2. árgangur 1875, 1. Tölublað, Blaðsíða 124

Markliam heyrÖi ályktun þessa meb sorg- biandabri glebi.

2. árgangur 1875-1876, 4. tölublað, 27-28

hann tekið aptur þessa uppástungu sína. j>etta er nú að því leyti rjett hermt, að Jakob var flutningsmaður þessarar uppástungu á fundinurn, en hun er alls ekki ný

14. árgangur 1875-1876, Aukablað við 16-17, Blaðsíða 37

iJeg finn aí> æfin ekki bííiur, gg dey; og kýs þjer legstab hjá, en sal mín ab Drottins sölum lífcur sorg og armæbu hrifin frá; hann sem á kross ljet kvelja

28. árgangur 1875-1876, 4. tölublað, Blaðsíða 15

Hatur, reiði ótti, und, elska, gleði og sorg eru allt eins sterkar og viðkvæmar 6eðshræringar hjá dýrinu sem manninum ; einnig tilfinningin.

2. árgangur 1875-1876, 8. tölublað, 63-64

over- raktes os ved vor Hjemkomst, for al den Venlighed og Tröst, der stöt- tede os under vor Sorg.

1. árgangur 1875-1876, 11. tölublað, 87-88

Olöf kona liaris 66 aura, Gu&ný Sígfúsdóttir sst, 66 aura. Kristjana Jónfidóttir sst 1 kr. Vilhjálmur sst. 1 kr. Ingj- aldur dbrm. á Mýri 4 kr.

14. árgangur 1875-1876, Aukablað við 16-17, Blaðsíða 36

svona afc skilja og sviptast vinur þjer, en Gufcs ins gófca vilja glöfc f veröld hjer lúta’ eg vil, — og læt ei því barminn mína sigra sál, þó sárin blæfci ný

2. árgangur 1875-1876, 7. tölublað, 51-52

íræbimanna, er hjer voru vitb þjób- hátíbina, getur þess í ferbabók sinni, ab embættismabur einn í Reykjavík, sem annars hafl verib vel ab sjer, hafl haldlb ab „Sorg

2. árgangur 1875-1876, 13. tölublað, 99-100

Svo fór og þjóðverjum. í þessari dögun ennar nýju aldar gátu þeir litlu öðru orkað, en að syngja.

14. árgangur 1875-1876, 31.-32. tölublað, Blaðsíða 65

Aðra þú huggaðir hrellda, sjálf huggunar þurfi, og brosið var sífellt hið sama í sorg og í gleði.