Alþýðublaðið - 05.03.1983, Blaðsíða 4

alþýdu
* i r: i i ] i i
Laugardagur 5. mars 1983
Útgefandi: Alþýðuflokkurinn.
Framkvæmdastjóri: Jóhannes Guðmundsson.
Stjórnmálaritstjóri og ábm. Guðmundur Árni Stefánsson.
Blaðamenn: Þráinn Hallgrímsson og Friðrik Þór Guðmundsson.
Auglýsingastjóri: Áslaug G. Nielsen.
Gjaldkeri: Halldóra Jonsdóttir.
Dreifingarstjóri: Sigurður Steinarsson.
Ritstjórn og auglýsingar eru aö Ármúla 38, Reykjavik, sími 81866.
Setning og umbrot: Alprent hf. Ármúla 38.
Askriftarsíminn
er 81866
Magnús Maríusson skrifar:
Gegn atvinnuleysi
- gegn þjóðfélagsupplausn
Hvað er maðurinn eiginlega að
fara, hljóta ýmsir að spyrja. Hér er
ekkert atvinnuleysi og hér er allt í
lukkunnar velstandi. Og ef okkur
skortir skotsilfur, þá sláum við bara
lán hjá Alþjóðabankanum eða ein-
hverjum öðrum, því við erum nefni-
lega svo vel þekkt í erlendum bönk-
um, að þeir lána okkur bara út á
andlitið.
Er þá ekki allt í lagi? Þarf þá
nokkuð að vera að gera sér grillur út
af þessu? Bjargast þetta ekki eins
og venjulega? Flýtur á meðan ekki
sekkur. Nei, svo einfalt er það ekki,
því nú er að koma upp sú staða hjá
okkur, að verðbólgan er að stíga
upp undir hundrað prósentin og af-
leiðing þess hlýtur að vera sú, að
fyrirtækin gefast unnvörpum upp
með tilheyrandi atvinnuleysi. Við
höfum nú búið í meira en heilan
áratug við óðaverðbólgu og nú lítur
út fyrir það, að við ætlum að bæta
atvinnuleysinu við. Ef einhver veit
ekki hvað óðaverðbólga er, þá lýsir
hagfræðin henni svo, að þar séu á
ferðinni verðhækkanir svo örar, að
menn missa alveg trú á verðgildi
peninganna. Talið er, að helst sé
hætta á þessu fyrirbæri á styrj-
aldartímum eða í kjölfar styrjalda.
Mér vitanlega eigum við ekki í
neinni styrjöld, nema þá helst við
okkur sjálf. Og það er vist erfiðast
að sigra sjálfan sig.
Til marks um þá þjóðfélagsupp-
lausn, sem hér ríkir, er sá aragrúi
flokksbrota og sprengiframboða,
sem spretta upp eins og gorkúlur á
hinum pólitíska haug íslenskra
stjórnmála. Hver „lukkuriddar-
inn” á fætur öðrum yfirgefur sína
gömlu samherja og fer að berjast
við vindmillur „frjáls og óháður”.
Heima sitja hinir gömlu samherjar
og tauta í barminn „farið hefur fé
betra” eða eitthvað í þá áttina.
Þung er hún orðin undiraldan í
íslensku þjóðlífi, þegar svo er kom-
ið. Til eru þeir, sem vilja skella allri
skuldinni á stjórnmálaflokkana;
þeir séu bæði spilltir og óhæfir, ó-
alandi og óferjandi. Vissulega má
margt laga í starfi stjórnmálaflokk-
anna. Þeir verðg að taka upp ný og
heilbrigðari vinnubrögð, ef menn
vilja stöðva flótta fólksins frá þeim.
En eitt er víst, að flokksbrotin og
sprengiframboðin munu ekki leysa
hin miklu efnahagsvandamál okk-
ar. Það leysir enginn mál með því að
splundra stjórnmálaöflum þjóðar-
innar í ótal fylkingar, þar sem fyrir
fara forystusauðir margir og mis-
ratvísir.
Flestum ef ekki öllum ætti nú að
vera Ijóst, að við verðum að gera
eitthvað afgerandi í þeim efnahags-
málum sem okkur hrjá. Við getum
ekki haldið þessu áfrarn,smáredd-
ingum og bráðabirgðaráðstöfun-
um. Ef það eru einhverjir stjórn-
málamenn eða aðrir ráðamenn,
sem halda það að þeir komist hjá
því að taka á vandanum og beita
þess í stað einhverjum sjónhverf-
ingum, þá ættu þeir hinir sömu að
snúa sér að einhverju öðru en póli-
tík. Þjóðinni stafaði þá að minnsta
kosti minni hætta af þeim.
Það er skylda þeirra sem fara
með æðstu mál þjóðarinnar, að
visa veginn út úr þeim vítahring,
sem þjóðfélag okkar er fast í. Ef
ráðamenn okkar bregðast skyldu
sinni og láta teyma sig út í hvað sem
er, hversu vitlaust sem það er, þá
leiðumst við óhjákvæmilega út í
algert stjórnleysi.
Leiðin^sem að mínu mati verður
að fara f er mörkuð eftirfarandi
kennileitum. Forðast verður at-
vinnuleysið af öllum mætti þrátt
fyrir að aðhald og sparnaður verði
látinn sitja í fyrirrúmi. Dreifbýli og
þéttbýli verða að vinna saman að
lausn vandamálanna. Vinna verður
að viðgangi og uppbyggingu at-
vinnuveganna á heilbrigðum og
eðlilegum grundvelli. Reyna verður
að ná þjóðarsátt um lausn þessara
mála. Fjölda annarra atriða mætti
nefna, en þess gerist ekki þörf, því
það vantar sjaldnast ráðin. Það sem
vantar er hins vegar viljinn; það
vantar viljann til að horfast í augu
við vandann og taka á honum.
Ghanasöfnunin:
Hjálparstofnun og Rauöi Krossinn skora
á fólk að taka þátt í söfnuninni
Um þessar mundir stendur yfir
söfnun á vegum Hjálparstofnunar
kirkjunnar og Rauða krossins á ís-
landi til stuðnings flóttafólkinu frá
Nígeríu til Ghana. Neyðarástand
hefur ríkt í Ghana vegna komu
flóttafólksins. Ghana er ein fátæk-
asta þjóð í Afríku og því ekki í
stakk búin til að veita viðtöku mikl-
um fjölda flóttamanna, en þeir eru
taldir vera yfir eina milljón talsins.
Eins og kunnugt er af fréttum
gripu stjórnvöld í Nígeríu til þess
ráðs að vísa útlendu vinnuafli úr
landi þegar efnahagsástandið í Ní-
geríu fór versnandi m.a. vegna
lækkunar á olíuverði. Þessi stjórn-
valdsaðgerð kom mjög harkalega
niður á Ghanamönnum sem hafa
fjölmennt í atvinnuleit til Nígeríu
undanfarin ár vegna atvinnuleysis
og bágra lífskjara heima fyrir.
Kirkjan, Rauði Krossinn ásamt
ýmsum stofnunum SÞ hafa skipu-
lagt hjálparstarf vegna flóttafólks-
ins í Ghana og hafa sent út beiðni
um neyðarhjálp til aðildarfélaga
sinna. Búist er við að neyðarhjálp-
inni ljúki ekki fyrr en í september
þegar uppskerutíminn hefst.
Hjálparstofnun kirkjunnar og
Rauði Krossinn á íslandi brugðust
við neyðarkalli með því að taka
höndum saman og' stofna til
skyndisöfnunartil stuðnings flótta-
fólkinu.
Fyrirhugað er að senda íslensk
matvæli fyrir söfnunarféð en helst er
skortur á mat og lyfjum í Ghana.
Hjálparstofnun kirkjunnar og
Rauði Krossinn á íslandi vilja skora
á íslendinga að taka þátt í söfnun-
inni og rétta bágstöddu flóttafólki
hjálparhönd.
Bankar, sparisjóðir og póstaf-
greiðslur taka við framlögum inn á
gíróreikning 46000-1 ásamt skrif-
stofum Rauða Kross og Hjálpar-
stofnunar.
Ljós-
myndarinn
Emile Zola
Síöasta
sýningarhelgi
Ljósmyndasýning
aö Kjarvalsstööum
26. febrúar —
8. mars.
Opiö daglega
kl. 14.00-22.00
Aögangur kr. 40.00
Heimildarmyndir um franska Ijósmyndun sýndar
daglega kl. 18-22.
Ljósmyndasafnið hf —
Menningardeild Franska
sendiráðsins.
Ljósmyndir Emil Zola í Reykjavík
Ljósmyndasafnið og menningar-
deild franska sendiráðsins standa
fyrir ljósmyndasýningu að Kjar-
valsstöðum, frá 26ta febrúar til 8da
mars, sem nefnist „Ljósmyndarinn
Emile Zola”.
Jean Dieuzaide, einn frægasti
núlifandi ljósmyndari Frakka, hef-
ur undirbúið sýninguna, en hann er
stofnandi og forstöðumaður „Gale-
rie du Chateau d’Eau” í Toulouse,
sem er mjög frumlegt safn og ein-
vörðungu helgað ljósmyndum,
gömlum sem nýjum.
Sýningin, í Reykjavík saman-
stendur af 140 stórum sepía-mynd-
um (30 cm x 40 cm).
Hér er um að ræða úrval bestu
myndamótanna af þeim 7000 sem
Emile Zola gerði siðustu ár ævi
sinnar.
Þá getur hér að líta myndir frá
blóma- og skemmtigörðum París-
arborgar, götulífsmyndir og frið-
sælar sveitalífsmyndir, þar sem fólk
er á skemmtisiglingu í smábátum
líkt og á málverkum Renoirs eða
Manets.
Jafnframt er heil röð ljósmynda
sem teknar voru í Englandi á árun-
um 1898 og 1899, meðan á útlegð-
inni vegna Dreyfus-málsins stóð.
En einkum þó er hér um að ræða
myndir úr einkalífi Zola, hrífandi
og nærfærnar myndir af börnum
hans, af Jeanne Rozerot fylgikonu
hans og af eiginkonu hans Alex-
andrine. Zola hafði á snjallan hátt
komið því svo fyrir að hann gat með
hjálp snúru og rofa, sem hann sté á
með fætinum, tekið fjöldann allan
af sjálfsmyndum, strangvísindaleg-
um eða þá all skoplegum.
FELAGSFUNDUR
SKIPULAGSMÁL
VERKALÝÐSHREYFINGARINNAR
Verzlunarmannafélag Reykjavíkur heldur almennan félagsfund um skipulagsmál verkalýðs-
hreyfingarinnar þriöjudaginn 8. mars n.k. aö Hótel Esju 2. hæö kl. 20:30.
Framsögumenn:
Hannes Þ. Sigurðsson varaform. VR
Ásmundur Stefánsson forseti ASÍ
Aöalheiöur Bjarnfreðsdóttir form. Sóknar
Fundarstjóri:
Magnús L. Sveinsson
Félagsmenn eru hvattir til þess aö mæta á fundinn og taka þátt í umræðum um þetta þýðingar-
mikla mál.
V E R I Ð V I R K í V. R.
Verslunarmannafélag Reykjavíkur