Lesbók Morgunblaðsins - 17.10.1987, Blaðsíða 8

Lesbók Morgunblaðsins - 17.10.1987, Blaðsíða 8
Kristján Steingrimur - „Ég er rétt að byrja“ „Það er norðangarri“ varla við því að sigra heiminn svo nýskrið- inn úr námi. Samt segir hann að það hafi verið tómur misskilningur að hann fór að fást við myndlist á sínum tíma. „Ég gerði það að minnsta kosti alveg að vanhugsuðu máli og án þess að hafa mikla hugmynd um hvað ég var að fara út í. Það er engin myndlistarhefð í minni fjölskyldu og reyndar enginn sérstakur áhugi á listum yflrleitt, nema ef ég ætti að telja pabba heitinn, Jón Rögnvaldsson. Hann var kunn- ur garðyrkjumaður á Akureyri á sínum tíma, fæddist 1893, og fékkst ekki síst við skraut- jurtir og þess háttar. Lystigarðurinn á Akureyri er náttúrlega listagarður á sinn hátt og þar kom pabbi gamli mjög við sögu. Ég veit ekki hvort ég hef erft eitthvert dekóratíft element frá honum, það getur verið." MÁLAÐIKENNINGAR LENÍNS Kristján er fæddur á Akureyri hinn 13. apríl 1957 og ólst þar upp. Fáum sögum fer af æsku hans fyrstu árin, fyrr en hann var orðinn svonaþrettán áragamall. Þá... „... veit ég ekki hvað kom yfír mig. Ég fór að dunda við að mála upp úr þurru og sú árátta varð sífellt sterkari. Kannski var þetta bara gelgjuskeiðið; um svipað leyti gerðist ég nefnilega líka allt í einu gríðarleg- ur kommúnisti. Þetta var á árunum um og upp úr 1972 þegar eiginlega allir voru ein- hvers konar kommúnistar og ég tók bæði pólitíkina og myndlistina ógurlega hátíð- lega; mætti á sellufundi með hippum sem voru miklu eldri en ég og ég fór að mála sósfalrealískar myndir af verkalýðnum að veifa rauðum fánum og þess háttar. Ég efast um að nokkur myndlistarmaður á ís- landi fyrr og síðar hafi málað kenningar Leníns af jírfn mikilli trúmennsku og ég, bamið, gerði á þessum árum!“ Smátt og smátt eltist Marxisminn af Kristjáni eins og gengur en myndlistaráhug- inn stóð eftir. Hann sótti kvöldtíma í myndlist á Akureyri jafiihliða skóla og vinnu og um tvítugt sá hann að þá var að duga eða drepast. Hann fór suður haustið 1977 og settist í Myndlista- og handíðaskóla ís- lands. Eftir tveggja ára forskóla, eða hvað það er nú kallað, hugðist hann f fyrstu setj- ast í grafíkdeildina en stóð stutt við þar, nánar tiltekið í um það bil hálfa klukku- Mig langar til að valda vandræðum,“ segir Kristján Steingrímur Jónsson, friðsemdin uppmáluð. „Myndrænum vandræðum," bæt- ir hann við til skýringar. „Mig langar til þess að fólk líti á myndimar mínar og þurfí Rætt við Kristján Steingrím, þrítugan Akureyring, sem búinn er að stunda framhaldsnám í myndlist í Þýskalandi og sýnir nú á Kjarvalsstöðum. Eftir ILLUGA JÖKULSSON að glíma svolítið við þær — út á hvað þær ganga. Ég veit það reyndar ekkert endilega í öllum smáatriðum sjálfur; mér þykir nefni- lega líka gaman að glfma við vandræði." Kristján Steingrímur er að opna fyrstu stóru einkasýningu sína síðan hann kom heim frá myndlistamámi í Þýskalandi síðastliðið vor. Hún er haldin á Kjarvalsstöð- um en það var einmitt þar sem Kristján sýndi síðast verk sín á íslandi en það var á samsýningu ungra myndlistannanna, IBM-sýningunni svokölluðu. Hann sýndi líka á Kjarvalsstöðum árið 1984 ásamt þremur félögum sínum; þeim Áma Ingólfssyni, Tuma Magnússyni og Daða Guðbjömssyni. Einkasýningu hélt hann í Rauða húsinu á Akureyri árið áður og 1982 var hann einn forsprakkanna að samsýningu sjö myndlist- armanna í Norræna sem vakti töluverða athygli enda má segja að þar hafí „nýja málverkið margumtalaða einna fyrst komið fram fyrir alvöru á íslandi. Auk Kristjáns sýndu þar þeir Tumi og Daði, Ragna Her- mannsdóttir, Ómar Stefánsson, Þorlákur Kristinsson, alias Tolli, og Pétur Magnús- son, bróðir Tuma. Allt þetta fólk var í fararbroddi fyrir þeirri hreyflngu sem kennd var við „nýja málverkið"; ennfremur má nefiia Helga Þorgils Friðjónsson, Kristin Guðbrand Harðarson og fleiri. En eftir að hafa staðið í ströngu í byijun hvarf Kristján Steingrímur af sjónarsviðinu og í nokkur ár hefur Iftið borið á honum. Hann fór utan til náms, eins og áður kom fram; hélt til Hamborgar þar sem er Hochschiile fHrBiId- ende Kiinste og lærði þar undir handaijaðri prófessors Bemds Koberling, sem sjálfur mun vera í flokki virtustu málara Þjóðveija um þessar mundir. Öllu nær kemur Kristján nú heim á nýjan leik og fer mikinn, bjart- sýnn og ódeigur, hann ætlar að leggja undir ,sig allan vestursal Kjarvalsstaða og gott ef ekki gangana lfka. Hann hefur tröllatrú á myndunum sfnum þó vitaskuld búist hann stund. Þá lenti hann í einhverri stælu við kennara sinn og úr því hann hafði hvort sem er ekki verið viss um að grafíkin væri alveg rétti vettvangurinn fyrir sig tók hann hatt sinn og staf og labbaði sér yflr í nýlistadeild. Þaðan útskrifaðist hann vorið 1982 og sat því í nýlistadeildinni þau misseri sem mestar deilur stóðu um hana hérlendis. Um þá tfma hefur margt verið rætt og ritað síðan og það er auðheyrt að Kristján nenn- ir varla að eyða miklum tfma í vangaveltur um nýlistadeildina. „Við vomm í skóla og það var bara eðli- legt að við prófuðum okkur áfram með alla hugsanlega tjáningarmiðla og form. Við vomm að dufla við ljósmyndun, gjöminga, uppákomur, tónlist, bókagerð og svo fram- vegis og ég er mjög sáttur við þetta allt saman eftir á. Tíminn í nýlistadeildinni var mjög skemmtilegur og að mörgu leyti ævin- týralegur og ég hefði ekki viljað missa af honum. En ég hætti hins vegar aldrei að mála þó ég væri að fást við alls konar aðra hluti og ég man reyndar ekki betur en að sumum félögum mínum í nýlistadeildinni hafí þótt ég vera ansi gamaldags að vera að þijóskast þetta með pensil og striga þeg- ar þeir vom flestir á kafí f alls konar konsept-pælingum. “ LlSTINERVlNNA! Kristján hélt samt sínu striki og um það leyti sem hann útskrifaðist úr Myndlista- og handíðaskólanum brast síðan á með „nýja málverkinu" margfræga. Allt í einu var eins og það riflaðist upp fyrir ungum mönnum og konum um hvað málaralist snýst í eðli sínu og allir fóm að mála af kappi; meira að segja ýmsir gamlir hundar f faginu sigldu

x

Lesbók Morgunblaðsins

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lesbók Morgunblaðsins
https://timarit.is/publication/288

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.