Morgunblaðið - 05.12.2006, Blaðsíða 28

28 ÞRIÐJUDAGUR 5. DESEMBER 2006 MORGUNBLAÐIÐ
UMRÆÐAN
FYRIR Alþingi liggur nú frum-
varp um fræðslu- og símennt-
unarmiðstöðvar á landsbyggðinni
flutt af þingflokki Samfylking-
arinnar. Ég skora á þingmenn hvar í
flokki sem þeir standa að styðja
þetta frumvarp því sí-
menntunarmiðstöðv-
arnar um allt land
standa fyrir mik-
ilvægri starfsemi sem
eykur lífsgæði, eflir at-
vinnulíf og byggð.
Símenntunarmið-
stöðvarnar mynda net í
heimabyggð sem gerir
fólki kleift að sækja sér
menntun. Miðstöðv-
arnar styðja nám til
aukinna starfsréttinda,
þær eru samstarfs-
aðilar háskólanna um
framboð á fjarnámi og þær bjóða
uppá styttra starfsnám sem við-
urkennt er af Fræðslumiðstöð at-
vinnulífsins og menntamálaráðu-
neyti. Auk alls þessa bjóða þær
fræðslu um menningu, lífsstíl og
heilsu, sem auka lífsgæði fólks al-
mennt. Ennfremur starfa náms-
ráðgjafar við símenntunarmiðstöðv-
arnar, sem aftur eru gjarnan í mjög
nánu samstarfi við vinnumiðlun og
fyrirtæki á sínu starfssvæði.
Það er vegna símenntunarmið-
stöðvanna og samstarfs þeirra við
háskólana að réttindafólki í kennslu
á leik- og grunnskólastigi hefur
fjölgað svo á landsbyggðinni að nú
er það undantekning fremur en
regla að réttindalaust fólk sé að
störfum. Þetta hefur aukið gæði
skólastarfsins og þar með lífsgæðin
á landsbyggðinni, auk þess að gefa
fólki sem áður starfaði
ófaglært við uppeld-
isstörf kærkomið tæki-
færi til að mennta sig.
Ferðamáladeild
Hólaskóla er dæmi um
háskóladeild, sem býð-
ur fjarnám um allt
land. Það var meðal
annars fyrir hvatningu
frá Fræðsluneti Aust-
urlands sem við fórum
alvarlega að hugsa um
fjarnám. Þar vissu
menn að þörf væri fyrir
það nám sem við vorum
að bjóða og jafnframt að fjarnáms-
formið myndi henta væntanlegum
nemendum best. Þannig var sí-
menntunarmiðstöð tengiliður síns
svæðis gagnvart háskólastofnun og
mikilvægur ráðgjafi við uppbygg-
ingu náms við hæfi.
Þá eru símenntunarmiðstöðv-
arnar skólinn sem stendur fyrir ís-
lenskunámi fyrir útlendinga og þarf
ekki að fjölyrða um nauðsyn þess.
Allir gera sér grein fyrir mikilvægi
þess að fólk eigi aðgang að íslensku-
námi ef það ætlar að starfa og búa á
Íslandi.
Símenntunarmiðstöðvarnar
þekkja sitt heimafólk, þekkja at-
vinnulífið, menntunarstigið og
áhugasvið síns markhóps sem er
fólkið í viðkomandi byggðarlagi.
Þess vegna geta þær brugðist hratt
við og boðið námið sem þörf er fyrir
hverju sinni. Þetta sannaðist til
dæmis hér á Norðurlandi vestra
þegar tilkynnt var um að Fæðing-
arorlofssjóður yrði staðsettur á
Hvammstanga og aukin verkefni
færu til sýslumannsembættisins á
Blönduósi. Þá bauð Farskólinn –
miðstöð símenntunar á Norðurlandi
vestra umsvifalaust uppá skrifstofu-
tækninám fyrir þá sem vildu auka
möguleika sína á að fá þessi störf.
Þetta er alvöru byggðastefna fyrir
þekkingarsamfélag samtímans. Með
því að efla einstaklingana, veita fólki
aðgengi að fjölbreyttu námi bæði
formlegu og óformlegu, erum við að
styrkja samfélagið allt. Stöndum
saman um að efla símennt-
unarmiðstöðvar um allt land, mennt
er máttur.
Þarft frumvarp liggur
fyrir – allir saman nú!
Guðrún Helgadóttir fjallar
um símenntunarmiðstöðvar » Stöndum saman umað efla símennt-
unarmiðstöðvar um allt
land, mennt er máttur.
Guðrún Helgadóttir
Höfundur er kennari við Hólaskóla.
MÖRGUM er í fersku minni
upphlaup Aldísar Hafsteinsdóttur
og félaga í bæjarstjórn Hvera-
gerðis í svokölluðu Eyktarmáli.
Hún og félagar hennar
dreifðu á kerfisbund-
inn hátt ósannindum
um málið og bæjarbúar
voru sagðir hlunn-
farnir um milljarða
króna í viðskiptum sín-
um við Eykt. Jafn-
framt voru þeir sem að
samningagerðinni
stóðu fyrir hönd bæj-
arins gerðir tor-
tryggilegir og sakaðir
um óheilindi og þá ekki
síst fyrrverandi bæj-
arstjóri sem lá undir
ásökunum um að hafa óhreint mjöl
í pokahorninu. Þessum málflutn-
ingi var haldið úti í kosningabarátt-
unni með „maður á mann aðferð-
inni“ og í stjórnsýslukæru til
félagsmálaráðuneytisins. Vandlega
var passað upp á að úrskurður
fengist ekki fyrr en eftir kosningar
til að hann skaðaði ekki málflutn-
ing frambjóðenda sjálfstæð-
ismanna því það var augljóst allan
tímann hver úrskurður ráðherra
yrði.
Ráðherra kveður upp úrskurð
Kærunni var að sjálfsögðu vísað
beina leið aftur til föðurhúsanna og
verður úrskurður ráðherra frá því í
sumar ævarandi skjalfestur vitn-
isburður um framgöngu Aldísar og
félaga í málinu. Í kjölfar úrskurð-
arins hafði bæjarstjóri uppi stór
orð um að málinu væri hvergi lokið
og hótaði að nú skyldi dóm-
stólaleiðin farin. Engu líkara var
en að þar mælti einræðisherra í
bananalýðveldi sem hunsar lögleg-
ar og lýðræðislega teknar ákvarð-
anir fyrri bæjarstjórna. Svona
svipað og að R-listinn hefði látið
rífa ráðhúsið við Tjörnina vegna
þess að vinstrimenn í Reykjavík
voru á móti byggingu þess á sínum
tíma.
Í framhaldi af úrskurðinum og
hótunum bæjarstjóra um lögsókn
var heldur hljótt um málið þar til
fréttir berast nú þess efnis að sömu
einstaklingar og söfnuðu undir-
skriftum gegn samn-
ingnum hafi nú und-
irritað samkomulag við
Eykt. Miðað við fyrri
yfirlýsingar bæj-
arstjóra í málinu mætti
álykta að hún hefð sótt
gull í greipar Eykt-
armanna í við-
aukasamningi fyrst bú-
ið var að semja.
En skoðun leiðir
annað í ljós. Afrakst-
urinn í samkomulaginu
er þessi:
 Tæki á leikvöll við
væntanlegan leikskóla í hverfinu
sem metinn er á fimm milljónir
króna. Ekki stór dúsa þegar höfð er
til hliðsjónar fjárfesting samnings-
aðila í verkefninu sem hljóðar að lág-
marki upp á þrjá milljarða króna.
 Orðinu íþróttahús er nú bætt við í
samningnum þar sem áður var talað
um grunnskóla og skólamannvirki.
Markmiðið með þessu er í raun
óskiljanlegt því að í huga flestra er
íþróttahús sjálfsagður og eðlilegur
hluti skólamannvirkja.
 Búið er til ákvæði sem kveður á
um skil á landinu ef það verður ekki
byggt sem hefur enga þýðingu um-
fram þau endurskoðunarákvæði sem
fyrir voru í samningnum við Eykt.
Eina málsgrein viðaukasamningsins
sem eitthvað kveður að er þessi:
„Fulltrúar Hveragerðisbæjar og
Eyktar lýsa yfir ánægju með sam-
starfið vegna uppbyggingar austan
Varmár til þessa og munu gera allt
sem í þeirra valdi stendur til þess að
samstarfsverkefnið gangi sam-
kvæmt áætlunum til loka.“
Umræddir fulltrúar sem skrifuðu
undir samninginn eru bæjarfulltrúar
sjálfstæðismanna í Hveragerði.
Í ljósi þessa mikla árangurs hinna
slyngnu samningamanna er eðlilegt
að það ágæta sjálfstæðisfólk svari
því hvers vegna þau skrifi nú með
pomp og prakt upp á nær óbreytt
samkomulag og gert var við Eykt af
meirihluta Samfylkingar og Fram-
sóknar?
Hvað varð um milljarðana sem
hafðir voru af bæjarbúum? Hvað
varð um dómstólaleið Aldísar?
Hvers vegna var samfélaginu í
Hveragerði skipt í tvær fylkingar í
málinu fyrst ekki bar meira á milli?
Hvers vegna var borinn út óhróður
um fyrrverandi bæjastjóra vegna
Eyktarmálsins?
Eflaust finnast Aldísi og félögum
svörin við spurningunum hér að ofan
vera aukaatriði því að tilgangurinn
helgaði meðalið en málflutningur
sumra þeirra einstaklinga sem verst
hafa látið í Eyktarmálinu verður
seint talinn til þeirra bestu verka.
Ávinningurinn er Hvergerð-
inga
Eftir situr samstarfsverkefni við
eitt öflugasta byggingarfyrirtæki í
landinu Eykt ehf. þar sem stefnt er á
tvöföldun íbúafjölda á næstu 12 ár-
um án verulegrar fjárhagsáættu
bæjarins. Hann er í anda þeirrar
uppbyggingarstefnu sem rekin var í
bæjarfélaginu á síðasta kjörtímabili í
meirihluta samstarfi Framsóknar og
Samfylkingar. Hvergerðingar geta
horft bjartsýnir fram á veginn, upp-
byggingin verður ekki stöðvuð þrátt
fyrir að sjálfstæðismenn hafi tekið
tímabundið við stjórnartaumunum.
Sjónhverfingar sjálfstæðis-
manna í Eyktarmálinu
Herdís Þórðardóttir fjallar
um svokallað Eyktarmál
í Hveragerði
»Hvergerðingar getahorft bjartsýnir
fram á veginn, upp-
byggingin verður ekki
stöðvuð þrátt fyrir að
sjálfstæðismenn hafi
tekið tímabundið við
stjórnartaumunum.
Herdís Þórðardóttir
Höfundur er bæjarfulltrúi
í Hveragerði.
MORGUNBLAÐIÐ hefur að und-
anförnu farið geyst hvað varðar áróð-
ur gegn blaðakonu Ísafoldar og tíma-
ritinu vegna greinar sem fjallar um
elliheimilið Grund. Fæstir þeirra sem
fá birtar greinar hafa
sérstök rök fyrir því að
á Grund sé málum
öðruvísi háttað en lýst
er í greininni. Enginn
hefur af því áhyggjur
að eldri kona datt fram
úr rúmi sínu að kveldi
og fótbrotnaði án þess
að því væri sinnt fyrr
en daginn eftir. Og
fæstir hafa af því
áhyggjur að gamla
fólkið er einmana og
starfsfólk svelt í laun-
um. Ég hirði ekki um
að svara nema einni úr
röð Moggagreina sem
vissulega bendir til
þess að blaðið hafi
ákveðið að leggjast í
ákveðinn farveg. Allar
greinarnar eiga það
sammerkt að gefa
ranga mynd af því hver
efnistök Ingibjargar
Daggar Kjart-
ansdóttur eru.
Aumastur tilskrif-
endanna er krabba-
meinslæknirinn Kjart-
an Magnússon. Helstu
rök Kjartans fyrir því
að rangfærslur séu í
greininni eru fengin frá
fimm ára syni hans.
Meðal þess sem hann telur sér sæm-
andi er að halda því fram að Ingi-
björg Dögg hafi meitt gamla fólkið
andlega. Hann getur þess í engu að
nöfnum og aðstæðum er breytt í
greininni til að hlífa vistmönnum og
starfsfólki. Ingibjörg Dögg vann störf
sín á Grund af alúð, rétt eins og annað
starfsfólk, og fékk á endanum ekki
krónu fyrir. Hún lýsti einfaldlega því
sem fyrir augu bar og gerði það af
þeim heiðarleika sem er aðalsmerki
hennar sem blaðamanns.
Kjartan beitir fyrir sig þeim
óhróðri að ritstjórinn, sá sem þetta
skrifar, hafi í gegnum tíðina selt
ósannindi. „Það er greinilegt að
starfsmenn tímaritsins með ritstjór-
ann í fararbroddi þekkja það af
langri reynslu að ósannindi og fleipur
selja,“ segir Kjartan og vísar til þess
að þeir sem standa að Ísafold hafi á
sínum tíma starfað á DV. „Ritstjór-
inn starfaði um árabil á DV og kann
greinilega ekki að breyta verklagi
sínu …,“ er meðal þess sem Kjartan
krabbameinslæknir hef-
ur fram að færa. Það er
óumflýjanlegt að spyrja
Kjartan hvað hann eigi
við með þessum orðum.
Hefur krabbameins-
læknirinn eitt dæmi um
rangfærslur mínar eða
er hann hreinræktaður
lygamörður sem þjónar
lund sinni með því að
ráðast að æru manna.
Svarið er augljóst. Ekki
er til eitt dæmi fyrir
siðanefnd eða dóm-
stólum um að ég hafi
nokkurn tímann verið
sekur fundinn um rang-
færslur, hvað þá lygi. Í
grein hans er ekki eitt
einasta dæmi um að
Ingibjörg Dögg hafi far-
ið með rangt mál í um-
fjöllun sinni og því er
málflutningur krabba-
meinslæknisins óhróður
einn og bendir til þess
heiðarleiki hans sé eitt-
hvað sem þyrfti geisla-
meðferðar með. Sem
dæmi um rakalaust
bullið í krabbameins-
lækninum má nefna að
hann telur það vera inn-
legg í málflutning sinn
að ritstjórinn sé með
„ankannalegt höfuðfat“. Ég gæti
lagst svo lágt, ef ég kærði mig um,
nefnt á móti ljót gleraugu krabba-
meinslæknisins og „ankannalegt
glott“ sem bendi til þess að hann sé
afstyrmi. Með sama hætti og hann
bendlar undirritaðan við að ljúga að
lesendum gæti ég ályktað rakalaust
að hann væri afleitur læknir, beinlín-
is hættulegur sjúklingum sínum. Ég
þyrfti ekkert að líta til siðanefndar
lækna eða dóma. Þar væri nóg að
staðhæfa rétt eins og „læknirinn“
gerir. Þá gæti ég bætt um betur og
óttast um skjólstæðinga hans og
efast um að Kjartan Magnússon
krabbameinslæknir lækni þá. Skrif
hans benda óneitanlega til þess að
þarna sé á ferð maður sem í engu er
treystandi. Og Mogginn telur sér
sæmandi að birta óhróðurinn. Þar er
ég undrandi á Styrmi Gunnarssyni
ritstjóra sem ég þekki sem hinn
vænsta mann. Ljóst er að skrif
Kjartans fela í sér meiðyrði og
ábyrgð Morgunblaðsins snýr að því
að dreifa því sem lekur úr penna
læknisins. En sé grannt skoðað má
rekja áróður Kjartans til þeirra tíma
þegar hann var umdeildur og sum-
part illa séður trúnaðarlæknir Stræt-
isvagna Reykjavíkur og þótti ganga
gegn sjúkum bílstjórum. Um það eru
til dæmi. En það er önnur saga.
Krabbameinslæknir, læknaðu sjálfan
þig.
Krabbameins-
læknir, læknaðu
sjálfan þig
Reynir Traustason gerir
athugasemdir við grein
Kjartans Magnússonar
Reynir Traustason
»Hefurkrabba-
meinslæknirinn
eitt dæmi um
rangfærslur
mínar eða er
hann hrein-
ræktaður lyga-
mörður sem
þjónar lund
sinni með því að
ráðast að æru
manna?
Höfundur er annar
tveggja ritstjóra Ísafoldar.
SANDUR MÖL
FYLLINGAREFNI
WWW.BJORGUN.IS
Sævarhöfða 33,
112 Reykjavík,
sími 577 2000