37. árgangur 1885, 34.-35. tölublað, Blaðsíða 133

Karl þessi var aumingi að sálargáf- unum til; ég má segja hann hafði aldrei orðið kristnaðr.

2. Bindi 1885, 2. Hefti, Blaðsíða 121

“Jeg hefi gleymt henni móður minni, kerlingar- aumingjanum« æpti mannskepnan, húseigandinn.

3. árgangur 1885, 36. tölublað, Blaðsíða 143

líka dæmt mann- tötur úr Árnessýslu í sömu hegning, 8 mánaða betrunarhúsvinnu, fyrir að hafa stolið einu lambi og þó var umtalsmál um, livort þessi mann-aumingi

2. Bindi 1885, 2. Hefti, Blaðsíða 122

« hrópaði Gyðingurinn og fórnaði höndun- um. uJá, jeg gef helminginn, — helminginn af öllu sem jeg á«, segir hann með innilegum bænarróm ; nfrelsið aumingjann

2. Bindi 1885, 4.-6. Hefti, Blaðsíða 263

þegur maður heyrði æanir hans og stunur sem stundum urðu að háhljóðum, þá skyldi hver maður hafa haldið að þetta væri einhver af þeim ó- teljandi veslings aumingjum

2. Bindi 1885, 3. Hefti, Blaðsíða 149

þegar hún kvaddi húsfreyju, sagði hún lágt við hana: »Mundu eftir því, að hún Gunna litlaer dóttir þín, og vertu henni heldr innan haudar; hún þarf þess með, auminginn

2. Bindi 1885, 1. Hefti, Blaðsíða 4

aumingjar eru knúðir áfram í sífellu við vinnuna með svipnhðggum og hinni auðvirðilegustu þræla- meðferð.

2. Bindi 1885, 4.-6. Hefti, Blaðsíða 238

Blásnauðir aumingjar urðu forríkir á einum degi, því að hlutafélögin buðu þeim stórfé fyrir landsbletti þoirra, og höfðu oft ótrúlega mikið fé upp úr þeim.

3. Bindi 1885, 2.-6. Hefti , Blaðsíða 83

Einn þoirra sagði sögu því til sönnunar: Einn aumingi °fan úr sveitum fór til þess að sækja gjafakoru; enn áður enn hann fór, gat hann fengið þrjár krónur til

2. Bindi 1885, 3. Hefti, Blaðsíða 133

steins; hann væri mesti hægðarmaðr, og það væri ekki að marka, þó að þeim liefði ekki getað komið suman, henni Onuu sálugu og honum, hún hefði altaf vurið aumingi