Titlar
- Lögberg 140
- Heimskringla 137
- Ísafold 74
- Þjóðólfur 38
- Fjallkonan 31
- Sameiningin 31
66. árgangur 1891, Megintexti, Blaðsíða 57
Hún þagði um stund, þokaði sér frá honum og kreppti hnefana af sorg og reiði og tók til máls: viltu deyja, ef jeg býð þér að deyja?
6. árgangur 1891/1892, 2. tölublað, Blaðsíða 26
Eitt mega menn vera sannfœrðir um, og það er þetta: Ef ný trúar- brögð eiga að koma í stað kristindómsins, gjöra þau meiri, en ekki minni kröfur til mannanna.
6. árgangur 1891/1892, 2. tölublað, Blaðsíða 31
þú birtist helzt í lífsins dýpstu sorg; þú rennr helzt í brjósti góðra barna á bak við dagsins glaum og fulla torg; þú þarft ei heimsins vopna, skjóls né varna
66. árgangur 1891, Megintexti, Blaðsíða 90
annar á Norðurlöndum — {ireyju, sem er sogandi sorg, þreyju, sem er hýr og skær von, þreyju, sem er hugarvíl, og þreyju, sem er vængborin sæla. íslenzkan á ekkert
6. árgangur 1891/1892, 1. tölublað, Blaðsíða 16
J>að er ágæt fermingar- gjöf frá foreldrum til barna jieirra, er Jau hafa ný-staðfest sinn skírnarsátt- mála. — Ritstjóri Isafoldar hr.
66. árgangur 1891, Megintexti, Blaðsíða 56
Arinhjöm bað menn vera búna til atlögu um nóttina fyrir dögun, að reka Rómverja úr Ylfingahöll.
66. árgangur 1891, Megintexti, Blaðsíða 58
Þjóðólfur gekk í virkið til manna sinna í dögun. Stóðu þeir albúnir til bardaga. Tók hann vopn ívars Ylfings og fylkti liði sínu í 3 staði.
1. árgangur 1891-1892, 1. Tölublað, Blaðsíða 65
65 sálaðist, og presturinn, sem grjet bæði af sorg og gleði, veitti honum nábjargirnar.
43. árgangur 1891, 20. tölublað, Blaðsíða 79
Jeg skal þó játa það, 69 af sorg eða einhverju öðru“, sagði haun og gekk á hljóðið.