Sjónabók Húsfreyjunnar $UaUk*gUt Þegar skoðuð eru glitsaumuð klæði í Þjóð- minjasafni íslands, kemur í ljós, að saumur- inn er unninn með öðrum hætti en nú tíðk- ast. Er útsaumsgarnið dregið (þrætt) í efnið og verður því ætíð a. m. k. einn þráður úr efninu milli sporaraða á rétthverfunni. Um tvenns konar ídregirin glitsaum hefur verið að ræða. I öðru afbrigðinu, hinum eiginlega glitsaumi, liggja sporin í beinum röðum, en í hinu mynda sporin skáraðir (sjá skýringar- myndir). I heimildum frá 17. og 18. öld er síðarnefnda afbrigðið stundum nefnt skakka- glit. Ekki þarf það þó að vera hið uppruna- lega nafn þessa saums hér á landi. I Noregi og Svíþjóð var (og er) skakkaglitsaumur nefndur vefsaumur, en saumgerð með, að því er virðist, hliðstæðu heiti, veandasaumur (= vígindasaumur?), kemur fram í íslenzk- um heimildum frá 1470 og 1523. Skakkaglitsaum er að finna bæði á altaris- klæðum og rekkjureflum. Sjást tvö altaris- klæðanna á meðfylgjandi myndum. Er hið fyrra (Þjms. 2371) talið vera úr kaþólsk- um sið (fléttusaumaða áletrunin er bæn til AltarishUcði. Saumað með skakkagliti, frá miðöldum, óvisl úr hvaða kirkju. (Þjms.2371). Jjósm.: Gisli Gestsson. H úsf rey jart 27