Fréttabréf Ættfræðifélagsins - 01.04.2000, Blaðsíða 6

Veglegt rit: Landeyingabók, Austur-Landeyjar
Fyrir síðustu jól kom út ritið
Landeyingabók, Austur-Landeyjar, eftir
fræðimanninn Valgeir Sigurðsson,
viðbætur unnu Ragnar Böðvarsson,
Þorgils Jónasson og Ingólfur
Sigurðsson í ritstjórn Ragnars Böðvars-
sonar, útgefið af Austur-
Landeyjahreppi. Bókin er 566 bls. í
meðalstóru broti, prentuð á
myndapappír, enda er í henni allnokkur
fjöldi mynda. I bókinni er kort af
Austur-Landeyjum, þá formáli og síðan
inngangur. Þá hefst meginmál
bókarinnar undir titlinum Bæir og
búendur í Austur-Landeyjum. Þar eru
fyrst nefndir bæimir allir eins og þeir
eru tíundaðir í Jarðabók Áma
Magnússonar og Páls Vídalíns. Síðan er
gengið á bæina í stafrófsröð og taldir
upp allir þekktir ábúendur og foreldrar
þeirra, föður- og móðurforeldrar, makar
og foreldrar þeirra, svo og börn. Er
þetta svipað form og Valgeir heitinn
Sigurðsson notaði áður í Rang-
vellingabók. Eftir að Valgeir féll frá á
árinu 1994 tók Ragnar Böðvarsson við
ritstjórn verksins og gerði þá nokkrar
breytingar á fomiinu. Telja verður að
þær séu til bóta. í bókarlok eru ýmsar
stuttar greinar og töflur til fróðleiks og
gamans. Loks er ítarleg heimildaskrá og
vönduð nafnaskrá.
Ritið er ákaflega efnismikið.
Letur er heldur minna en tíðkast hefur
um skeið að hafa á slíkum ritum.
Ennfremur fá myndir minna pláss en
venja er orðin í slíkum ritum. Ljóst er
að þetta var nauðsynlegt til þess að
mögulegt væri að hafa allt verkið í einu
bindi. Að öðrum kosti hefði útgáfan
orðið miklu viðameiri og dýrari.
Ekki er annað að sjá en að hér
sé vel vandað til verka. Málfar
bókarinnar er mjög gott og prentverk
sýnist vera með ágætum af hendi leyst,
svo og prófarkalestur. Allt þetta gerir
bókina hina eigulegustu, enda er hún í
vönduðu og fallegu bandi. Þetta er bók
sem allir áhugamenn um ættfræði og
sögu þjóðarinnar þurfa að eignast, eða í
það minnsta að kynna sér. Bókin er til
sölu hjá Austur-Landeyjahreppi og hjá
ritstjóra, Ragnari Böðvarssyni.
Magnús O. Ingvarsson
Zoégaætt kemur út í vor
Jóhannes Zoéga var sonur
héraðsfógetans í Hojer í Suður Jótlandi.
Hann kom til Islands sumarið 1787 og
var þá ráðinn tugtmeistari við tugt-
húsið við Arnarhól, sem nú er
Stjómarráðshúsið við Lækjartorg.
Hann eignaðist íslenska konu, Ástríði
Jónsdóttur frá Ferjunesi í Villinga-
holtshreppi og áttu þau sex börn. Tvö
barna þeirra komust á legg, Magdalena
Margrét og Jóhannes glerskeri. Frá
þeim er kominn ættbálkur sem rakinn
verður í þessu riti.
Zoégaættin er gömul
Reykjavíkurætt. Þegar Jóhannes kemur
til Reykjavíkur eru aðeins taldir vera
167 íbúar í bænum og stór hluti
ættarinnar hefur verið búsettur í höfuð-
borginni alla tíð. Uppruna ættarinnar
má þó rekja til Ítalíu, því vitað er að
ættfaðirinn, Matthias Zoéga kemur frá
Ítalíu til Mecklenborgar í hertogadæmi
Danakonungs upp úr miðri sextándu
öld og niðjar hans búa flestir á Suður
Jótlandi næstu aldirnar. Um tildrög að
flutningi Matthiasar frá Ítalíu em til
ýmsar sögur sem erfitt er að sannreyna,
en sagt verður nánar frá í ritinu.
Geir Agnar Zoéga hefur unnið
að samantekt þessa rits.
Utgefandi: Bókaútgáfan Mál og mynd.
✓
Abúðarsaga Snæfellinga og Hnappdæla
Hafin er vinna við ábúðarsögu Kolbeinsstaðahrepps í ritverkinu um ábúðarsögu Snæfellinga og Hnappdæla. Ritverkið
verður með sama hætti og önnur verk í ábúðarsögu Islendinga. Ábúendum og ættingjum þeirra hefur nú verið send próförk
að ættartölu til yfirlestrar og leiðréttingar ef með þarf. Mikilvægt er að viðkomandi komi til forlagsins myndum af sér og
sínum. í lok sumars mun svo verða hafin samskonar vinna við Eyja- og Miklaholtshrepp. Útgefandi: Sögusteinn ehf.
Niðjatöl: Guðríðarætt
I undirbúningi, er útgáfa á Guðríðarætt. Guðríður Hannesdóttir var fædd í Hrólfsskálakoti á Seltjamamesi 13. febrúar 1783.
Foreldrar hennar voru Hannes Bjamason, sjómaður á Seltjamarnesi og kona hans Guðrún Grímsdóttir. Þau fluttust að
Mýrarhúsum á Seltjamamesi ári eftir fæðingu Guðríðar og þar ólst hún upp. Guðríður fékk þann vitnisburð af sóknarpresti
sínum að hún væri „vel að sér, stórlynd og gáfuð“.
Um 1800 fluttist Guðríður vestur á Snæfellsnes. Bjó hún fyrst á Rifi en fluttist svo inn í Eyrarsveit og settist fyrst að á
Króki, en fluttist svo árið 1831 með sonum sínum í Nýjubúð í sömu sveit og þar dó hún árið 1862, 79 ára gömul. Guðríður
átti son, Hermann, með Jóni Jónssyni frá Þórdísarstöðum og tvo syni, Guðmund og Lýð, með Guðmundi Geinnundssyni frá
Rifi, en hún giftist aldrei. Frá Guðríði, þ.e. frá sonum hennar, er kominn stór ættleggur og eiga fjölmargir Eyrsveitungar
liðinna ára ættir sínar að rekja til hennar, en afkomendur hennar hafa dreifst víða um landið.
Útgefandi: Sögusteinn ehf.
6