2. árgangur 1866-1868, 3. tölublað, Blaðsíða 14

Ef vér andvörpum í sorg og mæðu, þá kennir hún oss að viðurkenna það eins og typtun drottins. teim, sem grætur einmana, vísar hún í hinn eilífa ástarfaðm guðs

9. árgangur 1861, 7.-8. tölublað, Blaðsíða 32

. september á'leifc frá Raufarhöfn til Asmundarstafca á Sljettu, ásamt mefc syni Árna bónda á Asmundarstöfcum Sigfúsi, finn jeg mjer skylt afc flytja þessa sorg

2. árgangur 1860, Megintexti, Blaðsíða 58

sá var kurteislegur og fríður sýnum og hinn hermannlegasti; hann var fölur í andliti, og svo hafði hann snör augu, að eldur þótti úr þeim brenna; tignarleg sorg

2. árgangur 1860, Megintexti, Blaðsíða 83

þekkir hjartsláttinn barnsins þíns, en hvað gefurðu mðr til þess að eg segi þðr, hvað þú enn framar skalt gera.“ „Eg á ekkert til að gefa,“ ansaði móðirin sorg

1. árgangur 1865-1866, 7. tölublað, Blaðsíða 12

Eg lagði hendurnar um liálsinn á henni og kissli haua. í’ó eg væri barn, fann eg að það var eitthvað lieilagt i sorg hennar.

3. árgangur 1869, 3. tölublað, Blaðsíða 13

Föð- urnum varð nú litið á veika barnið, og varð hann frá sér numinn af sorg.

1. árgangur 1865-1866, 4. tölublað, Blaðsíða 4

I’egar hann var kominn til líartagóborgar, og faðir lians var dáinn, fór óiifnaður hans enn meir í vöxt, og ofan á sorg inúður- innar, yfir hinum illa lifnaði

1. árgangur 1865-1866, 4. tölublað, Blaðsíða 8

Sonur þessi hafði bakað henni mikla sorg; en nú fékk hún þess fullar hætur.

2. árgangur 1866-1868, 4. tölublað, Blaðsíða 2

Snúðu þá aptur, sál mín, og leitaðu hvíldar hjá Jesú, og láttu hina blíðu rödd hans orða hugga þig í sorg- um og áhyggjum þessa lífs.

2. árgangur 1866-1868, 4. tölublað, Blaðsíða 4

kristinn maður, þá huggunarríku blessun, sem í því er fólgin, að mega úthella hjartanu fyrir frelsara þín- um og segja honum frá allri þiuni þörf, allri þinni sorg