Þjóðólfur - 14. júlí 1876
28. árgangur 1875-1876, 22. tölublað, Blaðsíða 96
þetta beiska og bjarta tár búið er líka til af honum, fttllt af sorg, og samt af vonum, Getsemanes gimsteinn klár. B. G. A U G L Ý S 1JN G A11.
Þjóðólfur - 17. ágúst 1878
30. árgangur 1877-1878, 24. tölublað, Blaðsíða 100
plöggutn sínum, eru beðnir sem allrafyrt, að gjöra mér vfsbendiugu um það- Jón Sveinsson, á Seyðisfirði f Norðurmúlasýslu — Öllum þeim mörgu, sem tóku þátt f sorg
Þjóðólfur - 16. júlí 1875
27. árgangur 1874-1875, 22. tölublað, Blaðsíða 89
Sveinssyni, ritstjóra þjóðólfs og líkmönnum. þessu höfðings- og heiðurs-fólki, og sömuleiðis öðrum út ( frá, sem tekið hafa hlutdeild í missir mínum og sorg, votta
Þjóðólfur - 30. maí 1874
26. árgangur 1873-1874, 29.-30. tölublað, Blaðsíða 120
en verbum loks ab horfa á eftir þegar skapadómr- iun ber ab dyrum Flestar sögur vorar eru eins og nokkurskonar sorgarloikif (tragedíur); þær enda flestar á sorg
Þjóðólfur - 14. mars 1878
30. árgangur 1877-1878, Viðaukablað við nr. 9, Blaðsíða 39
forbjörg leið, en hjörtun hreifast heitri sorg í vina barm; syrgjum ei, því góðir ganga guðs í dýrð frá þraut og harm;.
Þjóðólfur - 27. nóvember 1877
30. árgangur 1877-1878, 2. tölublað, Blaðsíða 6
Fannst hann þegar daginn eptir, og var fluttur heim til hans sorg- bitnu móður.
Þjóðólfur - 29. apríl 1875
27. árgangur 1874-1875, 16. tölublað, Blaðsíða 66
Hjer með votta jeg opinberlega milt innilegt þakklæti þeini heiðruðu bæjarmönniim, sem með svo stökum höfðingskap og kærleika, minntust mín í minni þungu sorg
Þjóðólfur - 05. apríl 1877
29. árgangur 1876-1877, 13. tölublað, Blaðsíða 49
Með sorg mun hann segja, að varla sé þar von á góðu, þar sem ekki er betur hluð að hinu heilaga en hér beri raun vitni nm.
Þjóðólfur - 10. október 1878
30. árgangur 1877-1878, 27. tölublað, Blaðsíða 110
Hinni mestu sorg sló yfir borgina og viðhöfnin við greptrun hinna druknuðu var hin mesta og minnisstæðasta.
Þjóðólfur - 21. desember 1877
30. árgangur 1877-1878, 4. tölublað, Blaðsíða 15
Yér nefn- run síðast pann, sem oss var skyldastur, enda er sorg- legt, hve fáfróðir vér Islendingar erum um Noreg, pess sögu og miklu menn, pví svo má segja,