Líf og list - 01.06.1950, Blaðsíða 21

Frh. af bls. 3.
UM SKÁLDSKAP
o O o
HIÐ GÓÐA, SEM ÉG VIL —
Eg undramarga aulabárða þekki,
sem ótrú sína á mér ei kunna að dylja;
mér finnst því bezt að reyna að
yrkja ekki,
þótt andstætt sé það mínum góða vilja.
Að vísu hitti ég þá menn að máli,
sem mig til ljóðagerðar einart hvetja;
en hvernig sem þeir stappa í mig stáli,
þeim stöðugt veitir betur, sem mig
letja.
Ég ginnast læt í viðsjáls vana hlekki.
Það vissulega mætti þannig orðast:
Hið góða, sem ég vil, ég geri ekki,
en geri það, sem helzt ég skyldi forðast.
o O o
GRAS
Um hirðusemi er hneyksli næst að
fjasa;
sú höfuðdygð af náð er mönnum veitt.
Hjá Karli Sandbúrg kennir margra
grasa.
Menn komast varla hjá að taka eitt.
o O o
STOLIÐ OG STÆLT
Af ljóðagerð minni ég hef mér ei hælt,
fc>ví hjá mér hann Pegasus skokkar.
„Blóa stjarnan":
MÍM
Hið eina sem við höfum hér í Reykja-
Vl'k í líkingu við svokallaða nætur-
klúbba erlendis, eru skemmtanir „Bláu
stjörnunnar". Fjölbreytt skemmtiatriði,
i'evýa og cabaret og dans og hver get-
Ur setið við sitt borð og haft sína
hentisemi meðan á sýningu stendur.
Allar sýningar „Bláu stjörnunnar“
hafa verið bornar uppi af þeim Alfreð
Andréssyni og Haraldi Á. Sigurðssyni.
Eins er um þessa síðustu, sem hófst á
í hvítasunnu og enn er á boðstól-
Urn- Kannski hefði þá hinum leikurun-
Urn ekki verið alls varnað, ef þeir
Uaraldur og Alfreð hefðu ekki verið
a sviðinu. Leikurinn var óneitanlega
aflt of ójafn. Á hinn bóginn: Það væri
LÍF
Menn segja, að ég hafi stolið — og stælt
stóru þjóðskáldin okkar.
En — þeir, sem nú mest er hér
hossað og hælt
fyrir hugmyndagnótt sinna ljóða,
hafa í viðlögum stolið — og stælt
stórskáld annarra þjóða.
Leifur Haraldsson.
tæplega til svo lélegt atriði, að menn
kysu ekki fremur að þola það á svið-
inu en að eiga á hættu að sjá á bak
þeim Alfreð og Haraldi, því að við eig-
um varla lífsnauðsynlegri menn til í
landinu.
Soffía Karlsdóttir hefur leikhæfi-
leika, en þeir eru alveg ótamdir, og
ungfrúin kunni ekki textann nógu vel
á frumsýningu.
Oft hafa höfundar „Bláu stjörnunn-
ar“ verið hnyttnari en að þessu sinni,
og þó skemmta sér allir stórkostlega.
Söngvararnir, Guðmundur Jónsson og
Haukur Morthens, voru báðir ágætir,
hvor á sína vísu, með hálfklassísk lög
og dægurlög. Konna fer stöðugt fram,
og Baldur mætti draga sig örlítið meira
í hlé. MÍM er skammstöfun og kemur
í staðinn fyrir „Menningarsamband
íslands og Milanó!"
FRÉTTIR
armanna í París á liðnum úrum. og
þátttöku fá þeir einir, sem boðið er. ís-
lendingarnir hafa þegið boðið.
Nýr listiðnaður.
Síðustu tíu dagana í maí stóð yfir
sýning í Reykjavík á listmunum úr ís-
lenzkum leir, svokölluðum Laugarnes-
leir, frá samnefndu hlutafélagi. Að
félagi þessu standa þau hjónin Gestur
Þorgrímsson myndhöggvari og Sigrún
Guðjónsdóttir listmálari, og listmálar-
arnir Waistel og Dolinda Tanner.
Verkaskipting þeirra hefur verið með
þeim hætti, að Gestur hefur rennt
gripina, Sigrún hefuf brennt þá, og
hún, Waistel og Dolinda hafa málað
þá. Gerð munanna er fjölbreyttari en
áður hefur tíðkazt hér um íslenzka
leirgripi. Hver hlutur er sérstætt verk
(original) og eru ekki gerð af honum
fleiri eintök. Sýning þessi vakti mikla
athygli, enda var hún að öllu leyti
skemmtileg og smekkleg, flestir mun-
irnir nytsöm listaverk.
Leiðrétting
Nokkrar prentvillur komu fyrir í
síðasta hefti og biðjum vér höfunda og
lesendur afsökunar á því.
Meinlegasta prentvillan var í sög-
unni „Samlíking við saltfisk.1 í staðinn
fyrir síðustu setninguna í næstsíðustu
málsgrein átti að standa: „Mér veittist
mjög létt að horfa glottandi á þau og
snúa út úr fyrir þeim. Ég sagði Hka við
þau, að þau væru eins og saltfiskur."
Smásögukeppni
Líf og List efnir til samkeppni
um beztu smásögu. Sögurnhr verða
að hafa borizt ritstjórum þess fyrir
1. júlí næstkomandi. Engin verð-
laun verða veitt önnur en heiður-
inn.
Sagan má ekki vera lengri en
það, scm svarar þremur síðurn í
Lífi og List.
Ritstjórarnir.
og LIST
21