27. árgangur 1853, Megintexti, Blaðsíða 159

Hann fyrrum vann að vaenum jurta arði Og veitti hjálp er liggja þótti á, Nú sefur hann í svölum kirkjugarði, Og sorg er horfinn allri Iífsins frá; Grænlituð

1. árgangur 1853, 8. tölublað, Blaðsíða 34

Efasemi, ástríður, sorg, órósemi, gremja, já, jafnvel örvænting — allt þetta vítishyski ásækir sálu hins fátæka daglauna- manns engu síður enn annara manna; en

1. árgangur 1853, 1. tölublað, Blaðsíða 3

„Lát- attu leingur litarhátt þinn fríþan fölna (flrna’g þó eigi), né hjarta þitt um hjartkæran ver af sorg sárri í siga. renna.“ „Findhan i”.

5. árgangur 1852-1853, 102.-103. tölublað, Blaðsíða 29

§ v a r upp á „Áskoran” í Ný. Tíð. 22. bls. 91. Ef þaft er satt, aN ,,ýmsir menn” liafi beöift ritstjóra WN.

27. árgangur 1853, Megintexti, Blaðsíða 197

ILb kowxtnglega Norræna forneræba-felag hefir nýlega enn á ný látið út gánga boðsbréf með skýrslu um fram- kvæmdir félagsins og áform. jpað er kunnugt, að þetta

13. árgangur 1853, Megintexti, Blaðsíða 170

yfir svæ&ib sem næst liggur afealrennunni; þá taka auka- rennurnar vií), þarsem vatnib vill renna eba síga saman í polla eba falla í straum, og dreifa því á ný

27. árgangur 1853, Megintexti, Blaðsíða 72

villiþjóöirnar, sem ekki höföu skyn á rjettu og röngu, og ekki vissu t. a. m. hvaö eiÖur og svardagar höföu aö þýöa, uröu ekki tryggöar á þenna hátt, og uröu því ný

27. árgangur 1853, 1. titilblað, Blaðsíða 1

SKIRNIR, NÝ TIÐINDI HINS ÍSLENZKA BÓKMENNTAFJELAGS. 1 8 5 3. Ristu nú, Skirnir!

27. árgangur 1853, 2. titilblað, Blaðsíða 1

SKIRNIR, « NÝ TÍDINDI HINS ISLENZKA \ BÓKMENNTAFJELAGS. TUTTUGASTI OG SJÖUNDI ÁRGANGUK, er nær til vordaga 1853. R/stu nú , Sk/rnir!

1. árgangur 1853, 21.-22. tölublað, Blaðsíða 83

erfingjum standa frítt fyrir aí> taka hana til sín, ef einhver þeirra hefbi menningu til ab reita henni forstöíra; og árib 1611 ítrekabi bisk- upinn þetta á ný