5. árgangur 1852-1853, 95.-96. tölublað, Blaðsíða 5

H e I g a s o n, prófessor P. Pétursson og dómkirkjuprestur Á.

5. árgangur 1852-1853, 99.-100. tölublað, Blaðsíða 23

. —• þó reymlar inmii lilln i sjálfn ser, — aft liver s ó k n h o r g i ú r a I in e n n n in s v e i t a r s j ó ft i a 11 a s k j' rn a r-.o g fe rin í n ga

4. árgangur 1852, 79.-80. tölublað, Blaðsíða 324

í höfuðstaðnum er hálf dauft, þvi siglingin kem- ur dræmt, en þó synir það nokkurt lilsinark með hon- um, sem „Nýju Tíðindin“ laka fram, t v í g ó I f a ð a h

5. árgangur 1852-1853, 97.-98. tölublað, Blaðsíða 13

ufortövet") skilað aptur, þó sýslu- uienn væri búnir að fá úrskurðinn sjálfan, að þcir gátu engu skilað aptur, fyrr enn þeir væri búnir að fá vísbendíngu, um h

4. árgangur 1852, 77.-78. tölublað, Blaðsíða 309

Gestur Jónss. h Varmal 10 30 4. Sig. Magnúss. í Fossakoti 10 25 5. Jón Bergþórss. á Ytri Skeljabr 10 20 6. Guðm. Sigurðss. á Grímast 10 20 7. Guðm.

4. árgangur 1852, 89. tölublað, Blaðsíða 360

. ^ Jj^=> Um apturskilun þjððfundarkostnaðarins — sjá skýrslu um þingvallaf. í þjóðólfi 20. ág. h)s. 349—350. Abyrgðarmaður: Svb. Hallgrímsson.

5. árgangur 1852-1853, 99.-100. tölublað, Blaðsíða 24

P r e s t a h ö l l.

4. árgangur 1852, 79.-80. tölublað, Blaðsíða 321

Með h jástööunni get- ur bver aðgætinn fjármaður sjeð strax á þeim kindum, er fá bólgusótt og bætt þeim með þvi, að klippa litið eitt framan af sin sauð- anna

4. árgangur 1852, 90.-91. tölublað, Blaðsíða 363

prófastsdæma á landinu viðvíkjandi islenzkaðri útgáfú á Kohlrausclis Biflíukjarna, var þannig orðað: FyTÍr liðugum 10 árum síðan harst mcr í hendur þýðsl [ bók, h\

5. árgangur 1852-1853, 97.-98. tölublað, Blaðsíða 15

Ekki er það síður crlitt að gjöra sér hiigmvnd iim, h v e ni i k i 1 þessi „grasnyt“ eigi aft vera; en ef hún á að vera viðunanleg, má það vart vera ininui jörft