Morgunblaðið - 21.11.2004, Blaðsíða 42

42 SUNNUDAGUR 21. NÓVEMBER 2004 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
Minningarkort
570 4000
Pantanir á netinu: www.redcross.is
Rauði kross Íslands bregst við neyð jafnt innanlands
sem utan og veitir aðstoð er gerir fólk hæfara til að
takast á við erfiðleika og bregðast við áföllum.
Þegar á reynir
Rauði kross Íslands
ÚTFARARSTOFA
HAFNARFJARÐAR
Flatahrauni 5A, sími 565 5892
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Símar 581 3300 - 896 8242
Allan sólarhringinn - Áratuga reynsla
Suðurhlíð 35 — Fossvogi — www.utforin.is
Sverrir Olsen,
útfararstjóri.
Sverrir Einarsson,
útfararstjóri.
Kistur - Krossar
Prestur - Kirkja
Kistulagning
Blóm - Fáni
Val á sálmum
Tónlistarfólk
Sálmaskrá
Tilk. í fjölmiðla
Erfisdrykkja
Gestabók
Legstaður
Flutningur kistu á
Komum heim til aðstandenda ef óskað er
Bryndís Valbjarnardóttir,
útfararstjóri.
milli landa og
landshluta
Landsbyggðar-
þjónusta
Baldur Frederiksen,
útfararstjóri.
Guðmundur Þór
Gíslason,
útfararstjóri.
Hún kom í þennan
heim öllum að óvörum
eins og lítill sólargeisli
sem brýst fram úr
skýjum og hún hvarf á
braut umvafin birtu
og kærleika eins og síðustu geislar
sólar sem sest við sjónarrönd.
Hún geislaði af birtu og hlýju
þennan dag sem hún dvaldi með
okkur og óveðursskýin náðu aldrei
að skyggja á útgeislun hennar.
Dagurinn var stuttur en hann var
bjartur og fagur. Þannig eru þeir
dagar sem við minnumst fram á
gamalsaldur dagar bernskunnar.
Þú kenndir okkur að lifa og þú
kenndir okkur að deyja eins og sr.
Auður Eir orðaði það svo fallega.
Þau Aðalsteinn undirbjuggu
brottförina gagnvart börnunum í
þvílíkri einlægni, kærleika og alúð
að undrun sætti og Anna Pálína
kvaddi lífið með bros á vör.
Í raun getum við ekki annað en
lotið höfði í auðmýkt og þökk fyrir
að fá að njóta návistar hennar
ANNA PÁLÍNA
ÁRNADÓTTIR
✝ Anna PálínaÁrnadóttir
fæddist í Hafnar-
firði 9. mars 1963.
Hún lést á heimili
sínu í Reykjavík 30.
október síðastliðinn
og var útför hennar
gerð frá Hallgríms-
kirkju 8. nóvember.
þennan sólríka dag.
Með aðstoð vina og
eiginmanns náði ein-
lægni hennar og geisl-
un út yfir gröf og
dauða. Einstæð eftir-
mæli sr. Auðar Eirar
ásamt ógleymanlegri
og harmþrunginni túlk-
un Gunnars Gunnars-
sonar, Sigurðar Flosa-
sonar, Jóns Rafns-
sonar, Péturs Grétars-
sonar og Sinikka
Langeland gerðu útför
hennar að ógleym-
anlegu listaverki. Þökk
sé þeim ásamt öllum þeim sem
heiðruðu minningu hennar þennan
dag.
Lífinu ég þakka
það sem mér var gefið;
hláturinn og grátinn,
svo að greint ég fái
gleðina og harminn,
þetta tvennt sem myndar
mína söngva’ og ykkar,
svo og mínir söngvar
og allra söngva,
sem og mínir söngvar,
og allra söngva,
sem og eru sömu söngvar.
(Violeta Parra/Aðalsteinn Ásberg.)
Við hin lifum áfram – um stund –
lifum í gleði eins og Anna Pálína
orðaði það.
Páll bróðir.
Jæja, elsku amma
mín, nú ert þú farin frá
mér og okkur öllum.
Hvað geri ég núna þeg-
ar eitthvað er að og
ekki hægt að hringja
heim til ömmu? Alltaf varst þú til
staðar þegar mig vantaði og skildir
alltaf hvað var að og vissir hvernig
átti að laga öll vandamál. Það var
alltaf hægt að redda öllu heima í eld-
húsinu hjá ömmu. Allar mínar æsku-
minnningar snerta þig á einn eða
annan hátt, og ég geymi þær. Eins
og að labba Kirkjuveginn til þess að
fara á bókasafnið og fá bækur. Ég
les enn mikið og held ég nú að ég hafi
fengið lestrarástríðuna frá þér. Eða
þegar þú fórst með okkur Helgu í
Stapafell að kaupa púsl ef veður var
leiðinlegt og okkur leiddist. Ég sit
enn og púsla mikið. Og amma, þú
varst alltaf til að hjálpa mér þegar ég
var að fara á ball og hafði ekkert til
að fara í, þá sagðir þú, förum niður í
Álnabæ og kaupum efni og svo eftir
tvo tíma var ég komin í nýja flík og á
leið á ball og ég lærði mikið hjá þer
að sauma og sauma mikið sjálf í dag.
ÓLÖF
JÓNSDÓTTIR
✝ Ólöf Jónsdóttirfæddist á Mel-
stað í Keflavík 6. júlí
1930. Hún lést á Heil-
brigðisstofnun Suð-
urnesja 4. nóvember
síðastliðinn og fór
útför hennar fram
frá Keflavíkurkirkju
12. nóvember.
Amma mín, þó ég
hafi flust til Bandaríkj-
anna þá varst þú samt
alltaf til staðar. Og það
er þér að þakka að ég
fór út, þú sagðir alltaf,
þetta reddast, gefðu
þessu tíma og er ég bú-
in að vera 12 ár og sé
ekki eftir neinu nema
þessum árum sem ég
hef misst með þér. En
ég veit þú ert ekki farin
alveg, þú munt alltaf
verða í hjarta mínu. Og
margar sögur hef ég að
segja börnum mínum
frá ömmu á Íslandi og ég vona að ég
geti verið eins góð móðir og þú varst
góð amma.
Elsku amma mín, þú ert alveg
ómissandi og næstu dagar, vikur og
mánuðir eiga eftir að verða erfiðir og
mikið á ég eftir að sakna þín. Og eng-
in getur fyllt þau spor sem þú skildir
eftir. Ég er sú manneskja, eiginkona,
móðir og vinur sem ég er í dag útaf
þér og fyrir það færð þú allar mínar
þakkir. Ég elska þig meir en orð
geta lýst og í mínu hjarta muntu allt-
af koma fyrst. Alla mína ást.
Ólöf Smith.
Ef tár væru stigar til himnaríkis
myndi ég vera búin að koma í kaffi
100 sinnum fram og til baka til þín,
amma mín.
„Love“,
Helga María.
Ég sá það á Mogga-
vefnum að Kalli vinur
minn og nágranni er
látinn. Þar sem ég er
stödd í öðru landi var
ég ekki við jarðarförina til að votta
fjölskyldu hans samúð mína. Ég vil
með þessum orðum bæta úr því og
þakka liðnar stundir.
Það er mikil gæfa að eiga góða
granna. Kalli og Margrét eru ein af
þeim.
Kalla á ég margt að þakka, allt
frá þeim tíma er ég fluttist í Hóf-
gerðið, fyrir rétt 14 árum. Þau hjón-
in hafa alltaf verið mér hjálpleg og
margar voru ferðir mínar yfir göt-
una til að leita ráða hjá smiðnum
góða varðandi ýmsar framkvæmdir
og viðhald sem fylgir því að vera
húseigandi. Kalli var minn faglegi
ráðunautur sem aldrei pirraðist yfir
kellunni sem skokkaði hvatvís yfir
götuna í vandræðum sínum. Alltaf
átti hann góð ráð og alltaf var hann
fús að lána mér rétta verkfærið eða
finna réttu fjölina í bílskúrnum sín-
um sem hugsanlega gæti hentað.
Alltaf var hann fús og góðviljaður
KARL BERGÞÓR
VALDIMARSSON
✝ Karl BergþórValdimarsson
fæddist í Reykjavík
24. september 1928.
Hann lést á líknar-
deild Landspítalans í
Kópavogi 8. nóvem-
ber síðastliðinn og
var útför hans gerð
frá Kópavogskirkju
17. nóvember.
að segja mér til og ráð-
leggja, ganga með mér
yfir götuna og líta á
verkið. Þá átti hann
það til að horfa á mig
glettnum augum,
brosa kankvís og segja
um leið og hann hallaði
örlítið undir flatt:
„Þetta er fínt hjá þér.
En sjáðu, það hefði
eiginlega verið betra
að gera þetta svona…“
Svo fræddi hann mig
um hvernig hlutirnir
ættu að vera og hvers
vegna. Ég gat gengið
örugg til verks vitandi af honum
hinum megin götunnar.
Það var einhver ró yfir Kalla sem
mér líkaði, aldrei sá ég á honum asa
eða læti. Hann fór rólega og yf-
irvegaður yfir hlutina og allt sem ég
sá hann gera var gert af alúð og
hlýju. Engar skyndilausnir voru í
hans fórum.
Þær stundir er ég kom til Kalla í
bílskúrinn eru mér minnisstæðar.
Alltaf gat hann lagt niður verkið
sem hann var við og gefið sér tíma
til að sinna mér. Skúrinn var fullur
af lífi, dásamleg timburlykt, hlýja,
góðvild. Allar stundirnar sem Kalli
hafði dvalið í skúrnum og unnið
verk sín voru nærri, næstum áþreif-
anlegar. Mér fannst ég komin í
helgidóm og þótt ég væri oftast að
flýta mér fór ég aldrei innfyrir
nema vera mjög róleg.
Kalli var ekki einn um sköpunina
á þessu heimili. Hann sýndi mér
stoltur hvað kona hans var mikil
hagleiksmanneskja og börnin hans.
Hvað hann var að skera út og hvað
hann var að smíða fyrir barnabörn-
in. Mér lék forvitni á að vita hver
Kalli var og spurði um lífshlaup
hans. Hann sagði mér það í grófum
dráttum en ég skynjaði að hann var
dulur. Það sannreyndi ég er ég
heimsótti hann á sjúkrabeðinn í
sumar. Þá tók hann innrammað ljóð
sem hékk á veggnum við rúmið og
las fyrir mig. Það hafði verið ort til
sonar þeirra hjóna sem lést barn-
ungur. Hann sagði mér líka að þau
hefðu misst tvö önnur börn. Ég
hafði svosem skynjað það að þau
hjón höfðu fengið sinn skerf af áföll-
um.
Oft undraðist ég úthaldið sem
Kalli hafði og engu var líkara en
honum væri gefinn meiri tími í sól-
arhringnum en öðrum. Hann virtist
óþreytandi við að dytta að húsinu og
verkin voru óþrjótandi. Þegar hann
klæddi húsið sitt að utan fyrir
nokkrum árum heyrðust hamars-
höggin snemma morguns og oft á
tíðum hljóðnuðu þau ekki fyrr en
langt gengið í annan dag. Ég horfði
oft á hann úr glugganum mínum og
dáðist að þessum rólegu handtök-
um, þessari ró sem hann bjó yfir og
æðruleysi. Það var einhver sam-
hljómur í bjartri, kyrri sumarnótt-
inni og rólegum, taktföstum ham-
arshöggum Kalla.
Þegar ég áttaði mig á því að þau
voru hljóðnuð þá grunaði mig að
ekki væri allt með felldu hjá granna
mínum. Hann tók veikindum sínum
af æðruleysi og það kom mér ekki á
óvart að alvaldið gaf honum lengri
tíma en læknavísindin ætluðu.
Við Kalli áttum oft spjall saman
um lífið og tilveruna er við hittumst
á gangstéttinni við húsið hans.
Snemma í sumar ræddum við m.a.
um hvað tæki við að lífi loknu. Þá
sagði hann: „Ég veit ekki hvaðan ég
kom og veit ekki hvert ég fer, en
það er ekki ólíklegt að ég fari þang-
að þaðan sem ég kom. Ég hef engar
áhyggjur af þessu,“ sagði hann
glettinn. Meira var ekki um það að
segja.
Þegar ég sá hann í sumar ganga
við staf í sólskininu, máttfarinn,
grannur, afskaplega hægur, var
hann tignarlegur. Mikil manneskja
var að hverfa jafnfumlaust og yf-
irvegað og hamarshöggin hljómuðu
forðum. Kalli byggði hús sitt ekki á
sandi og ég er þakklát fyrir að hafa
fengið að kynnast slíkum manni.
Ég sendi hlýjar kveðjur til Mar-
grétar Ólafar og allra aðstandenda.
Helga Guðrún.
Elskuleg eiginkona mín, móðir, tengdamóðir,
amma, langamma og systir,
SVANA S. SIGURGRÍMSDÓTTIR,
Hólagötu 12,
Vestmannaeyjum,
lést á gjörgæsludeild Landspítalans við Hring-
braut að kvöldi miðvikudags 17. nóvember.
Útförin fer fram frá Fossvogskirkju miðviku-
daginn 24. nóvember kl. 13.00.
Örn Viðar Einarsson,
Daníel Emilsson, Elín Kristín Magnúsdóttir,
Lára L. Emilsdóttir, Viðar Guðmundsson,
Anna S. Ingimarsdóttir, Pétur Árnmarsson,
Sigurgrímur Árni Ingimarsson, Jenný Gunnarsdóttir,
Esther Ingimarsdóttir, Halldór Björgvinsson,
barnabörn og barnabarnabörn,
Rut Sigurgrímsdóttir.
Morgunblaðið birtir minningargreinar alla útgáfudagana.
Skil Minningargreinar skal senda í gegnum vefsíðu Morgunblaðsins: mbl.is
(smellt á reitinn Morgunblaðið í fliparöndinni – þá birtist valkosturinn „Senda
inn minningar/afmæli“ ásamt frekari upplýsingum).
Minningargreinar