Skírnir - 1871
45. árgangur 1871, Megintexti, Blaðsíða 66
„þingib setur nefnd manna til a3 rá8a land- vörnunum; 2. undir eins og vi3 verSur komizt, skal kosib til þings, a3 sett ver8i ný ríkislög.'’
Skírnir - 1871
45. árgangur 1871, Megintexti, Blaðsíða 84
Á8ur mánu8urinn var á enda, var bókhla8an brunnin, dómhúsiS, ný kirkja og tvö skólahús, auk húsanna allra á stræti, er heitir Weissenthurmstræti og 52 húsa á ö8rum
Skírnir - 1871
45. árgangur 1871, Megintexti, Blaðsíða 106
des. var gerS ný útrás í norSur og austur frá París, og börSust Frakkar þá svo snarpt og ákaft í fyrstu skorpunum um morgun- inn, aS allt hrökk fyrir.
Skírnir - 1871
45. árgangur 1871, Megintexti, Blaðsíða 112
Faidherbe komst meS leifar hersins norSur til kastalanna viS landamærin (Lille og fl.), og eru þeir Chancy nú úr sögunni, þó báSir tæki á ný aS skipa her sinn
Skírnir - 1871
45. árgangur 1871, Megintexti, Blaðsíða 115
J>að er sagt, að Trochu mundi hafa látið freista á ný daginn eptir, eða látið þreyta lengur bardagann, ef hatin hefði eigi fengið að vita þann dag, hvernig farið
Skírnir - 1871
45. árgangur 1871, Megintexti, Blaðsíða 116
Sagt er reyndar, a8 þeim hafi komi8 ásamt, Favre og Gambetta, a8 þreyta vörnina svo lengi, sem nokkur framkvæmdar von var eptir, en þá tók ný harmasaga vi8, er
Skírnir - 1871
45. árgangur 1871, Megintexti, Blaðsíða 131
En síbara hluta dags sáust ný brög8 í taflinu af þeirra hálfu, er borgin tók a8 brenna á mörgum stöbum , en eldurinn mestur og mest magnabur í mörgum höllum e8a
Skírnir - 1871
45. árgangur 1871, Megintexti, Blaðsíða 153
Ungverjar (Madj- arar) voru i huganum helst Frökkum sinnandi, en veita þeim vildu þeir ekki og freista svo Austurríkis á ný að hlutast til málanna á Jrýzkalandi
Skírnir - 1871
45. árgangur 1871, Megintexti, Blaðsíða 154
Landaþingin kusu á ný til ríkisþings í ágústmánuSi og fór allt aS sömu leiS í Böhmen sem fyrr, aS Czekar báru hærra hlut viS kosningar, en vildu eigi fara á þingiS
Skírnir - 1871
45. árgangur 1871, Megintexti, Blaðsíða 159
Enn fremur hefir hann aukiS her sinn meir en góSu þykir gegna, og því hefir soldán sent til lians erindreka á ný meS hörS boS og hótanir, en jarl brugSizt auSsveiplega