Norðanfari - 01. apríl 1873
12. árgangur 1873, Aukablað við nr. 23-24, Síða 66
þar sem fyrir skildi skarfe, — skilnatar á stundu kaldri, Sem afe olli sorg margfaldri, — Fyrr en nokkurn varfei varfe, þess er von afe þetta sinn Jrrútnar
Norðanfari - 08. november 1873
12. árgangur 1873, Aukablað við nr 51-52, Síða 138
Fjörleib þín var sem fleiri manna fögrum rósum í bili sáb, þú reyndist eins og abrír kanna, opt er þyrnum á götu stráb, því lífib allt er sorg og sut, setn
Norðanfari - 03. desember 1873
12. árgangur 1873, 51.-52. tölublað, Síða 137
Svo þakka jeg og öllum þeira inni- lega, sem í þessari minrri þungu sorg, á annan liátt, í or&i e&a verki, hafa leitast vi& a& Ijetta mjer sorgarbyr&ina me& hluttekningarsömum
Norðanfari - 01. apríl 1873
12. árgangur 1873, Aukablað við nr. 23-24, Síða 65
Nú björkin mæra lffs hjá iind í ljósi blóingun safnar, þars engan mæfcir sorg nje synd, en sælan eilíf dafnar, hve unafcs blífc er hugsun sú, þeim harm og söknufc
Norðanfari - 01. oktober 1873
12. árgangur 1873, Aukablað við nr. 47--48, Síða 127
' Þar fjekkstu livíld er þrábir iiana lengi, Og þrautum beygöur knúbir harma strengi; Nú böls ei kennir, brjóst ei sorg um spennir; 5 ^ú bezt færb sjeb, ab
Norðanfari - 08. november 1873
12. árgangur 1873, Aukablað við nr 51-52, Síða 137
Sál mtn þjer segi lof jaínan { sorg og meblæti. t JÓÍIANNES HALLDÓllSSON f r á U r b u m . I. Hvi er nú svo dimmt á degi, Daprab Ijós og fölnab blóm?
Norðanfari - 27. september 1873
12. árgangur 1873, 43.-44. tölublað, Síða 118
Nóttin datt á; vifc sátum ísn- um mefcan vefcrifc æddi og snjónum dyngdi nitut í dögun 17. okt., herti enn vefcrifc og stórsj^^ og snjókoman hjelzt vifc hir.
Norðanfari - 01. apríl 1873
12. árgangur 1873, Aukablað við nr. 23-24, Síða 64
Oss vetur svall meb sorg og hríb, Er sumar upprann þjer. En sjerhvab hefur sfna tíb, Og sumars bíbum vjer.
Norðanfari - 21. mai 1873
12. árgangur 1873, 27.-28. tölublað, Síða 81
Æ, yíirgefum ekki vora móbur, En unnum henni heitt sem vera ber; þv( mótur sinni soiiur bjdkrar gdtiur, Er sorg og neyt) og kröra aí) höndum fer.
Norðanfari - 01. oktober 1873
12. árgangur 1873, Aukablað við nr. 47--48, Síða 128
Á æfi morgni ungdóms vafti blíta, ei eg þekkti sorg, nje mæbu bönd; fram libu árin, rngu þurfii kvíba ástkær míg leiddi foreldranna hönd; svo missti’ eg fötur