Búnaðarrit - 01.01.1912, Blaðsíða 279
BÚNAÐARRIT
275
miklar heyfyrningar alment, og fóðurforðabúr komast
alstaðar upp. En svo geri eg ráð fyrir, að að því reki
eins og vant hefir verið, að hafísinn komi og leggist um
landið, færi landsmönnum langan og harðan vetur og vont
sumar á eftir með grasbresti og óþurkum á stórum svæðum
af landlnu. Næsti vetur verður máske einnig vondur.
Ef hafísinn fer nú burt svo snemma næsta vor, að hey-
skapur verður viðunanlegur það sumar, þá munu hey-
fyrningarnar hjá flestum bændum og fóðurforðabúrin
duga svo langsamlega til þess, að menn standi jafnréttir
eftir þessi harðindi og menn stóðu á undan þeim.
En svo getur það að borið, sem oft hefir áður
komið fyrir, að eftir nokkra einstaka harða vetra, með
fleiri eða færri góðum vetrum á milli, komi alvarlegur
harðindakafli, sem vinnur upp allar heyfyrningarnar og
vanalegu forðabúrin, og væri þá ekki genginn um garð.
Þá mundu menn finna, að þarflegt hefði verið, að hafa
á góðu árunum búið sig undír harðindin, sem komið
geta þegar minst varir, — ekki að eins með heyfyrning-
um og fóðurforðabúrum, er hjálpað geti í skammvinnum
harðindum, heldur einnig með því, að safna í sjóð, sem
hjálpað geti, ef harðindin verða svo langvinn, að fyrn-
ingar og forðabúr duga ekki.
Slíkan sjóð væri lafhægt að stofna, ef menn bara
vildu gera það.
Og þeir vilja gera það, ef þeir sannfœrast nm
þörfina til þess.
Eg ætla þá að gera ráð fyrir því, að 160 hreppar
á landinu taki fyrir sig, að leggja hver um sig að
meðaltali 100 krónur árlega i harðindasjóð, og lands-
sjóður legði til annað eins, eða 100 krónur fyrir hvern
hrepp að meðaltali. Fénu yrði jafnóðum komið á vöxtu
á óhultum stað, þar sem taka mætti til þess með viss-
um fyrirvara, þegar á þyrfti að halda. Þetta yrði 16000
króna útgjöld á ári fyrir landssjóð. Það er auðvitað
allmikil upphæð, en á henni bæri þó ekki mikið í öll-
18*