníðslu,
þegar svo bar við sem í gær,
þegar ég fór með strætó og inn
í vagninn komu nokkrir piltar,
sem greinilega störfuðu í smiðju.
Þeir vora svartir og skítugir
upp fyrir haus Gallabuxurnar
voru útataðar í ryki. Ogíþess
um múnderingum settust þeir í
sætin.
Það heifði verið ferlegt, ef ein-
hver troðningur heföi verið í
vagninum, því að þá hefðu þeir
ekki komizt hjá því að nudda
sér utan i annað fólk. Og ekki
hefði ég viljað setjast I sætin
þeirra á eftir þeim“.
Hvenær barn
og hvenær
fullorðinn?
Táningur skrifan
,,Á alþjóölegu vörusýning-
unni er auglýst verð fyrir fuill-
orðna og annað verð fyrir böm.
Síðan er tekið fram, að bðm
innan tðlf ára fái ekki aðgang
nema í fylgd með fullorönum.
En við hvaða' aldur en fullorðinn
miðaður? Er þaö við tóif ára
aldur, þegar maður lýkur fulln
aðarprófi úr bamaskóla? Er það
við fjórtán ára aldur þegar maö-
ur fermist? Er það viö sextán
ára aldur, þegar maöur er lög-
ráða og hægt að dæma mann í
fangelsi? Er það við tuttugu ára
aldur þegar maður fær kosninga
rétt og peningaskuldbindingar
manns eru bindandi að lögum?
Þetta atriði um aldurinn er
nauðsynlegt fyrir unglinga aö
fá upplýst. I bíóunum virðist
vera miðað við sextán ára aldur,
í strætó við tólf ára og ibrótta-
völlum tólf ára, en í sundlaugum
brettán ára. Hvenær er maður
barn og hvenær er maður fu’lorð
inn? Þegar auglýst er verö fvr-
ir böm, er lágmafkskrafa, að
tekið sé fram, við hvaða aldur
er miðað.
Er bað ekki kjörið verkefni
fyrir nýju ríkisstiómina að setja
•^kveðnar rerfur um aldurstak-
mörk svo komizt veröi hiáleið
indum og árekstrum sem núver-
andi ástand skapar".
HRINGIÐ í
SÍMA1-16-60
KL13-15