1. árgangur 1870, 1. tölublað, Blaðsíða 64

|>ú deyðir ei, en eflir, breytir, vekur, 5 ef að menn þér á fögur hjörtu slá; J>ú mildar sorg, og harmaskýin hrekur, og hýma lætur sorgarþrúngna brá!

30. árgangur 1873, Megintexti, Blaðsíða 124

Gamalmenni& þegir, því er sorg á brá? Og því er sveinninn úngi litverpur aö sjá? Yngisdrósin dána dregur sorgarhjúp!

2. árgangur 1879-1880, 1. tölublað, Blaðsíða 25

Sá tími kemur, að þessi heimur hverfur oss, með allri þeirri óvissu, sem honum fylgir, með sorg hans og gleði, freistingum hans og tælingum; sá tími kem- ur,

13. árgangur 1874, Aukablað við nr. 19-20, Blaðsíða 45

J>ar sem ab aldrei sólin svífur sval kaldan nibtir í nnnar barm, þar séin gæzkunnar Gub eiiíflir hiná grátna eý£ir sorg og harm, þar muntu aptur fá ab finna,

17. árgangur 1878, 31.-32. tölublað, Blaðsíða 62

en pó er pað embætti nauðsynlegra og mikilvægara en flest embætti par, ef einhver ögn af siðgæði og góðu háttalagi á að finnast í skólanum, og þetta er pví sorg

10. árgangur 1871, Aukablað, Blaðsíða 25

Far vel úr tímans þröng og sorg Vinirnir aptur vin sinn finna í vonar himins friðar borg þar engin drjúpa eldheit tár Ura eilífð blómgast kvistur hár! G.

11. árgangur 1872, Aukablað við nr. 41-42, Blaðsíða 97

Eina huggun er okkar sú, ýms þó ab beygi sorg og mæba,' og kvíbinn vilji kremja og hræba harmþrungin okkar hjörtu nú: algóban föbur eigum vib, aldrei er börnum

28. árgangur 1875-1876, 29. tölublað, Blaðsíða 121

harmi prúngna hörpu strengi lireifi jeg á sorgar stig; undir pessu lága leiði liggur sá er unnuð pér, svifinn burt frá sorg og reiði, svona gángur lífsins er.

2. árgangur 1878, 35. tölublað, 412-414

Efna- breytingin er starfsemi náttúrunnar, sem að vísu er ósýnileg mannlegu auga, en er fólgin í pví, að ný jurta- næringarefni myndast, og geta menn- — þetta

29. árgangur 1876-1877, 22. tölublað, Blaðsíða 86

Næsta dag í dögun fór Nikulás stórfursti sjálfur yfir fljótið með mikilli herdeild, hrukku Tyrkir fyrir, og hét þá, sem Rúss- ar hefðu tekið Dóná til fulls.