NT - 10.08.1984, Blaðsíða 13

„Býst alltaf við því besta“
Dagur Sigurðarson sýnir í Djúpinu og gengur glimrandi vel
■ „Þú tókst þá eftir því? Ég
svara þessu ekki.“ Eftir stutta
þögn: „Það er náttúrlega
tunglið."
Meira fékkst hann ekki til
að segja.
Dagur Sigurðarson hefur
opnað litla myndlistarsýningu
í Djúpinu við Hafnarstræti.
Myndirnar eru 17 og listamað-
urinn hefur farið öfugan sólar-
gang, þegar hann númeraði
þær. Um ástæðuna fyrir því
snerist fyrsta spurningin.
Dagur er klæddur í heklað
vesti, fremur sítt og rautt, utan
yfir hvíta rúllukragapeysu.
Flauelsbuxurnar eru dökkar og
það er brett upp á skálmarnar,
þó ekki mikið. Leikurinn berst
frá einu borðinu til annars í
salarkynnunum, sem hæfa sýn-
ingunni fullkomlega, jafnvel
upp á háa barstólana.
„Sýningin hefur gengið
ágætlega,“ segir Dagur og er
ánægður. „Helmingur mynd-
anna seldur. Gestir á opnun-
inni skiptu hundruðum og síð-
an hefur verið stöðugt ráp.“
- Áttirðu von á svona góðri
aðsókn?
„Já. En það trúði mér
enginn, þegar ég talaði um
það. Ég er bjartsýnismaður og
býst alltaf við því besta. Þess
vegna fæ ég það alltaf á end-
anum. Ef það klikkar, segi ég
að það komi bara næst.“
- Hvernig hafa viðbrögðin
verið?
„Þau hafa yfirleitt verið
nokkuð góð. f>ó sögðu nokkrir
jafnaldrar mínir mér að hætta
að mála. En það var ekkert illt
í því.“
Islenskari sýning
Dagur segir sýninguna vera
í beinu framhaldi af síðustu
■ Dagur
NT-mynd: Ari
sýningu sinni, er meira að
segja með tvær eldri myndir
með, svona til að tengja
saman. „Myndirnar á þessari
sýningu eru þó sennilega ís-
lenskari, norrænni. Þaðerlögð
meiri áhersla á tilfinningar en
sensúalisma."
- Hvaðmyndirðusegja vera
einkennandi fyrir sýninguna?
„Það eru aldrei fleiri en tvær
manneskjur á mynd. Og ef
manneskjan er ein, er það
yfirleitt kona. En þetta þarf
ekki endilega að vera svona.
Ég hef ekkert á móti portrett-
um, eða myndum þar sem er
fullt af fólki. Ég hef málað
þannig, en ekki undanfarið.
Ég hef málað kröfugöngur,
hópdansa, dýr og menn og
landslag. Stundum hef ég byrj-
að að mála uppstillingar, en
þær hafa alltaf orðið eitthvað
an.nað."
- Þú ert kannski ekki fyrir
að mála dauða hluti?
„Þeir vilja lifna við, animer-
ast, fá sál. Ég trúi á stokka og
steina. Mér finnst það betri
trú en trú á alvitran karl, sem
situr klofvega á himinhvelfing-
unni og dinglar löppunum.
Eða er hann kannski í ístaði?“
Dagur Sigurðarson trúir á
innblásturinn. Eða öllu heldur:
„Ég trúi á innblásið
handverk,“ segir hann. Hann
segir líka að Michelangelo og
Grænlendingar hafi sömu hug-
myndir um skúlptúr. „Michel-
angelo sagði, að myndin væri í
marmaranum, það þyrfti bara
að höggva utan af henni.
Grænlendingar segja það sama
um rostungstennur.“
Asnaeyrun
Dagur segist stundum vera
hálfhræddur við myndirnar
sínar og hann segir frá atburði,
sem gerðist fyrir nokkrum
árum. Hann var að mála mynd
af tveimur konum, helli og
hamravegg. Önnur konan, ljós
yfirlitum, var úti fyrir hellin-
um. Hin, dökk á brún og brá,
var inni í honum. Úti var
sterkt tunglskin. „Ég var að
lýSa klettinn, þegar á honum
birtist nokkuð natúralísk og
detaljeruð mynd af asna, vel
lifandi sem sagt. Ég var ekki
maður til að standa við asna-
eyrun, því að þetta hefur verið
ég, og sullaði yfir hann, setti
inn meira hvítt. Nú er enginn
asni og myndin er sennilega
verri fyrir bragðið."
Annað atvik gerðist fyrir
tveimur-þremur árum. Þegar
hann hafði lokið við mynd
eina, tók hann eftir því, að allt
varð vitlaust í kringum hann.
Á myndinni var undirheima-
gyðja með slöngur og ketti allt
unt kring.
- Ertu farinn að hugsa fyrir
næstu sýningu?
„Ég veit það ekki. Mér hefur
dottið í huga að sýna íslending-
um hvað þeir eru fallegir, í von
um að þeir verði það. Það er
til fegurð í þeim, en þeir eru
hræddir við hana. Ég hef samt
ekki verið að mála það, heldur
stórar ævintýralegar myndir.
Á meðan ég var að undirbúa
þessa sýningu, dreymdi mig
nótt eftir nótt, að ég væri inni
á málaverkasýningum í stórum
galleríum, og þegar ég vakn-
aði, mundi ég myndirnar niðrí
smæstu pensilstrik. Það getur
vel verið, að ég elti þennan
spotta frekar en að gera íslend-
inga fallega."
- Nú ert þú þekktari sem
Ijóðskáld en málari í hugum
margra?
„Já, en það er að breytast.
Ég er að verða sýnilegur sem
málari. Svo les enginn Ijóð
lengur. Skólarnir og fjölmiðl-
arnir sjá til þess. Það þolir
enginn ljóð. Ég gæti aldrei
skrifað á hverjum degi. Mér
leiðist að skrifa. En. mérlíður
vel með því að mála, dag eftir
dag, og ár eftir ár.“
Níu stelpur á Kjarvalsstöðum
■ Níu ungar myndlistarkon-
ur opna sýningu í vestursal
Kjarvalsstaða á laugardag. Á
sýningunni eru skúlptúrar úr
leir og járni, málverk og teikn-
ingar. Stúlkurnar heita Ásta
Ríkharðsdóttir, Björg Örvar
Harpa Björnsdóttir, Sóley
Eiríksdóttir, Ragna Steinunn
Ingadóttir, Jóhanna Kristín
Yngvadóttir, Steinunn Þráins-
dóttir, Erla Þórarinsdóttir og
Guðný Björk Richard. Sýning-
in er opiil daglega kl. 14.00-
22.00 og hennilýkur sunnudag-
inn 26. ágúst.
■ Sjö stelpur af níu.
NT-mynd: Ari.
■ Páll Árdal heimspekingur
og höfundur kvikmyndar um
Parkinsonsveikina.
Kvikmynd
um Parkin-
sonsveikina
■ Parkinsonssamtökin munu
sýna kvikmynd um
Parkinsonsveikina í Menning-
armiðstöð Bandaríkjanna að
Neshaga 16 á sunnudaginn kl.
14. Kvikmyndin er sýnd í
tilefni af komu Páls Árdals
heimspekiprófessors frá Kan-
ada til íslands, en Páll er
höfundur myndarinnar. Hann
mun ræða við gesti og svara
spurningum þeirra eftir sýning-
una.
Aðgangur að sýningunni er
ókeypis, en á staðnum verða
seldar veitingar.
Norræna
húsið
■ I kjallarasal stendur
yfir sýning Hexagon-
íiópsins, en það eru sex
norrænir textíllistamenn.
Sýningin eropin kl. 14.00-
19.00 og lýkur á sunnudag.
í anddyrinu er sýning á
íslenskum skordýrum, og
er hún sett upp í samvinnu
við Náttúrufræðistofnun
íslands. í bókasafni er sýn-
ing á íslensku prjóni frá
Þjóðminjasafninu.