Austri - 30. apríl 1892
2. árgangur 1892, 12. tölublað, Blaðsíða 48
J>á voru veik og vansköpuð börn borin út. og þótti eigi synd. f>i urðu börnin fyr- irlitin eins og ó.eðri verur.
Ísland - 04. desember 1897
1. árgangur 1897, 49. tölublað, Blaðsíða 193
væri feingin í hendar örlítil upphæð til að verðlauna með góða fjenaðarmeðferð, mundi það eftir fá ár sýna þúsundfalt betri á- rangurgen hin vanhugsuðu og vansköpuðu
Føringatíðindi - 1897
8. árg. 1897, Nr. 11., Blaðsíða 1
Slær sjúkan út, vanskapast first anlitið, næsagluggarnir fidlast av sárum, líkaso svølgrúmið og barkakílið, kvarav filgir, at andin stinkar og málið verður hást
Lögberg - 24. janúar 1895
8. árgangur 1895-1896, 4. tölublað, Blaðsíða 5
Stóra höfuðið og næstum pví nakti búkurinn, sem vansköpuðu beinin syndust ætla að stingast út úr í allar áttir, voru svo skringileg ásyndum, að Leonard fór að
Lögberg - 09. júní 1898
11. árgangur 1898-1899, 22. tölublað, Blaðsíða 2
sízt skipreik- I>á er og hÍD mesta stund lögð á að geta skyrt frá sem flestum „fá- heyrðum sjónum og viðburðum“, svo sem sjóormum, logum úti á víðavangi vansköpuðum
Ísafold - 02. apríl 1898
25. árgangur 1898, 18. tölublað, Blaðsíða 70
skipreikuin. þ>á er og hin mesta stund lögð á að geta skýrt frá sem flestum »fáheyrðum sjónum og viðburðura«, svo sem sjóormum, log- um úti á víðavaDgi, vansköpuðum
Dagskrá - 06. maí 1899
3. árgangur 1898-1899, 42. tölublað, Blaðsíða 165
eðlilegt að vér sækjumst eftir ábyrgð, af því að í stjórnarskrá vorri er að eins Jiálfvefur eða þriðjungsvefur af á- þyrgð og stjórnarskráin í því efni vansköpuð
Lögberg - 20. október 1898
11. árgangur 1898-1899, 41. tölublað, Blaðsíða 5
Annar peirra var vanskapaður, ópokkalegur maður, með grimmdarleg, slægðarleg augu og ílókin, rauðan hárlubba, og bar hann f hÖDdunum lítin, ó- málaðan trjekross
Lögberg - 24. febrúar 1894
7. árgangur 1894-1895, 14. tölublað, Blaðsíða 3
Ó, að sá, sem þú nefnd- ir Otur, mætti enn þjónaþjer og Inkoosanum bróður þínutn í húsi hins Stór-Mikla, svo framarlega, sem jafn-ljótur og vanskapaður maður
Lögberg - 21. febrúar 1894
7. árgangur 1894-1895, 13. tölublað, Blaðsíða 4
en pó ekki viðbjóðs- legur, pví að hann var ljótastur fyrir pað, hve nefið var stórt, eins og venja er til hjá kynpætti hans, og svo var búkur hans svo vanskapaður