13. árgangur 1887, 1. tölublað, Blaðsíða 68

Hann kom, sona labbandi, manngæzkan skein út úrhonum, og so brosti hann so góðmannlega til svangra aumingja, sem himdu undir búðargaflinum.

9. árgangur 1888, Megintexti, Blaðsíða 250

hversu sárt hann skarst i hjarta við heimkomu sína 1784 seinast i april til föðurhúsa á Innrahólmi, við að sjá þar fyrir húsfyllir dag ept- ir dag af dauðvona aumingjum

2. árgangur 1884, 8. tölublað, Blaðsíða 34

Vanheill morðingi. í héraði einu í Austurríki var aumingi nokkur afi- laus með öllu í fótunum.

5. Bindi 1887, 1. Hefti, Blaðsíða 203

Hvm hafði þá Iítið fyrir oss að leggja, auminginn, og þess vegna hjelt hún, að bæði mundi hagur sinn og vor barnanna batna, ef hún giptist aptur.

1. árgangur 1882, Megintexti, Blaðsíða 114

Gunnlaugur fór að tala við brúðgumann: «Hvað skj'ldi hana drevma núna hana Önnu, aumingja ríuna hana Önnu? Hún er aumingi núna. Ha? Ha? VII.

5. árgangur 1888, 35. tölublað, Blaðsíða 138

Þess konar hugprýði kunnu ekki forfeðr vorir að meta; þeir skrúfuðu þumalfingrskrúfurnar inn í bein og vörpuðu svo aumingjanum í fangelsisgryfju; þar átti hann

4. árgangur 1889/1890, 4. tölublað, Blaðsíða 56

Sjóloftið er oft kalt þar á cyjunum, einkum á slíkum útskaga og þess- 5r aumingjar voru settir upp á. Og fyrsta vetrinn kreppti svo að þeim, aö margir dóu.

19. árgangur 1880, 25.-26. tölublað, Blaðsíða 53

pað hefði mjer aldrei í hug dottið, að pað mundi svo langt reka fyrir mjer; ekkert annað, en volæði aumingjans hennar móður minnar, gat prýst mjer til pessa

34. árgangur 1882, 20. tölublað, Blaðsíða 79

þá datt mór allt í einu í hug : »Skyldi aumingja stulkan hafa verið grafin lifandi?« Bg þaut fram ur rúminu, tók um hendur hennar,—þær voru heitar.

1. árgangur 1883-1884, 21. tölublað, Blaðsíða 84

Hún hafði séð nóg af fátæktinni og volæðinu í uppvexti sínum, auminginn.