Lögberg - 07. janúar 1891
3. árgangur 1890-1891, 52. tölublað, Blaðsíða 3
Höfuð lians var svo frítt, að my'ndasmiðir kusu sjer það til fyrirmyndar, en fótur hans svo vanskapaður, að betl- ararnir á strætunum öfunduðu hann af, ])vað
Lögberg - 25. febrúar 1891
4. árgangur 1891-1892, 7. tölublað, Blaðsíða 7
Dað voru nú líka cinstakir aumingjar, pær stúlkur, og ein þeirra var vansköpuð. Hún grjet. Jeg kenndi í brjósti um hana“.
Lögberg - 24. janúar 1895
8. árgangur 1895-1896, 4. tölublað, Blaðsíða 5
Stóra höfuðið og næstum pví nakti búkurinn, sem vansköpuðu beinin syndust ætla að stingast út úr í allar áttir, voru svo skringileg ásyndum, að Leonard fór að
Lögberg - 09. júní 1898
11. árgangur 1898-1899, 22. tölublað, Blaðsíða 2
sízt skipreik- I>á er og hÍD mesta stund lögð á að geta skyrt frá sem flestum „fá- heyrðum sjónum og viðburðum“, svo sem sjóormum, logum úti á víðavangi vansköpuðum
Lögberg - 20. október 1898
11. árgangur 1898-1899, 41. tölublað, Blaðsíða 5
Annar peirra var vanskapaður, ópokkalegur maður, með grimmdarleg, slægðarleg augu og ílókin, rauðan hárlubba, og bar hann f hÖDdunum lítin, ó- málaðan trjekross
Lögberg - 24. febrúar 1894
7. árgangur 1894-1895, 14. tölublað, Blaðsíða 3
Ó, að sá, sem þú nefnd- ir Otur, mætti enn þjónaþjer og Inkoosanum bróður þínutn í húsi hins Stór-Mikla, svo framarlega, sem jafn-ljótur og vanskapaður maður
Lögberg - 21. febrúar 1894
7. árgangur 1894-1895, 13. tölublað, Blaðsíða 4
en pó ekki viðbjóðs- legur, pví að hann var ljótastur fyrir pað, hve nefið var stórt, eins og venja er til hjá kynpætti hans, og svo var búkur hans svo vanskapaður
Lögberg - 24. mars 1894
7. árgangur 1894-1895, 22. tölublað, Blaðsíða 4
Það var líka beinlínis bagur að pví fyrir hann á sundi, hve vanskapaður hann var, pví að fyrir bragðið hafði vatnið minna yfirborð að verka á.
Sýna
niðurstöður á síðu