40. árgangur 1888, 33. tölublað, Blaðsíða 131

landsprentsmiðjuna, fyrst í Viðey til hausts- ins 1844 og síðan í Rvík frá vorinu 1845 I til þess, er hann keypti hana við nýár 1876, og var forstöðumaður hennar frá ný

40. árgangur 1888, 9. tölublað, Blaðsíða 35

Við erura alveg „Jeg er honum kuunugurll> fyrir ”dögun“ ^ SV° lo'lg’ að við Setum komist burt ” lja flað’ við stousum þá j skóginum.

40. árgangur 1888, 17. tölublað, Blaðsíða 65

Sigurður kunni eigi að smjaðra nje hræsna, og því lifði hann við svo mikla fátækt, að þeim renn- ur til rifja, sem um það hugsa, og það kveikir gremju og sorg

40. árgangur 1888, 11. tölublað, Blaðsíða 43

Það var komið undir dögun. Voru þeir á leiðinni til rússnesks kastata ? Það var, sem þeir gátu ekki vitað með vissu. Þeir komu irjóð- ur í skóginum.

40. árgangur 1888, 17. tölublað, Blaðsíða 67

Þegar í dögun Lögðu þau upp, Jackson var allt af dálítið á undan, bæði til þess að njósna um Indíana, og til að gá að, hvar best væri að fara.

40. árgangur 1888, 21. tölublað, Blaðsíða 84

Að þetta vakti sorg og heipt gegn Indíönum, var ekki furða. Einkum varð faðir drengsins alveg hamslaus.

40. árgangur 1888, 31. tölublað, Blaðsíða 124

Hundurinn gólar af sorg, þegar jeg stend upp tii að fara. Hún klappar honnm og brosir vingjarnlega til mín.

40. árgangur 1888, 46. tölublað, Blaðsíða 184

fyrsti maður, sem þær hittu, alvörugefinn og dapran í anda, hinn fyrsti, sem talaði við þær um horfnar gleði- stundir og horfna æsku; auk þess var hatín með sorg

40. árgangur 1888, 49. tölublað, Blaðsíða 196

Húu hló að því, hve frá sjer numinn hann var af fögnuði og þakklátur við hana; en Alexis sá þegar á yfirbragði hennar merki um sorg og áhyggju.

40. árgangur 1888, 19. tölublað, Blaðsíða 76

Indianaforinginn horfði lengi þegjandi áhannog sagði síðan sorgbitinn: „Blóm hinna svörtufjalla deyr, deyr af sorg.