Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 1888
9. árgangur 1888, Megintexti, Blaðsíða 250
hversu sárt hann skarst i hjarta við heimkomu sína 1784 seinast i april til föðurhúsa á Innrahólmi, við að sjá þar fyrir húsfyllir dag ept- ir dag af dauðvona aumingjum
Fjallkonan - 10. desember 1888
5. árgangur 1888, 35. tölublað, Blaðsíða 138
Þess konar hugprýði kunnu ekki forfeðr vorir að meta; þeir skrúfuðu þumalfingrskrúfurnar inn í bein og vörpuðu svo aumingjanum í fangelsisgryfju; þar átti hann
Sameiningin - 1888
3. árgangur 1888/1889, 3. tölublað, Blaðsíða 40
Er það þó ekki einmitt hann, sem bindr um sár aumingjanna, sem hafa hrasað í ræn- ingja hendr og liggja ósjálfbjarga og dauðvona við veg- inn, reisir þá á fœtr
Iðunn - 1888
6. Bindi 1888/9, 1. Hefti, Blaðsíða 5
Glös og skálar stóðu í röðum á borðunum, og aumingjarnir, sem lengst liöfðu orðið að stauda úti, flyktust að eins og lömb á garða, þegar þau eiga von á gjafamanninum
Lögberg - 06. júní 1888
1. árgangur 1888-1889, 21. tölublað, Blaðsíða 2
Ógæfan er, að pessir 'aumingjar geta í raun og veru klórazt gegn- uin iífið, án pesá að gera neitt.
Lögberg - 18. apríl 1888
1. árgangur 1888-1889, 14. tölublað, Blaðsíða 1
Augun stóðu í he imi, eru hræddir um, ]>á er lítill vafl á andlitið var allt blóðhlaupið, °g eins og i liálfvegis dái, kallaði bún: „Aumingja Bolu aumingja Bob
Fjallkonan - 28. mars 1888
5. árgangur 1888, 9.-10. tölublað, Blaðsíða 38
sem hjartagæska þín verndar, getr að eins reist þér minnismerki úr snjó, enn það er þínu veg- lynda hjarta kærara enn marmari, sem borgaðr er með brauði aumingjanna
Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 03. desember 1888
3. árgangur 1888-1889, 4. tölublað, Blaðsíða 14
í ingar, einklim embættisinenn og kaupmenn, konungi vorum ávarp út af ríkisstjórnar- afmæli hans; en hvort sem pað nú hefir verið af greiðvikni við oss aumingjana
Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 26. júní 1888
2. árgangur 1887-1888, 23. tölublað, Blaðsíða 90
og á meðan flýjum vér aumingjarnir til Ameriku“..........
Iðunn - 1888
6. Bindi 1888/9, 1. Hefti, Blaðsíða 75
þessu bar Einar á Moldastöðum að. »Hættu þessu, Gunnar, og farðu», sagði liann kuldalega og hart, og gekk í milli þeirra; »IIallr er miklu meiri enn þú, aumingja