1. Bindi 1884, 5. Hefti, Blaðsíða 268

Móðirin ætlaði að örvílnast af sorg, því að hún elskaði öll börnin sín jafnt, og henni kom ekki í hug, að ef hún misti börnin sín, mundi áhyggjum og mæðu létta

3. árgangur 1882, Megintexti, Blaðsíða 157

157 segja „hröri“ fyrir „hræri“, og „sorgöra" fyrir „sorg- eyra“, svo breytingin getur gengið jafnt yfir allt, og þá er sama sem engin breyting sé.

1. árgangur 1883-1884, 12. tölublað, Blaðsíða 45

Hafið skal hróðrarstef hans, sem var Norðurlands bjarg pegar böl og sorg byggð sló með dauðahryggð.

32. árgangur 1879-1880, 22. tölublað, Blaðsíða 85

Ó sorg svo hörð! 2. í>að ómar svo þungt sem Urðar orð Of unnir bláar frá Danastorð. En gegnum óminn þú heyrir hljóð: Ó hjarta, syngdu þín trúarljóð!

5. Bindi 1887, 1. Hefti, Blaðsíða 186

Játvarður var nú í raun og veru alveg frá sjer af sorg, og langvinnt þunglyndi altók huga hans.

5. Bindi 1887, 1. Hefti, Blaðsíða 187

Hann veslaðist upp f sorg og eymdarskap, og dó að fám árum liðnum ; ljet hann þá eptir sig hin yngri börn sfn

7. Bindi 1889, 2. Hefti , Blaðsíða 223

Um það segir Stanley svo: nþegar eg sá tóma tjaldið lians og þjónana hans liarmþrungua, kom yfir mig og nísti mig svo stór sorg, að eg fæ ekki lýst henni. jiá

1. Bindi 1884, 1. Hefti, Blaðsíða 51

Svo valt hann útaf—í rennusteininn, °g olli sá atburður alherjar sorg og harmatölum. En hið veglynda systra-félag frelsaði hann aptur.

2. árgangur 1887/1888, 11. tölublað, Blaðsíða 161

j)aS var ómögulegt annaS en að áhyggja og sorg fyllti huga hans, þegar hann virti fyrir sér iiðnar œfístundir sínar^ eftir aS föSurgarðrinn var kominn úr augsýn

1. árgangur 1888-1889, 17. tölublað, Blaðsíða 67

f>á söngsins bergmál blíða Mér berzt í eyra’ á ný Erá ykkar töfra tónum, Eg tel mér laun í því.