Skírnir - 1881
55. árgangur 1881, Megintexti, Page 37
þeim á óvart. þaS tókst aS nokkru leyti og menn lians höfSu komizt um nóttina (milli laugardags og sunnudags) svo á svig viS herbúSir hinna, aS þeir stóSu í dögun
Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 1881
2. árgangur 1881, Megintexti, Page 94
Ekki fór honum þó öllu betur; því þeir áttu saman í átta stundir, og þá var laxinn kom- inn i3/4 mílu enn lengra niður eptir fljótinu. þetta var nú í dögun og
Þjóðólfur - 29. October 1881
33. árgangur 1880-1881, 25. tölublað, Page 101
Lík Garfields var til sýnis (á lit de parade) í forsetahöllinni (hvíta húsinu) og flutt þaðan til Cleveland og jarðað þar með miklum veg og svo almennri sorg,
Máni - 05. March 1881
2. árgangur 1880-1882, 22. tölublað, 77-78
Sviptið af mér sorg og pín, Sækið rændu gullin mín; Finnið týndan tignarfeld; Tendrið lífs- og frelsiseld!•> Lifi fósturland vort enn!
Máni - 18. October 1881
2. árgangur 1880-1882, 30.-31. tölublað, 145-146
Meðal annars var þar ákveðið, að gefa út sorg- arleikina „Othello“. „Romeo“ og „Julia“, eptir W.
Máni - 04. April 1881
2. árgangur 1880-1882, 23.-24. tölublað, 95-96
|>að tekur mig sárt, að hinn gamli og ágæti vinur miun sktili hafa eign- ast slíkan son; ef hann mætti líta upp úr gröf sinni, munduð þér baka honum milda sorg
Norðlingur - 12. September 1881
6. árgangur 1881-1882, 29.-30. tölublað, Page 60
, sem gleöi hófu hag, mör hverfi burt af tárastrindi, og þá mbr liggi leiö í fang um lífsins harma þyrnibrautir, cg sb f anda unaösvang, hvar engin ríkir sorg
Þjóðólfur - 12. February 1881
33. árgangur 1880-1881, 4. tölublað, Page 15
f>að veit eg og horfi til hæða frá sorg Á himinsins eilífu stjörnuborg. |>ar andi þinn lifir og kennir ei kalt í kærleikans faðmi, sem lykur alt.
Þjóðólfur - 23. April 1881
33. árgangur 1880-1881, 9. tölublað, Page 35
Við útför hennar, 24. febr., fylgdi ‘®nni oál. allur bæarlýður á ísafirði með mikilli hluttekningi h eg sorg.
Fróði - 15. December 1881
2. árgangur 1881, 59. tölublað, 341-343
heiðarfugls söngva um hálend fjalla- svið Jeg hlusta vil fremur enn dapran mar- arnið; |>ví æ spila hafguðsins höfug raddar- slög Á hjarta míns strengi in pyngstu sorg