Þjóðólfur - 25. ágúst 1885
37. árgangur 1885, 32. tölublað, Blaðsíða 125
ætla að kaupa sér einhvern þann hlut, sem ætla má að gildi liafi fyrir alla lífsleiðina, þá er anðandi, að vera vandr í vali sinu, svo ekki þurfi að líta með sorg
Þjóðólfur - 24. júní 1887
39. árgangur 1887, 26. tölublað, Blaðsíða 104
Hjer með votta jeg mitt hjartan- legt þakklæti öllum þeim, sem tekið hafa hlutdeild í sorg minni, með því að vera viðstaddir við jarðarför míns elskulega föður
Þjóðólfur - 13. september 1889
41. árgangur 1889, 44. tölublað, Blaðsíða 176
Mikael prins varð alveg gagntekinn af ást til henn- ar, þótt hann væri orðinn fertugur að aldri og þótt hann hefði ásett sjer, að vera ókvæntur, — til mikillar sorg
Þjóðólfur - 08. maí 1880
32. árgangur 1879-1880, 13. tölublað, Blaðsíða 51
þreyttu þína braut, Þótt sé lögð í gegn um sorg og stríð. Hetjumóðir, þoldu hverja þraut; J>ú fær sigur eptir hverja hríð!
Þjóðólfur - 23. apríl 1881
33. árgangur 1880-1881, 9. tölublað, Blaðsíða 35
Við útför hennar, 24. febr., fylgdi ‘®nni oál. allur bæarlýður á ísafirði með mikilli hluttekningi h eg sorg.
Þjóðólfur - 29. mars 1889
41. árgangur 1889, 14. tölublað, Blaðsíða 55
nagar sig í handarbökin út af óförum sinum i Parneilsmálinu. 28. f. m. stendur i þvi grein, sem endar svo : „Osk vor er blátt áfram, að láta i ljósi mikla sorg
Þjóðólfur - 13. desember 1889
41. árgangur 1889, 58. tölublað, Blaðsíða 231
Hann var svo fátækur, að kona hans varð örvingluð og fyrir- fór sjer, Jakob flutti þá til næsta þorps, til að gleyina sorg sinni og ef til vill einnig af því,
Þjóðólfur - 13. apríl 1888
40. árgangur 1888, 19. tölublað, Blaðsíða 76
Indianaforinginn horfði lengi þegjandi áhannog sagði síðan sorgbitinn: „Blóm hinna svörtufjalla deyr, deyr af sorg.
Þjóðólfur - 25. nóvember 1887
39. árgangur 1887, 53. tölublað, Blaðsíða 211
Innan um glaðværð höfuðborgarinnar vonaðist hann eptir að finna rjetta meðalið við þeirri sorg, sem nú gagntók hjarta hans.
Þjóðólfur - 22. nóvember 1881
33. árgangur 1880-1881, 27. tölublað, Blaðsíða 109
Gömnl bygging, sem ber á sér hundrað ára hátign, hrynur aldrei svo að trúuð hjörtu fyllist ekki sorg og sút.