Íslendingur - 12.02.1980, Blaðsíða 4

Úrsmíðaverkstœði Jóns Bjarnasonar:
íslendingur
Útgefandi:
ÁbyrgOarmaóur:
Ritstjórn:
Frétta og augiýsingastjóri:
Afgreiósla og gjaidkeri:
Dreifingarstjóri:
Fréttastjóri, sími:
Auglýsingar, sími:
Áskriftargjaid:
Lausasala:
Auglýsingaverö:
Prentun:
íslendingur hf.
Siguróur J. Sigurósson
Gísli Jónsson
Guömundur Frimannsson
Siguróur J. Sigurósson
Björn Jósef Arnvióarson
Gunnar Berg
Ottó Pálsson
Sigurlina Sigurgeirsdóttir
21501
21500
kr. 2.500 á ársfjóróungi
kr. 230 eintakió
kr. 2.200 dálksm.
Prentsmiója Bjöms Jónssonar
„Einhver
rfldsstjórn“
Langþráður draumur Gunnars Thoroddsens rættist,
er hann settist í stól forsætisráðherra sl. föstudag, þótt
eflaust hefði hann kosið að það gerðist með skapfell-
legri hætti. Eins og til erstofnað, ervarla við þvíað búast
að menn geri sér miklar vonir um hina nýju ríkisstjórn.
Aðdragandinn er allur með þeim hætti, auk þess sem
málefnasamningurinn er síst til þess fallinn að vekja
traust sjálfstæðismanna.
Síðan ríkisstjórn Geirs Hallgrímssonar sagði af sér
sumarið 1978 hefur landið í raun verið stjórnlaust.
Vinstri stjórnin var aldrei nema tilhlaup til stjórnar-
myndunar, þótt svo ætti að heita að hún sæti við völd í
13 mánuði, og minnihlutastjórn Alþýðuflokksins var
ekki ætlað að takast á við þau risaverkefni, sem bíða
úrlausnar á sviði efnahags- og atvinnumála.
Það er eftirtektarvert, að sumir ráðherranna, þ.á.m.
hinn nýi forsætisráðherra, réttlæta sjálfa sig með því að
„einhverja ríkisstjóm" hafi orðið að mynda í landinu.
Ekki er þetta rismikil yfirlýsing í upphafi starfsferils, en
skiljanlegt með hliðsjón af málefnasamningi, sem segir
næsta fátt um það, hverséu hin raunverulegu stefnumið
ríkisstjórnarinnar. Það er áberandi, að í hinum ýmsu
málaflokkum er lagður fram óskalisti um tiltekin verk-
efni, sem allir geta fallist á, ef peningareru fyrirhendi. Á
hinn bóginn er ekkert um það sagt, hvernig þeirra skuli
aflað. Gagnvart strjábýlinu vekurathygli, hversu fljótt er
farið yfir sögu í byggðamálum.
Óalfur G. Einarsson, formaður þingflokkssjálfstæðis-
manna, telur að kaflinn um utanríkis- og öryggismál sé
verstur, og Benedikt Gröndal, fráfarandi utanríkis- og
forsætisráðherra, hefur þetta að segja: ,,Mér sýnist við
lestur málefnasamnings hinnar nýju ríkisstjórnar sem
Alþýðubandalagið hafði komið fram ýmsum af sínum
málum, sérstaklega þykist ég þekkja handbragð þeirra á
kaflanum um utanríkismál. Það eru daþurlegir atburðir,
ef byrjað er að versla með utanríkis- og öryggismál
þjóðarinnar fyrir ráðherrastóla. Ég vona aðeins að
Ólafur Jóhannesson reynist þar tryggur og fastur fyrir
svo að það bjargist."
Hinn nýi forsætisráðherra viðurkennir að höfuðverk-
efni ríkisstjórnarinnar sé hjöðnun verðbólgunnar. í
málefnasamningnum eru þó engin skýr ákvæði um,
hvernig það skuli gert, nema það virðist liggja fyrir að
ekki eigi að koma til grunnkauþshækkana á þessu ári.
Óvíst er, hvort launþegahreyfingin geti á það fallist
vegna umbjóðenda sinna, nema langtímaráðstafanir
verði gerðar í efnahagsmálum, sem taki alhliða á vand-
anum og veki traust. Yfirlýsingar um, að vöruverð skuli
ekki hækka nema svo og svo mikið eru næsta haldlitlar.
í orði kveðnu höfðum við búið við verðstöðvun allan
þennan áratug, þótt verðbólgan hafi aldrei verið jafn
mikil. Sömuleiðis vekur ekki traust að tala um aðhald í
þeninga- og ríkisfjármálum, þegar allt yfirbragð mál-
efnasamningsins bendirtil hins gagnstæða og ráðherr-
unum hefur vafist tunga um tönn þegar þeir hafa verið
um þaðspurðir, hvaðan þeirhyggjasttaka peninganatil
hinna ýmsu verkefna. Þó virðist liggja nokkuð Ijóst fyrir,
að tekjuskattar verði hækkaðir verulega og þótti þó
flestum fulllangt gengið á síðasta ári.
Gunnari Thoroddsen hefur orðið tíðrætt um að ,,ein-
hverja ríkisstjórn" hafi orðið að mynda í landinu. Það
hefur hann nú gert, - en heldur ekki meir. Vonandi tekst
þó betur til en á horfist. Þjóðin á það skilið.
4 - fSLENDINGUR H.BI.
Stærsta
vinnustofa
á fslandi
Jón Bjarnason, úrsmiður, - svo heitir fyrirtækið og
lætur kannski ekki svo mjög mikið yfir sér, en kunnugir
skutu því að okkur, að það myndi vera stærsta, eða að
minnsta kosti mannflesta, úrsmíðavinnustofa á landinu.
Nú þarf það svo sem ekki að vera neitt risafyrirtæki, þó
svo það sé stærst sinnar tegundar á fslandi, en þó þótti
okkur þetta forvitnilegt og leituðum því til eiganda þess
og fórum þess á leit að hann spjallaði við blaðið. Varð
Jón Bjarnason góðfúslega við þeirri málaleitan og í
byrjun var hann spurður um sannleiksgildi orðrómsins
um stærð fyrirtækisins.
- Við skulum nú ekki eyða
miklum t.íma í að ræða það,
þetta er kannski mest leikur að
orðum, en þó má segja, að ekki
munu á nokkurri úrsmíðavinnu
stofu í landinu vinna fleiri iðn-
lærðir en hér. Umfang viðskipta
mun vera alimiklu meira hjá
ýmsum vinnustofum, en við
unum tiltölulega ánægðir með
okkar hlut og höfum satt að
segja ekki velt þessu neitt fyrir
okkur.
- Hvert er nú upphafið að
þessu fyrirtæki?
- Upphafið má rekja til ársins
1917, en þá kom faðir minn,
Bjarni Jónsson frá Gröf í Víði-
dal, til Akureyrar til náms í úr-
smíði. Hann lauk námi hjá
Kristjáni Halldórssyni, úrsmiði,
en að loknu námi voru aðstæð-
ur hans þannig, að hann gerðist
bóndi á Gröf og var þar næstu
árin. En ekki ílentist hann í
bóndahlutverkinu og fór fljót-
lega til Blönduóss og vann þar
að úrsmíði og alls konar smíð-
um o.fl. En þar kom, að hann
réðst til áframhaldandi náms í
úrsmíði og fór til Bandaríkj-
anna, að vísu sem útlærður úr-
smiður, en þar telur hann að sitt
raunverulega nám hafi byrjað,
og þar dvaldi hann fram til árs-
ins 1934, en þá fluttist hann
heim til íslands. Er hann fór frá
Bandaríkjunum, var hann kom-
inn það langt í sinni iðn, að
hann var toppúrsmiður á Man-
hattan. Heim kominn réðst
hann til vinnu í Reykjavík, gifti
sig Ólöfu Guðmundsdóttur, af
vestfirskum sjómannsættum,
og vann við iðn sína þar fram til
ársins 1939. Þátóku þausigupp
og fluttu til Akureyrar, þar sem
Bjarni hóf vinnu hjá sínum
gamla lærimeistara, Kristjáni
Halldórssyni, og vann hjá hon-
um eitthvað fram á stríðsárin,
og hafði þá aðsetur í Skipagötu,
ekki langt frá þeim stað, sem ég
er nú með mittt fyrirtæki. Pabbi
er enn á lífi, áttræður, og hinn
hressasti enn, þrátt fyrir háan
aldur og kemur oft hér á vinnu-
stofuna til okkar til skrafs og
ráðagerða, og þá skýtur hann
enn gjarnan að okkur stöku og
stöku, en hann er kunnur hag-
yrðingur.
- En hvenær hefur þú iðn-
nám, Jón?
- Það mun hafa verið árið
1951 og var ég þá enn í Gagn-
fræðaskóla Akureyrar. Þurfti
þess vegna sérstaka undanþágu,
en mig minnir að ég hafi lokið
gagnfræðaprófi og iðnskóla-
prófi á svipuðum tíma, þá 17
ára gamall. Á þessum árum
unnu þeir saman, pabbi og
Halldór Ólafsson, úrsmiður, og
ég tel það ómetanlegt að hafa
numið með þessum tveim mönn
um, báðir eru þeir sérstök snyrti
menni og smiðir góðir. Þá var
úrsmíðin í raun og veru allt
annað fag en í dag. Ég get til
,Liðið stillir sér upp“. Frá v.: Jón, Sigrún, Stefán, Guðbjört og Halldóra. -
Ljósmyndir: SVAL.
I
Abyrgðar-
tilfinning
aldurs-
forsetans
Undanfarna daga hafa umræð-
ur manna snúist um fátt annað
en stjórnarmyndunartilraunir
Gunnars Thoroddsens, en allt
bendir til að Gunnar verði sest-
ur á forsætisráðherrastól þegar
þetta, sem hér er skrifað, kemur
á þrykk.
Skoðanir manna á þessu
tiltæki Gunnars eru að vonum
skiptar. Andstæðingar sjálf-
stæðismanna mega vart vatni
halda fyrir kæti, þar sem þeir
telja, að skrípalæti Gunnars
leiði til klofnings Sjálfstæðis-
flokksins, og þar með veikari
stöðu hans í íslenskum stjórn-
málum. Kommúnistarsjásérnú
leik á borði til að auka glundroð
ann í íslensku þjóðfélagi í þeim
tilgangi að koma hér á fram-
tíðardraumsýn sinni, Sovét-ís-
landi. Og hver skyldi aðvelda
þeim leikinn? Maður skyldi nú
ætla, að einhverjir á vinstri
vængnum hefðu orðið til þess.
En það er nú öðru nær. Vara-
formaður Sjálfstæðisflokksins,
Gunnar Thoroddsen, er sá mað-
ur er hér á heldur! Aum örlög
það!
Vinstri foringjarnir keppast
nú við að lýsa því yfir í fjöl-
miðlum, að þeir vonist til að
Sjálfstæðisflokkurinn allur
fylki sér um ríkisstjórn Gunnars
Thoroddsens, það sé nú öðru
nær að þeir vonist eftir því að
flokkurinn klofni!
Auðvitað óska þessir herrar
einskis fremur en að tiltæki
Gunnars Thoroddsens leiði til
klofnings Sjálfstæðisflokksins.
Flest allir sjálfstæðismenn
fordæma framferði Gunnars
Thoroddsens og hans fylgifiska,
þegar sannleikurinn í þessum
málum hefur komið í ljós. Sem
sé, að Gunnar er búinn að remb-
ast eins og rjúpa við staur í
þeirri viðleitni sinni að ná fram
áformum sínum, allt frá því í
desember sl., er hann bauðst til
þess að styðja minnihlutastjórn
framsóknar og krata. Þetta
hefur Sighvatur Björgvinsson
staðfest í útvarpsviðtali. f þessu
sambandi hefur Tómas Árna-
son, ritari þeirra framsóknar-
manna, orðið ber að auvirði-
legum ósannindum, þegar hann