15. árgangur 1888, 14. tölublað, Blaðsíða 54

Umdiog dundi; ein í salkynni svaf og svaf ekki; sorg stóð á Ijóra.

15. árgangur 1888, 51. tölublað, Blaðsíða 204

Særður, því að sjálfstæður varstu, særður, því að elskau var hrein, Hulda sorg í hjartanu barstu hugljúft meðan fjör af þjer skein.

40. árgangur 1888, 31. tölublað, Blaðsíða 124

Hundurinn gólar af sorg, þegar jeg stend upp tii að fara. Hún klappar honnm og brosir vingjarnlega til mín.

40. árgangur 1888, 46. tölublað, Blaðsíða 184

fyrsti maður, sem þær hittu, alvörugefinn og dapran í anda, hinn fyrsti, sem talaði við þær um horfnar gleði- stundir og horfna æsku; auk þess var hatín með sorg

40. árgangur 1888, 49. tölublað, Blaðsíða 196

Húu hló að því, hve frá sjer numinn hann var af fögnuði og þakklátur við hana; en Alexis sá þegar á yfirbragði hennar merki um sorg og áhyggju.

3. árgangur 1888, 14. tölublað, Blaðsíða 55

grýttu pig með lastyrða hríð;' særður, pvi að sjálfstæður varstu, særður, pví að elskan var hrein, hulila sorg í hjartanu barstu hugljúft meðan fjör af pér

1. árgangur 1888-1889, 6. tölublað, Blaðsíða 21

„Sem menjagáfu11 — hvað hún blíð í bragði — „við blómstri pessu skaltú, vinur, taka, pá bylur pér ei beirn minn sorg né vaka“. — .

2. árg. 1888, 25. tölublað, Blaðsíða 1

Þessi fregn flaug um allan hinn menntaða heim með ljós- hraða hinn 15. ]>. m. og vakti sorg í brjósti allra þj'zkra manna og með- aumkun allra annara.

1. árgangur 1888-1889, 36. tölublað, Blaðsíða 3

Yar eptir litlar umræður samþykt án ágreinings svo látandi til- higa: Fundurinn skorar d alþingi að semja <>g samþykkju á ný fruinvarp uiu stofn- un landsskóla

15. árgangur 1888, 9. tölublað, Blaðsíða 36

kæra föður og tengdaföður, Eyvindar Pálsson- ar, er deyði 2. þ. m„ þökkum við líka öllum þeim mörgu, er heiðruðu útför hans, fyrir inni- lega hlutdeild í sorg