1. árgangur 1860, 1. tölublað, Blaðsíða 116

fessi hljóðsorð lýsa gleði; en stundum lýsa þau sorg, og er j)á breytt röddinni.

1. árgangur 1860, 1. tölublað, Blaðsíða 268

En konungur sagði við hann: „Þer hafið sárið en eg sorg- ina, og sver eg, að eg skal grimmlega hefna þessa níðingsskapar, svo það verði lengi haffc í minnum.

1. árgangur 1860, 1. tölublað, Blaðsíða 307

„Þegar Fasani heyrði þeisa sorg- arfregn, kom hann til mín“, segir ferðamaður- inn, og sagði mðr frá mótlæti sínu. Hann var yíirkominn af harmi.

1. árgangur 1860, 1. tölublað, Blaðsíða 18

I*eir hafa nú verið undirgefnir og þjáðir meir en 1000 ár; því er yfirbragð þeirrajafnan sorg- legt og undirhyggjulegí; og fela þeir bak við þessa skýlu brennandi

2. árgangur 1860, Megintexti, Blaðsíða 58

sá var kurteislegur og fríður sýnum og hinn hermannlegasti; hann var fölur í andliti, og svo hafði hann snör augu, að eldur þótti úr þeim brenna; tignarleg sorg

2. árgangur 1860, Megintexti, Blaðsíða 83

þekkir hjartsláttinn barnsins þíns, en hvað gefurðu mðr til þess að eg segi þðr, hvað þú enn framar skalt gera.“ „Eg á ekkert til að gefa,“ ansaði móðirin sorg

12. árgangur 1859-1860, 20.-21. tölublað, Blaðsíða 78

þá muntu segja: „á sorg eg hefi unnið „sigr, minn guð! og fel mig þðr á hendr“. J. þ. Th. (Staka).

1. árgangur 1860-1861, 17. tölublað, Blaðsíða 129

mann þennan sökkva dýpra og dýpra, án þess eigin- lega að hafa gefið því gaum, þangað til hans óhreinu ræflar og aumingjalega úllit loksins vekur sterka og sorg

1. árgangur 1860-1861, 16. tölublað, Blaðsíða 124

mælti : „Gahan er hjerna, herra, og beiddi mig að spyrja yður um, hvort hann mætti tala við yður um litla stund«. »Segðu honum að koma inn«, sagði Iíevjson sorg

1. árgangur 1860-1861, 9. tölublað, Blaðsíða 68

Hann taldi sig einmana í heim- inum. þó var þab eigi sorg, er hann var gagntekinn af, heldur blygbun yfir því, ab allir vissu, ab hann væri sonur þess manns,