17. árgangur 1857, Megintexti, Blaðsíða 22

22 Li.M KVEiNNBUNINGA A I6LANÞI- nppi; til ab halda upp máttarröptunum, og munu því her vera kalla&ir dvergar. ab þeir hafa liaidib upp upp- hlutnum, og ætla

17. árgangur 1857, Megintexti, Blaðsíða 161

t)M STAFROF OG HiNEIGINGAR. 161 livort sem orbib liaffei tvöfaldan staf í stofninum eba ckki 3) þetta tvent, sem ab framan hefir verib rætt tim, eru nýmæli

17. árgangur 1857, Megintexti, Blaðsíða 128

D u m b i r stafir: H (gómr). F (varrir). þ (tönn). 1. hástafir (te- nues) : k.

17. árgangur 1857, Megintexti, Blaðsíða 120

HI'iElGINGAR- hljófestafir og aferir 7 langir, sambljófea hinum skömmu; auk þessa eru 2 tvíhljó&ar; verfea þaí) alls 16 hljó&- stafir. þeir eru þannig: s k a m

17. árgangur 1857, Megintexti, Blaðsíða 176

einúngis núttúruefnin og efni iæknisdómanna, er fylgja þessum lögum, heldr er þessu og sao varib meö gehsliræríngarnar, sem áhrif hafa á mannlegan líkama, t. a. m.

17. árgangur 1857, Megintexti, Blaðsíða 45

[)M KVENJNBtiNlINGA A ISLANDI- 45 mikill ma&r sagt, a& á kvennfdlki sé hrein og löguleg föt fyrirbo&i hreinnar sálar. þó nú konur í fornöld væri kurteisar og

17. árgangur 1857, Megintexti, Blaðsíða 28

Orfeife litklæfei merkir klæfei mefe sterkum litum, t. a. m. rautt, raufebrúnt, grænt efea ijósbiátt; um alla þessi liti er talafe á kyrthun,

17. árgangur 1857, Megintexti, Blaðsíða 130

framan höfuin sett m niörundan F, og n nibr undan f>. 4. Um blístrstafiun s, sem er mjög einkennilegr aí> hljóíd ok uppruna. Og afe síímstu 5.

17. árgangur 1857, Megintexti, Blaðsíða 129

, n, r, þannig, ab jirídeilan H getr stabib fyrir framan alla 3: l, n, r; þrídeilan F fyrir framan 2: l, r~, og þrí- deilan þ fyrir fram 1: r; lagarstafrinn m

17. árgangur 1857, Megintexti, Blaðsíða 29

Gunnar á Hlíbarenda liafbi gullfjallaba glúfa, og i;m konnr er sagt, ab þær brugbu upp glúfa sínum.