1. árgangur 1871-1872, 2. tölublað, Blaðsíða 29

þó er eigi rjett að hlaupa yfir þá að öllu leyti, með því að það eru þeir, er alþýða manna helzt kaupir, helzt les og helzt leitar sjer menntunar í; slíkt er sorg

3. árgangur 1872, 2. tölublað, Blaðsíða 40

Andvana hneig hauðurs á teig mærin, og mátti ei lifa; borinn var dauðvona svanui í sæng, sorg mundi hjartanu bifa.

3. árgangur 1872, 2. tölublað, Blaðsíða 80

er nokkur sorg þér bjá?« Manstu þann sal? Með þér, með þér eg þángað líð, eg vil ei dvelja hér. Kennir þú bjarg og brattan fjallaveg?

1. árgangur 1871-1872, 3.-4. tölublað, Blaðsíða 15

Engum dett- ur í hug, að láta upp spaðgrautinn, eða Sprengi- kvölds-reflnn, hverju nafni sem heitir, í dögun, eða um miðmunda á Sprengidaginn. það væri skárra

11. árgangur 1872, Aukablað við nr. 41-42, Blaðsíða 97

Eina huggun er okkar sú, ýms þó ab beygi sorg og mæba,' og kvíbinn vilji kremja og hræba harmþrungin okkar hjörtu nú: algóban föbur eigum vib, aldrei er börnum

25. árgangur 1872-1873, 7.-8. tölublað, Blaðsíða 32

með nærveru sinni, og öllum þeim æðri og lægri sem auðsynt hafa mér svo innilega hluttekningu í sorg minni.

46. árgangur 1872, Megintexti, Blaðsíða 78

fulltrúaþingsins þetta og fram í tilkynningarorbum til þingmanna, og ijellust þeir á í einu hljóSi þá yfirlýsingu, er hjer þótti hlýSa og tjáði sakn- aSar sorg

2. árgangur 1872, 9.-10. tölublað, Blaðsíða 76

það megi sjá dæmin til þess hjer á Islandi, hvernig menn liggja eigi að eins dögum, heldur vikum saman, áður en menn leita sjer iæknishjálpar, og það er mjög sorg

11. árgangur 1872, Aukablað við nr. 41-42, Blaðsíða 99

vegsama þig, reifast rökkri, ástsemd þina því rann til vi&ar æ vi& kannast, lffsins Ijós, og lífs míns gle&i hug minn viltu til himins lei&a, breyttist í sorg

1. árgangur 1871-1872, 8.-9. tölublað, Blaðsíða 36

Tryggðreyndast hjarta hulið stáli halur sá undir rifjum bar, fráskilinn hverskyns faisi’ og táli sem fyrri aldar skörungar; i blíðu’ og stríðu, sæld og sorg