4. árgangur 1852, 72.-73. tölublað, Blaðsíða 296

S m d m u n i r.

5. árgangur 1852-1853, 99.-100. tölublað, Blaðsíða 24

Bréf og pakkveti með honuin eiga að vera komin uppi stiptsamtshúsið 31. þ. m. um m i ð j a n d a g.

4. árgangur 1852, 76. tölublað, Blaðsíða 308

S m á m u n i r.

4. árgangur 1852, 77.-78. tölublað, Blaðsíða 311

segir vilhallt, þegar ágóðinn er í vændum; en engum vel skynugum manni er vorkun á að sjá, ef brögð eru við höl’ð til muna af þeim, sem sýna verk sín, t. a. m.

4. árgangur 1852, 83. tölublað, Blaðsíða 336

ár, að væri rjettast og löglegast, þá álít jeg öldungis tilgangslaust að svara brjefi stiptamtmannsins «m þctta efni af 11. f. mán., sem liann ljet prenta I næsta

4. árgangur 1852, 77.-78. tölublað, Blaðsíða 314

Útyefandi M. Grímsson. livík, 185'2.

4. árgangur 1852, 93.-94. tölublað, Blaðsíða 380

— Póstskipið kom hingað til bæjarins að kveldi 27. f. m.

4. árgangur 1852, 79.-80. tölublað, Blaðsíða 324

nokkurt lilsinark með hon- um, sem „Nýju Tíðindin“ laka fram, t v í g ó I f a ð a h ú s i ð og I a n g a h r y g g j a n ; og viljum vjer þá hæta við f á e i n u m

4. árgangur 1852, 84.-85. tölublað, Blaðsíða 343

Eins má nota kvíarnar til margs aö vetrinum, t. a. m. til uppreptis i hús og hev- tóptir.

4. árgangur 1852, 92. tölublað, Blaðsíða 371

m. að það sje óverðugt slíkum herra að gefa það í skyn, að hann vilji ekki láta fírimark fyrir blaðið, svo hann eigi það sjálfur, en geta þó fengið af sjer að