Fréttir frá Íslandi - 1872
1. árgangur 1871-1872, 2. tölublað, Blaðsíða 29
þó er eigi rjett að hlaupa yfir þá að öllu leyti, með því að það eru þeir, er alþýða manna helzt kaupir, helzt les og helzt leitar sjer menntunar í; slíkt er sorg
Gefn - 1872
3. árgangur 1872, 2. tölublað, Blaðsíða 40
Andvana hneig hauðurs á teig mærin, og mátti ei lifa; borinn var dauðvona svanui í sæng, sorg mundi hjartanu bifa.
Gefn - 1872
3. árgangur 1872, 2. tölublað, Blaðsíða 80
er nokkur sorg þér bjá?« Manstu þann sal? Með þér, með þér eg þángað líð, eg vil ei dvelja hér. Kennir þú bjarg og brattan fjallaveg?
Tíminn - 14. febrúar 1872
1. árgangur 1871-1872, 3.-4. tölublað, Blaðsíða 15
Engum dett- ur í hug, að láta upp spaðgrautinn, eða Sprengi- kvölds-reflnn, hverju nafni sem heitir, í dögun, eða um miðmunda á Sprengidaginn. það væri skárra
Norðanfari - 15. október 1872
11. árgangur 1872, Aukablað við nr. 41-42, Blaðsíða 97
Eina huggun er okkar sú, ýms þó ab beygi sorg og mæba,' og kvíbinn vilji kremja og hræba harmþrungin okkar hjörtu nú: algóban föbur eigum vib, aldrei er börnum
Þjóðólfur - 12. desember 1872
25. árgangur 1872-1873, 7.-8. tölublað, Blaðsíða 32
með nærveru sinni, og öllum þeim æðri og lægri sem auðsynt hafa mér svo innilega hluttekningu í sorg minni.
Skírnir - 1872
46. árgangur 1872, Megintexti, Blaðsíða 78
fulltrúaþingsins þetta og fram í tilkynningarorbum til þingmanna, og ijellust þeir á í einu hljóSi þá yfirlýsingu, er hjer þótti hlýSa og tjáði sakn- aSar sorg
Heilbrigðistíðindi - 1872
2. árgangur 1872, 9.-10. tölublað, Blaðsíða 76
það megi sjá dæmin til þess hjer á Islandi, hvernig menn liggja eigi að eins dögum, heldur vikum saman, áður en menn leita sjer iæknishjálpar, og það er mjög sorg
Norðanfari - 15. október 1872
11. árgangur 1872, Aukablað við nr. 41-42, Blaðsíða 99
vegsama þig, reifast rökkri, ástsemd þina því rann til vi&ar æ vi& kannast, lffsins Ijós, og lífs míns gle&i hug minn viltu til himins lei&a, breyttist í sorg
Tíminn - 01. maí 1872
1. árgangur 1871-1872, 8.-9. tölublað, Blaðsíða 36
Tryggðreyndast hjarta hulið stáli halur sá undir rifjum bar, fráskilinn hverskyns faisi’ og táli sem fyrri aldar skörungar; i blíðu’ og stríðu, sæld og sorg