Unga Ísland - 01.07.1905, Blaðsíða 1
------------
RITSTJÓRI: CAND. PHIL. LÁRUS SIGURJÓNSSON.
7. TBL.
REYKJAVIK, JULI 15)05.
I. ARG.
Sivartir mcnn.
Lijið þið á myndina, bövnin góð! þar
sjáið ],ið það, sem þið hafið ef tii vill
aldrei sjeð:
niynd afsvört-
uni rnanni.
Sum ykkar
hafa líkast til
jafnvel eigi
v>tað, að til
væru svartir
nienn.
En upp frá
þessu vitið
þið það.
Og það er
f jöldi til af
þeinr í heitu
löndunum
viðsvegar á
hnettinum.
Þeir eru
svartir sök-
um hitans;
að öðrum
kosti rnundu
þeir sól-
firenna og
skaðskemm-
ast af sólar-
hitanum.
I heitu löndunum er hitinn margfalt
meiri opt en nokkru sinni hér í norður-
álfunni.
Svartir menn eru kallaðir svertingjar
eða blökkumenn.
Svertingjarnir standa langt að baki
hvítu mönnunum að menningu og andleg-
um þroska.
Sumir eru
jafnvel með
öllu villtir og
lifa eins og
dýrin hér og
þar út á víða-
vangi án
nokkurs skip-
ulags og sið-
menningar.
Þeir eru
ílestir mjög
hjátrúarfull-
ir, heimskir
og grimmir.
, Margir þeirra
eru rnannæt-
ur og jeta
jafnvel iivor
annan, ef þeir
eru mjög
svangir og
svo ber und-
ir.
Þó eru það
einkum hvit-
ir menn, er
til þeirra koma, rem fá þau æfilok.
Hjá sumum svertingjum bólar þó á
eigi alllítilli hienningu og félagslííi,