2. Árgangur 1852, 1. Tölublað, Blaðsíða 44

Eilífðin cr höfnin. 22. Borgarísinn i Grœnlandi.

2. Árgangur 1852, 1. Tölublað, Blaðsíða 22

22 er trú þin í verunni?

2. Árgangur 1852, 2. Tölublað, Blaðsíða 58

Af J>essu öllu sje jeg f)á, hve litla ástæða jeg hef, til að barma mjer yfir þrautum og J>jáningum lífsins.“ 22. Ilungursdauðinn.

2. Árgangur 1852, 2. Tölublað, Blaðsíða 22

22 og metum en þá, sem ríkir eru; af því hann því miður lokar of opt augunum aptur, þegar um er rætt allsnægtir margra manna, þeirra er lifa og láta ríkmannlega

2. Árgangur 1852, 1. Tölublað, Blaðsíða 63

S m á m u n i r. 1. Æskumaðurinn er 6vo að segja, eins og hvítt pappírsblað, óskrifað; það tekur eins ú móti illu sein góðu, eptir því sem á það er ritað.

2. Árgangur 1852, 1. Tölublað, Blaðsíða 27

Klukkuin var hringt í öllum kirkjum, eins og vant varþegar einhver voði var á ferðum t. a. m. eldsbruni eða upphlaup.

2. Árgangur 1852, 1. Tölublað, Blaðsíða 53

Jannig liafa þeir t. a. m. fundið upp á því að búa til pappir og prenta bækur.

2. Árgangur 1852, 1. Tölublað, Blaðsíða 49

Svona er t. a. m. á leiðinni, sem við eigum að fara um, hjer um bil bæjar- leið hjeðan, hrú ein svo undarlega á sig kom- in, að sjerhver sá, sem talað hefur einhver

2. Árgangur 1852, 1. Tölublað, Blaðsíða 52

Jar kemur {m þá Jiinu megin á blóinum stráða grund, sem aldrei fölnar; og þar stendur hús eitt mikið og dýrðlegt, með mörgum híbýlum.

2. Árgangur 1852, 1. Tölublað, Blaðsíða 57

m. títuprjóna, nálar og tvinna.