Litli Bergþór - 01.12.2009, Blaðsíða 20

Smásagna- og ljóðasamkeppni Grunnskóla
Bláskógabyggðar, verðlaunasögur og ljóð
Ljóð Foreldrar
Þó á landinu ríki kreppa, Mamrna, þú ert mér allt.
Og sú ákvörðun að taka upp evruna gæti ekki verið hægari. minn innri styrkur, fegurðin öll.
Þá segist Davíð ekki krónunni vilja sleppa, Hvað sem ég hef gert,
og stjórnmálamenn eru alltaf mikilvægari. hvenær sem er.
Allir neita þeir að hætta, Þegar ég þín þarfnast, þú stendur hjá mér.
og um það þýðir ekki að þræta. Allmargir á mótmælafundi mæta. Pabbi, þetta hefur verið púl,
Og segja að með kosningum í vor, landið væri hægt að bæta. pápi ég þakka þér.
En eins og einhver sagði, „Þið eruð ekki þjóðin“. Hjartað mitt geymir hjarta þitt, hvert sem ég fer.
En sama hvað gerist við missum aldrei móðinn, Kannski þú kennir mér,
og á meðan ég man, hvað varð um alþjóðagjaldeyrissjóðinn? kunni ég ei að bjarga mér.
Snœr Snœbjörnsson 10. bekk. Sigrún Asta Brynjarsdóttir 8.bekk
Ferðalag
A grænu túni með gulum blómum
eru margar kindur,
kemur einn myndarlegur piltur
og syngur vögguvísur,
klappar kindunum og
heldur leið sinni áfram.
Hákon Fannar Briem 9.bekk
Alltaf er allt eins alla daga
Anna Karítas Omarsdóttir
Sagan lenti í öðru sœti í 10. bekk
Dagurinn byrjaði eins og svo margir aðrir dagar,
með rigningu og roki.
Pálína, sem fertug var að aldri og fyrrverandi banka-
starfsmaður, vaknaði eldsnemma eins og alla daga.
Hún leit út um gluggann, hugsaði með sér að það yrði
ekki gaman að fljúga til Akureyrar í þessu veðri. Hún
sem átti að mæta í viðtal út af vinnu við nýja hótelið á
Hóli.
Eftir hádegi ók Pálína út á flugvöll og eftir heil-
mikla umhugsun ákvað hún að skella sér upp í
flugvélina, stuttu seinna fór flugvélin á loft og flaug til
Akureyrar. Þegar þangað var komið tók Pálína rútu að
Hóli. Á Hóli hafði verið meðferðarheimili fyrir ungl-
inga en það hafði verið lagt niður og nú var verið að
opna hótel á staðnum.
Þegar Pálína steig út úr rútunni heyrði hún öskur
sem kom frá húsinu. Hún flýtti sér að húsinu og sá þá
að aðaldyrnar voru opnar. Hún gekk hikandi inn og leit
í allar áttir og hlustaði eftir hljóði. Hún kallaði hátt
hvort einhver væri í húsinu en ekkert svar kom. Pálína
sá stiga sem lá upp á aðra hæð hússins og ákvað að
ganga þangað upp og vonaði að hún myndi hitta ein-
hvern sem gæti upplýst hana um vinnuna og öskrið.
Þegar Pálína kom upp stigann mætti hún gömlum
manni. Hann sagðist heita Jónas og spurði hvað hann
gæti gert fyrir hana. Hún sagðist vera komin í starfs-
viðtal. Ætlaði Pálína að fara að spyrja Jónas um öskrið
en hætti við það því henni fannst hann vera svolítið
dularfullur.
Jónas bað Pálínu að fylgja sér niður á skrifstofu
hótelsins því að þar biði sonur hans eftir henni því
hann væri hótelstjórinn. Pálína fylgdi Jónasi eftir og
fljótlega komu þau inn í lítið herbergi þar sem myndar-
legur ungur maður, sem hét Sverrir, sat við skrifborð.
Ræddu þau saman um starfið og niðurstaðan varð sú
að Pálína var ráðin og átti að búa í lítilli íbúð á
hótelinu.
Þegar Pálína var komin upp í íbúð og byrjuð að taka
upp úr töskunum heyrði hún að öskrað var aftur. Hún
gekk út og reyndi að finna út hvaðan öskrið kom. Að
lokum stóð hún fyrir framan dyr á herbergi sem hún
taldi að öskrin kæmu frá. Pálína opnaði dyrnar og gekk
inn og sá þá að hún var stödd í eldhúsinu.
Við eldavélina stóðu kokkurinn og aðstoðarmaður
hans, þeir rifust svo heiftarlega að öskrin í þeim
heyrðust út á lóð hótelsins. Þegar Pálína gekk að þeim
heyrði hún að kokkurinn var að skamma aðstoðarmann
sinn og sagði að hann yrði að taka sig á við sósugerði-
na því þetta væri eins alla daga, alltaf brynni sósan
við.
Litli Bergþór 20